به گزارش شیرازه، حجت الاسلام علی مدد زارع امام جمعه شهرستان بوانات در خطبه های نماز به انتخابات اردیبهشت بعنوان مهمترین مساله روز کشور اشاره کرد و اظهار داشت: وضعیت اداره فعلی کشور و دستگاه اجرائی بسیار نامطلوب و دون شأن ملت ایران است، بسیاری از وزرای فعلی همسنگ وزیری در شأن کشور اسلامی نیستند و به درد کابینه و دولت اسلامی نمی‌خورند، چرا؟ چون مسئول ارشد کشور اسلامی باید درد قشر آسیب پذیر را بفهمد و درک کند، خصوصا در جامعه ای که اکثریت قریب به اتفاق آن، قشر متوسط به پائین را تشکیل می دهد، باید ادب برخورد با مردم را بلد باشد.
وی برخورد بد برخی از وزرا با خبرنگاران و مردم را در شان وزیر دولت جمهوری اسلامی ندانست و افزود: وقتی ما در یکی دو هفته گذشته شاهد دو برخورد زشت و زننده از یک وزیر در رسانه ها هستیم، و فردی که از گرانی افسار گسیخته در حیطه کاری او معترض است با اهانت وزیر روبرو می شود و یا خبرنگاری با ارائه سند از وزیر راجع به هواپیمای مرجوعی از کلمبیا که بدرد آن کشور نمی خورده و حالا به کشور ما انداخته اند سوال می کند و جناب وزیر به جای پاسخ به او میکرفن را از او می گیرد و به خبرنگار می گوید: خبرنگار باید یک جو عقل داشته باشد. اینگونه وزیری در شان نظام ما هست؟ امروز کشور ما برای پیشرفت نیازمند افراد دارای خلاقیت، تفکر، مدیریت اسلامی و در عین بِروز بودن، متعهد و متقی است، ایجاد خلاقیت و دادن طرح با این وزرا امکانپذیر نیست.
امام جمعه بوانات در جای دیگری از سخنان خود به انتخابات شوراها نیز اشاره کرد و گفت: موقعیت شورا، موقعیت کم نظیری است و توانائی که قانون به آنها داده واقعا توانائی بالائی است، اینکه منابع و سرمایه موجود و دست آورد گذشتگان را در معرض فروش بگذاریم و روزگار بگذرانیم که ساده ترین راه است و خود شهردار و دهیار هم می تواند چنین کاری بکند و نیازی به داشتن شورا و تصویب آنها ندارد، شورا باید در شهر و روستا زمینه ارتقاء سطح رفاه عمومی و تغییر مبلمان شهری و توسعه امکانات و راه حل مناسب برای درآمدزائی شهرداری و دهیاری فراهم کند و بفکر فرهنگ دینی مردم باشند.
خطیب جمعه بوانات در ادامه سخنان خود ضمن تبریک فرا رسیدن روز میلاد امام علی(ع) و روز پدر، ایام البیض را فرصتی برای خود سازی و دل کندن از دنیا برشمرد و تصریح کرد: اعتکاف یک عبادتی است که جنبه ریاضتی دارد، خود اعتکاف یعنی بستن خود، اعتکاف در واقع یعنى خود را محبوس‏کردن در یک مکان محدود و ایجاد محدودیت برای خود، چون ما انسانها در طول سال مواجه با مسائل مختلف هستیم و شاید کمتر فرصتی فراهم شود که کمی به خودمان فکر کنیم، لذا خدای متعال این عبادت را برای ما مقرر فرموده تا با محدود و محصور کردن خود در حداقل سه روز، معنویت خود را ارتقاء ببخشیم و از قافله ارزشها عقب نمانیم، جوانى که در مراسم اعتکاف، طعم شیرین ایمان و انس با خداوند را مى‏چشد، لذت‏هاى مادى و شهوانى در دیدگانش، حقیر و بى‏ارزش مى‏شود و به آسانى در گرداب فساد و باورهاى ضد دینى گرفتار نمى‏شود.