چرا مجبوریم همچنان جلوی اینترنت چرت بزنیم؟
به گزارش شیرازه به نقل از نماینده؛ جوسازان از طرفی دیگر نظرات مقابل خود را متحجرانه هایی مخالف فناوری جلوه داده و اینگونه می نمایند که این صاحب نظران درصدد مقابله با دنیای اطلاعات و تکنولوژی هستند لذا دائماً و به عناوین مختلف بر طبل تخریب و توهین نظراتشان می کوبند.
آنقدر این روزها این جوسازی ها به گوش می رسد که نیم نگاهی به رسانه های این جریان خاص اینگونه القا می کند که گویی اینترنت پرسرعت مسابقه طناب کشی شده بین نت خواهان و عقب ماندگان فناوری!
اما این هیاهوها بر سر چیست و واقعیت کدام است که حتی رییس دولت حُسن و حَسن در نشست خبری خود، آنقدر از سرعت اینترنت نالان است که به نظرش «گاهی آدم پای اینترنت خوابش میبرد! ». آیا دولت در صدد است سوپرمن گونه اینترنت را از چنگال نت ستیزان بیرون بیاورد؟ شاید جواب این سوال را بتوان با نگاهی به حکم عالیترین مقام کشوری در خصوص تشکیل شورای عالی فضای مجازی یافت:
اسفندماه سال ۹۰ بود که بلندای ذهن و اشراف کامل رهبری، حکم به تشکیل شورای عالی فضای مجازی داد؛ شورایی که عضویت رؤسای سه قوه به ریاستِ رییس جمهور بر آن حکم شد و به تأکید رهبری، کلیه دستگاه های کشور موظف به همکاری همه جانبه با این مرکز شدند. همچنین در حکم رهبری، این شورا نقطهی کانونی متمرکزی برای سیاستگذاری، تصمیمگیری و هماهنگی در فضای مجازی کشور خوانده و ترتیب اثر قانونی به کلیه مصوبات این شورا، لازم شد.
با نگاهی ایجابی و سلبی در فرازی دیگر از وظایف شورای عالی فضای مجازی در این حکم آمده:
۱. سرمایهگذاری وسیع و هدفمند در جهت بهرهگیری حداکثری از فرصتهای ناشی از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطاتی بویژه شبکهی جهانی اینترنت در جهت پیشرفت همه جانبه کشور و ارائه خدمات گسترده و مفید به اقشار گوناگون مردم
۲. برنامهریزی و هماهنگی مستمر به منظور صیانت از آسیبهای ناشی از این فناوری
پر واضح است که این شرح وظایف نیز نشان از اشراف کامل به تکنولوژی و فناوری روز دنیا دارد. اهمیت و جایگاه این شورا و وظایفش در نگاه رهبری آنچنان است که دو روز پس از ابلاغ حکم، آیت الله جنتی در خطبه های نماز جمعه گفت: «رهبر انقلاب فرموده بودند که اگر میتوانستم خودم مسئولیت این شورا (شورای عالی فضای مجازی) را به عهده میگرفتم که این اهمیت این شورا را میرساند. »، پس از آن نیز حجت الاسلام دکتر شهریاری از اعضای حقیقی شورای عالی در مصاحبه ای با اشاره به تاثیرات مهم فضای مجازی اشاره داشت که «رهبر انقلاب فرمودند این حوزه به اندازهی انقلاب اسلامی اهمیت دارد».
علاوه بر آن نیاز به یک شبکه پیشرفته در فضایمجازی که بر پایه مزیتهای ملی رشد و شکوفایی ظرفیتهای علمی و اقتصاد کشور و درنتیجه موجبات اعتلای فرهنگی را به ارمغان بیاورد، در قالب تکلیف ماده ۴۶ قانون برنامه پنجم توسعه و نیز اسناد بالادستی نظام در خصوص مأموریت شورای عالی فضایمجازی کشور نهادینهشده است.
بنابراین ضرورت رهایی از اینترنتِ نفتی که رییس جمهور نیز تجربه استفاده از نوای لالایی گونه اش را دارد، کشفی جدید نیست که مفتخرانه بتوان به آن مباهات کرد و همگان به آن اذعان دارند.
ولی محل بحث آنجاست که عدم بسترسازی مناسب برای هر تکنولوژی هر چند مفیدی آن را به آسیب تبدیل خواهد کرد. اینکه مراجع و صاحبنظران در مناصب مختلف و اعضای شورای عالی فضای مجازی، تعجیل و استفاده بدون زیرساخت مناسب از این تکنولوژی را هشدار می دهند دلایلی قانونی دارد که به نظر می رسد رییس جمهور حقوقدان بر آن بیش از ما آگاه هستند و پرداختن به آن در این مختصر نمی گنجد.
نکته قابل تأمل این است که کلید قفلِ فضای مجازی سال گذشته به واسطه جلوس در جایگاه ریاست جمهوری و در نتیجه ریاست شورای عالی فضای مجازی، به شیخ تدبیر سپرده شد لذا انتظار می رفت ایشان که خود به ضرورت ارتقای سرعت اینترنت آگاهند، در این یکسال زیرساخت ها و بسترهای لازم را به تدبیرشان در شورای عالی فضای مجازی، فراهم کنند. به نظر ارائه بسته ای پرطمطراق بدون زیرساخت روی جو تبلیغات، برازنده دولت اعتدال نیست. آن هم در جایی که به گفته «علیرضا شاهمیرزایی» عضو شورای عالی فضای مجازی؛ «در این یک سال حتی سیاستهای کلی این کار هم در شورای عالی مطرح نشده است. وزارت ارتباطات یک سال وقت داشته و میتوانسته است در سطح سیاستها پیشنهاد خود را برای تصویب به شورای عالی بدهد اما اینکه طرح موضوع نکردند با مسأله نقطه کانونی بودن شورا کاملاً در تناقض است»
در پایان به نظر اشاره ای به تعبیر «دکتر حمید شهریاری»، دبیر شورای عالی اطلاعرسانی خالی از لطف نباشد؛ هیچ کس با فناوری مخالف نبوده و نیست. بلکه آنچه با آن مخالفت میشود توسعه بدون تدبیر است. توسعهای که هیچ مهاری برای پیشگیری از فساد و فحشا در آن طراحی نشده باشد. نمیتوان قبول کرد که فردی بگوید میخواهم G ۳ را بدون هیچ برنامهای برای مقابله با مشکلات موجود ارائه کنم.
برخی ماموریت دارند پهلوان پنبه بسازند، با او مبارزه کنند و آن را شکست دهند و از آن نتیجه بگیرند که حق با آنهاست. این جنگ با دشمن فرضی و نه واقعی است. این یک مانور تبلیغاتی است که فقط به کار کسانی میآید که خود را به غفلت زدهاند...