به گزارش شیرازه،  یکی از مهمترین شاخصه‌های فرهنگی شهرستان نی‌ریز کاروانسراهای تاریخی آن بوده است و آنگونه که از منابع برمی‌آید این شهرستان دارای کاروانسراهای متعددی بوده است.

گویا: «کهن‌ترین کاروانسرای نی‌ریز که تنها نام آن به ما رسیده، کاروانسرای شادخانه است.

نام این کاروانسرا، در وقف‌نامه‌ مدرسه غیاثیه که در همین محله واقع بوده، آمده است.

وقف‌نامه مدرسه غیاثیه در سال ١٠٩٣ در عهد صفویه نوشته شده است؛ بنابراین کاروانسرای شادخانه سال‌ها پیش از این تاریخ بنا شده بوده است.

 علاوه بر آن به کاروانسرای سروی که در مرکز شهر نی ریز قرار دارد نیز می‌بایست اشاره داشت.

در گذشته کاروان‌های تجاری استان‌های کرمان، یزد، بندرعباس و فارس که از این مسیر عبور می‌کردند، در این کاروانسرا که به عنوان یک مرکز مهم تجاری مطرح بود، استراحت می‌کردند.

در کنار این کاروانسرا حمامی به سبک حمام گنجعلی خان کرمان وجود دارد، این کاروانسرا و حمام هنوز بر جای هستند.

 به جز این کاروانسرا، آثار چهار کاروانسرای دیگر در نی ریز وجود داشته است.

کاروانسرای حافظ که ساختمان کنونی بانک ملی مرکزی به جای آن ساخته شده است.

کاروانسرای میرزا مسیح و کاروانسرای کهنه دو کاروانسرای قدیمی دیگر در شهر نی‌ریز هستند که بخش عمده آنها تخریب و به مغازه یا گاراژ تبدیل شده است.

در نهایت کاروانسرای دیگری وجود داشته است که در سال 1263 هجری قمری وقف شده است و اکنون دبیرستان فرهنگ اسلامی در آن جا قرار دارد.

منبع: نبض نی ریز