به گزارش شیرازه،  تناسب حضور جمعیت مردم در شهر و روستا مسئله مهمی است که متاسفانه طی سالهای اخیر، توجه کمتری به آن شده؛ زندگی روستایی با ویژگی های مختلف سلامت اجتماعی و فیزیکی زیر سایه مشکلات اقتصادی مردم روستا قرار گرفته تا این قشر از جامعه، بهترین راه را مهاجرت قلمداد کنند.

پس از مهاجرت مردم روستا به شهر، عدم تناسب فرهنگ روستایی و شهری، کمبود فضای بهداشتی و آموزشی، آلودگی بیش از حد محیط زیست، معضل های مختلف اجتماعی و ده ها مشکل دیگر، قطار می شوند؛ هرچند که این مشکلات هم ریشه در ناعدالتی ها دارد.  

شهرستان خرامه همچون دیگر شهرستان های استان فارس سالهاست که با خشکسالی دست و پنجه نرم می کند؛ روستای کمجان یکی از پرجمعیت ترین روستاهای این شهرستان است که علی رغم خشکسالی های چندین ساله، آمار پایینی در مهاجرت داشته و مردم آن همچنان به زندگی در کربال وفادارند.

علیرضا زارعی بخشدار کربال در این باره می گوید: مردم پرکار کمجان اولین کسانی بودند که در بخش کربال به تغییر الگوی زندگی خود پرداختند، سالن های مختلف پرورش قارچ، کارگاه های خیاطی، پسته کاری، انجیرکاری، کشت زعفران نمونه ای از این موارد است.

وی افزود: با توجه به مهاجرت پایین مردم این روستا دولت هم تلاش های زیادی برای راضی نگه داشتن مردم انجام داده که دایر بودن مدارس ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان، سالن ورزشی، گازرسانی و استقرار درمانگاه کمجان با آزمایشگاه و دندانپزشکی و داروخانه بخشی از آن است.

سیدحسین زارعی مدیر جهاد کشاورزی شهرستان خرامه نیز می گوید: در روستای کمجان نزدیک به 30 کارگاه قارچ، 200 گاو شیری، 8 هکتار باغ پسته و انجیر و مزارع متعدد کشت گلرنگ وجود دارد که مجموعه جهاد کشاورزی، همکاری ویژه ای با مردم این روستا دارد.

وی ادامه داد: مردم این روستا در سال زراعی گذشته فقط با آب باران توانستند 2500 تن گلرنگ از مزارع خود برداشت کنند که کاملا مشخص است این مردم به سمت کشاورزی های کم آب و بدون آب حرکت کرده اند.

ابوذر زارع رییس شورای اسلامی بخش کربال می گوید: طی سال های گذشته سدهای سه گانه درودزن، سیوند و ملاصدرا باعث شده رودخانه کر، دریاچه بختگان و تالاب کمجان رو به خشکی رفته و آوارگی، محرومیت و مهاجرت را به دنبال بیاورد.

وی افزود: هرچند که مردم روستای کمجان به کربال وفادار بوده و همچنان به طریق مختلف زندگی خود را ادامه می دهند اما برای نجات مردم بقیه روستاهای کربال، تنوع فعالیتهای خرد اقتصادی با همکاری دستگاه های دولتی میتواند گره گشا باشد که امیدواریم این مسئله قبل از تخلیه کامل روستاهای کربال انجام گیرد.

حرف آخر اینکه، مردم پُرجان روستای کمجان، آنچه که از دستشان آمده را برای زنده ماندن کربال انجام داده اند، مسؤولین شهرستانی هم همراه آنها آمده اند اما این کافی نیست، نیاز است که یک تصمیم قاطع از سوی کسانی که در رده های بالاتر قرار دارند اتخاذ شود.

استاندار فارس، نماینده مردم در مجلس و همه پایتخت نشین ها باید طوری قطعه های پازل حل مشکل را کنار هم بچینند که با کمبود وقت مواجه نشوند چرا که مشکلات متعدد اقتصادی، روز به روز عرصه را برای صابرین تنگ تر خواهد کرد.

منبع: صدای خرامه،