آیت الله محمدحسن اصطهباناتی دعوت حق را لبیک گفت/مختصری از زندگی نامه ایشان
مولف کتاب نورالعین فی مشی الی زیاره الحسین (ع) که مدتی در شهر سامرا صاحب کرسی و امام جماعت بود و از محترمین و بزرگان نجف محسوب می شد؛ سرانجام در در چهارم مهر ماه سال 1399 شمسی به دیدار محبوب خویش و مولایش امیرالمومنین شتافت.
آیت‌‌الله محمدحسن اصطهباناتی در سال ۱۳۱۱ در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود، پدر وی از علمای نجف اشرف بود که مدتی در شهر سامرا صاحب کرسی و امام جماعت بود و از محترمین و بزرگان نجف محسوب می شد.
آیت‌‌الله محمد حسن اصطهباناتی پس از مدتی به نجف اشرف برای تحصیل علوم دینی رهسپار شد و نزد حضرات آیات سبزواری، خویی، محمدرضا مظفر و امام خمینی(ره) در نجف اشرف دروس حوزه را تلمذ کرد. به مدت سه سال به دلیل مشکلاتی به تهران مراجعت نمود و در آن مدت به تدریس علوم حوزوی در مدرسه مروی تهران پرداخت و مجدد راهی نجف اشرف برای تکمیل دروس حوزوی شد و سرانجام در سال ۱۳۵۸ شمسی با اخراج ایرانیان از عراق وارد حوزه تهران و مدرسه علمیه مروی شد و تا پایان عمر در اوج زهد تقوا از مدرسین رسمی این مدرسه بشمار می رفت.
در حوزه علمیه مروی دروس فقه، اصول، لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه را تدریس می‌کرد. شیوه تدریس وی مانند میرزا شیرازی بود و با قرائت متن درس ، عرصه را برای مباحثه شاگردان با یکدیگر اماده می کرد و به نظاره بحث آنها می نشست و سرانجام پس از مباحثات مختلف شاگردان ، نظر نهائی و استنباط شخصی خود را مطرح می نمود.
کتاب نور العین فی مشی الی زیاره القبر الحسین(ع) مهم‌ترین تألیف وی می باشد.
نظرات بینندگان
