این طرح با احکام برنامه پنجم توسعه در مغایرت بود زیرا بر اساس برنامه پنجم وزارت بهداشت و آموزش پزشکی موظف به تعیین میزان و نحوه جذب دانشجویان در دانشگاه های علوم پزشکی است، لذا برای تصویب آن نیاز به دو سوم آرای مثبت نمایندگان بود.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهادات متعددی را برای اصلاح این طرح ارایه دادند اما این پیشنهادات با مخالفت جدی کمیسیون بهداشت مواجه شد و بر پایه آن طرح مذکور به تصویب رسید.

بر اساس این طرح بند 3 ماده واحده قانون برقراری عدلت آموزشی در پذیرش دانشجو در دوره های تحصیلات تکمیلی و تخصصی به شرح زیر اصلاح می شود:

وزارت بهداشت و درمان آموزش پزشکی موظف است 30 درصد ورودی های رشته های پزشکی عمومی، دستیاری تخصصی پزشکی و سایر رشته های گروه پزشکی را از طریق جذب دانشجوی بومی با اولویت مناطق محروم و متناسب با نیاز استان ها در چارچوب نظام سطح بندی پذیرش نماید.

- بر اساس تبصره یک این ماده مقرر شد تعهد اخذ شده از مشمولان این بند برای خدمت در مناطق مورد تعهد 3 برابر مدت تحصیل باشد که قبال خرید و جابجایی نمی باشد

- علاوه بر این طبق تبصره 2 این ماده ارایه مدرک تحصیلی مشمولین مذکور بعد از اتمام تعهد مورد نظر مجاز می باشد و نامبردگان در زمان تعهد مجاز به فعالیت پزشکی در سایر نقاط کشور نمی باشند.

- همچنین طبق تبصره 3 این ماده تحصیل مشمولین این بند در دانشگاه های استان مربوطه در اولویت می باشد. در صورتی که داوطلب مذکور نمره تحصیلی را در دانشگاه های دیگر کسب کرده باشد تحصیل برابر مقررات این بند منوط به موافقت وی خواهد بود.

- طبق تبصره 4 این ماده ادامه تحصیل در مقاطع آموزشی بالاتر، پس از طی حداقل نیمی از مدت زمان تعهد مشمولان این بند امکان پذیر است.

در پایان نیز مقرر شد نقل و انتقال مشمولان این بند تابع مقررات این قانون باشد.

وکلای ملت با 168 رای موافق، 10 رای مخالف 7 رای ممتنع از مجموع 215 نماینده مجلس این طرح را به تصویب رساندند.