به گزارش شیرازه، به بهانه ی هفته ی دفاع مقدس نوشتن از هشت سال دفاع مقدس و دلاور مردی و شیرزنی شاید کار چندان آسانی نباشد و هرچه بگوییم و بنویسیم بازهم کم گذاشته ایم.

هشت سال مردانگی که به همه کشورهای شرق و غرب فهماند که اگر ایرانی همت کند دشمنانش هیچ غلطی نخواهند کرد.

هشت سال دفاع مقدس شیرمردان و شیرزنانی از جنس جوانان امروز جمهوری اسلامی ایران در میدان ایستادند تا دشمن نتواند حتی یک وجب از خاک ایران اسلامی را تصاحب کند.ان روزهایی که شاید خیلی هایمان نه دیده ایم و نه درکش کرده ایم، ولی شنیده ها حکایت از آن دارد که اراده های رزمندگان ما از پولاد هم سخت تر بود.

دفاع مقدس ما حرف ها دارد برای گفتن شهدایی که در کربلای ایران فدای اسلام و کشور عزیزمان شدند؛خیلی هایشان اجساد مبارکشان برگشت و برخی همچنان در گمنامی به سر می برند و پدران، مادران، همسران و فرزندان زیادی چشم به راه برگشت حتی یک پلاک از عزیزانشان هستند.

خیلی هایمان در خانواده هایمان اگر گشتی بزنیم یادگاری های جنگ را پیدا می کنیم؛ بلاخره یک شهید، جانباز یا ازاده در خانواده هایمان یافت می شود.

جانبازانی که یادگاران جنگ هستند قلب هایی دارند پراز نگفته هایی از جنگ تحمیلی و دفاع مقدس که شاید خیلی هایمان دنبال شنیدنشان باشیم.

چقدر خوب می شد که بعضی وقت ها در کنار روزمرگی های زندگی هایمان گاهی پای حرف دل خیلی از یادگاران جنگ می نشستیم و میشنیدیم از دفاعی که سبب شد امروز ازادانه در کوچه پس کوچه های شهر با امنیت و ارامش راه برویم.

جالب بود ان روزها نه سلاح نه مهماتی و در برخی مواقع حتی برای یک متر سیم خاردار هم کارمان گیر می کرد.

اما آن روزها برخی بچه ها در جبهه و جنگ ره صد ساله را یک شبه طی کردند و به مقاماتی می رسیدند که برخی از علما پس از سال ها به ان دست می یافتند.

آن روزها ایمان بچه ها از هر سلاحی محکم تر عمل می کرد.

در جبهه های نبرد برخی ها با سن کم مردانگی را تمام کردند.

کار به جایی رسیده بود که قربانی می شدند تا دیگران اسیب نبینند، دقیقا شده بود اینکه حاضر بودند خار در چشم خودشان برود ولی دوستان و همرزمانشان سلامت باشند چرا که هدفشان مقدس بود و همه و همه برای رسیدن به هدف جان فدا می کردند.

آن روزها جبهه های نبرد مکتب انسان سازی بود جایی که انسان ها را به درجه ای می رساند که غیر از خدا هیچ نمی دیدند.

یادمان نرود این روزها مردانی که امنیت و ارامشمان را مدیون آن ها هستیم.

تاول های شیمیایی بدن هایشان را فراموش نکنیم؛ جانبازان اعصاب و روان وتمام شهدا، جانبازان و ازادگان را از یاد نبریم.

وصیت نامه شهدا را بخوانیم و به ان ها عمل کنیم چرا که انان از نفس افتادند تا از نفس نیفتیم، قامت راست کردند تا قامت خم نکنیم، به خاک افتادند تا به خاک نیفتیم.یادمان باشد شهدا و یادگاران دفاع مقدس را فراموش نکنیم.

منبع: نبض نی ریز