به گزارش سرویس سیاسی شیرازه؛ بازی تیم ملی فوتبال ایران در مقابل تیم پرستاره آرژانتین، اگرچه روی کاغذ، نتیجه‌ای به جای گذاشت که باعث ناراحتی مردم شد اما، شادی مردم ایران از بازی باخته ایران، قطعا آن‌قدر زیاد بود که در برخی شهرها، مردم را به کف خیابان بکشاند تا فریاد شادی و رضایت‌شان را سر دهند. چرا مردم از یک باخت این‌قدر خوشحال شدند؟

بازی دیشب ایران آن‌قدر مردانه، هوشمندانه و منطقی بود که علاوه بر لبخند رضایت مردم، واکنش‌های جهانی را هم برانگیخت؛ از سردبیران رسانه‌های جهانی تا برخی سیاست‌مداران خارجی همه و همه ایران را تحسین کردند. دکتر ظریف وزیر خارجه کشورمان هم علاوه بر پیام تبریک رئیس جمهور روحانی، دیشب در صفحه‌ شخصی خود نوشته بود: «امشب بچه ها در برزیل غوغا کردند. دمشون گرم که همه ما را سربلند کردند». مردم ایران اما بیشتر از همیشه نشان دادند که از نمایندگان خود در عرصه‌های مختلف جهانی، فارغ از نتیجه، انتظار حضور مقتدرانه دارند.

حالا که روحانی و ظریف نشان داده‌‌اند در ظاهر، هم‌پای مردم به فوتبال ملی کشور اهمیت می‌دهند و پیگیر آن هستند، باید با رفتارشناسی دقیق مردم ایران بیشتر از همیشه مختصات رفتاری آن‌ها را درک کنند. مردم فارغ از نتیجه انتظار زیادی ندارند؛ دفاع منطقی و شجاعانه و حمله‌های به موقع. هر کدام از این دو نباشد، خوشحالی و رضایت مردم هم کم‌تر می‌شود. همین موارد در عرصه دیپلماسی هم مورد انتظار مردم است. آن‌ها از نمایندگان خود انتظار دارند تا با درک حکمت و مصلحت، با عزت در روابط خارجی عمل کنند. مردم همان‌طور که از بازی مقتدرانه ایران در مقابل یک قدرت فوتبالی خوشحال شدند، توقع دارند نمایندگان‌شان در عرصه دیپلماسی نیز، وقتی در مقابل قدرت‌های بزرگ قرار می‌گیرند، نه با هراس از ابهت عمدتا پوشالین طرف مقابل که با توکل بر خدا و اتکا به ظرفیت‌های داخلی و البته با هوشمندی، مذاکرات را به پیش برند. مردم همان‌طور که از نتیجه بازی فوتبال ایران و آرژانتین ناراحت‌اند اما از نوع بازی نمایندگان‌شان خوشحال‌اند، فارغ از این‌که طرف مقابل در مذاکرات زیر میز بزند یا نزد، از مردان عرصه دیپلماسی انتظار عزت‌مداری دارند و این انتظار زیادی نیست.