به گزارش شیرازه شهرستان سپیدان با توجه به قرار گرفتن در دامنه های زیبای زاگرس ؛وجود زمستانهای پربارش از منابع خدادای عظیمی برخوداراست که متاسفانه عده ای منفعت طلب  ونور چشمی به سمت این مواهب الهی دست درازی می کنند.

دردامنه های زاگرس در شمال غربی فارس یکی از زیباترین مناطق گردشگری ایران و هدیه ای است الهی به این خطه رابه شهرستانی معتدل وچهارفصل مبدل کرده تا شهروندان ومسافران وگردشگران ازاین موهبت های الهی بهره مند شوند. اما متاسفانه پدیده ای که امروز در کنار زمین خواری وکوه خواری به صورت خاموش اما با سرعتی باورنکردنی در سطح شهر وشهرستان جولان میدهد پدیده ای شوم و عجیب وغریب به نام رودخانه خواری که دل مردمان این مرزو بوم را به درد آورده است.

شهرستان سپیدان با توجه به قرار گرفتن در موقعیت بکر ودر دامنه کوههای زاگرس به نگین زاگرس مشهور است . این نگین زبیای زاگرس باداشتن تفرجگاهها وباغات ورودها ونهر های جاری ووجود چشمه سارهایی متعدد درمیان دیگر شهرهاو شهرستانهای استان پهناور فارس خود نمایی می کند اما متاسفانه این نگین  زیبای زاگرس از دست افراد سود جو در امان نبوده است .شهرستان سپیدان با موقعیت بی نظیر خود چند سالی است با پدیده شوم زمین خواری مواجه است و در چندسال اخیرسود جویانی برای کوه خواری را به خود دیده است. 

تعرض به منابع طبیعی در حاشیه شهر وروستا و در جلو چشم مسئولان به امری طبیعی تبدیل شده است که گویا راهکار مناسبی برای جلوگیری از این گونه سود جویی های میلیونی و خاموش اندیشیده نمی شود.

اما در گوشه وکنار این شهرستان زیبا وبکر عده ای فرصت طلب واز خدابی خبر به دنبال منافع شخصی خود هستند ودر صدد رفاه برای خود وخانواده هستند و مسیرهای رودخانه هایی که زمانی آب منطقه ای را تامین می کرده با محصور کردن ودیوارکشی ویا فنس کشیدن مانع از ورود مردم می شوند وآن چیزی که اول متعلق به خداست بعد متعلق به مردم به نفع خود مصادره می کنند وحتی برخی از مسیر این روخانه را گرفتند وازان به نفع خود استفاده می کنند.

مدت هاست که اطراف زنگی ما تحت هر عنوانی مورد تاخت و تاز قرار گرفته اند و هر کس این حق را به خود می دهد که راه ببند و راهی بکشد و سدی بسازد وگاها راهی را سد کند و رودخانه ای راتغییر مسیر داده و بنام خود مصادره  وسند بزنند. هستند برخی از افراد که مسیرهای رودخانه رامی شکافند و می برند و می دوزند که نمونه بارز این گونه تعرض ها را در دهه گذشته درمسر رودخانه از مارگون تا شش پیر وتنگ تیزاب وهزاران نقطه درسطح شهرستان به وضوح مشخص است.

این رودهای خروشان مدت زمانی نه چندان دور متعلق به همه مردم و علاقمندان طبیعت بوده و نه متعلق به خوش نشینانی که امروزه بر بالای رودها ودر کنار ان دیوارهایی عظیم کشیده اند وخودررامالک وصاحب آن میدانند

اما متاسفانه پدیده ای که امروز در کنار زمین خواری وکوه خواری به صورت خاموش اما با سرعتی باورنکردنی در سطح شهر وشهرستان جولان میدهد پدیده ای شوم و عجیب وغریب به نام رودخانه خواری که دل مردمان این مرزو بوم را به درد آورده است.

لذا با توجه به تمام موارد رودخانه خواری که تعداد ان هم در سطح شهرستان کم نیست ، ابتدا باید تدبیری اندیشید تا از تکرار چنین خود سری های پیشگیری گردد و در ثانی نسبت به اصلاح اتفاق به وقوع پیوسته اقدام نمود و از بلای نازل شده بر  رودخانه های جاری شهرستان درس گرفت که کسی را مخالفت با هیچ گونه توسعه و ...نیست اما با کدام منطق و کدام کار کارشناسی و دل سوزی.

آیا هدف خود بزرگ بینی نیست؟ آیا هدف خدمت است و اگر خدمت است به خود یا به خلق ؟ تا کی باید شاهد این خود سری ها بود ...آیا اگر جلو زمین خواری ها را در قدم اول می گرفتند شاهد این همه تخریب بودیم که ویلاها را درگوشه وکنار شهرستان قارچ گونه رشد می کند  حال اگر هم تخریب کنند چه سودی برای طبیعت دارد که نابود شده است و حالا باغات وباغشهر ها وزمین خواری وکوه خواری کافی نبود که " رودخانه خواری " هم اضافه شد.

در این گزارش پدیده شوم رودخانه خواری زاییده فرصت طلبی افراد سود جو و کوتاهی برخی از مسئولان و متولیان در پاره ای از زمان ؛ می توان با راه اندازی شورای حفظ حقوق بیت المال گامی مهمی در راستای جلوگیری از این روند برداشته شده و تمامی مدیران و مسئولان با جدیت نسبت به اعمال نظارت بر منابع ملی اهتمام دارند .

منبع: مارگون