به گزارش سرویس سیاسی شیرازه؛ «تغییرات اتوبوسی» اصطلاحی است که طی چند سال اخیر در ادبیات سیاسی کشور باب شده است. همه گروه‌های سیاسی اما وقتی به قدرت می‌رسند، متناسب با تفکرات خود دست به تغییرات می‌زنند. گروه رقیب هم که دستش از قدرت کوتاه مانده، وقتی این تغییرات را خارج از اصول شایسه‌سالاری ببیند، سریعا فریاد می‌زند که چرا دست به تغییرات اتوبوسی زده‌اید! در مقابل گروه حاکم هم با دفاع از عملکرد خود، این تغییرات را به دلیل شایسته‌‌سالاری دانسته و عملا در مقابل انتقادات، موضع می‌گیرد. این فرایند البته فارغ از بده‌وبستان‌های سیاسی است که معمولا در دولت‌ها رخ می‌دهد. اما آن چه همیشه مطرح بوده، این‌که؛ هیچ دولتی از تغییرات اتوبوسی بدون احتساب خوب و بد بودن مدیر قبلی، سخن نمی‌گوید اگرچه در مسیر انتصابات، شاید آن را عملی سازد. این بار اما، یک روزنامه اصلاح‌طلب، خیلی صریح از تغییرات اتوبوسی سخن گفته است و تاکید کرده که نیازی نیست تا شایستگی‌های مدیران قبلی حتی بررسی شود! این اظهار نظر گستاخانه یعنی اینکه منطق تغییرات اتوبوسی این بار در رفتار طیف اصلاح طلب افراطی نهادینه شده است.

روزنامه شرق در مطلبی که امروز یکشنبه منتشر کرد، نوشته است: خوب یا بد بودن فرمانداران اهمیتی ندارد؛ همه باید برکنار شوند! این روزنامه اصلاح طلب نوشته است: بدیهی است اگر دولت قبلی، انگیزه یا توان حل گرفتاری‌های مردم را می‌داشت، تغییر آن ضرورت پیدا نمی‌کرد. مردم، اما دو نوع مساله دارند که در پی رسیدگی به آن هستند. یکی مسایل کلان، ملی و بین‌المللی است و دیگر مسایل محلی و منطقه‌ای که انتظار دارند همه این نوع مسایل به‌طور هماهنگ رسیدگی و مشکلات آنان برطرف شود. پس از خرداد ۹۲، ایرانیان امیدوار شدند که مصایب برآمده از دولت بی‌برنامه احمدی‌نژاد، هم در سطح ملی و هم در سطح محلی، به مرور از جامعه زدوده شود و آسایش و آرامش و رفاه جایگزین آن شود. اولین گام برای ایجاد زمینه‌های لازم به‌منظور تغییرات موردانتظار مردم، تعویض آمران و عاملان وضع پیشین است. این امر در سطوح ملی به آسانی صورت می‌پذیرد اما در سطوح محلی، بعضا به فراموشی سپرده می‌شود. این فراموشی باعث می‌شود که از امید مردم روستاها و شهرهای سراسر کشور کاسته شود.

این روزنامه عنوان کرده است:‌ استانداران، فرمانداران و مقامات محلی مسوول در امر امنیت سیاسی و اجتماعی، از جمله مقاماتی هستند که هرچه زودتر باید تغییر یا جابه‌جا شوند. تفاوت‌های سیاسی، فرهنگی، امنیتی و اجتماعی دولت‌های دهم و یازدهم آنقدر زیاد است که نیروهای موثر دولت دهم، نمی‌توانند سیاست‌های دولت یازدهم را پیش ببرند.