اربابی که اموراتش در پستوی ادارات نیریز گم میشود
به گزارش شیرازه به نقل از نبض نی ریز، سفره سحری اش را جمع کرده و مشغول تلاوت قرآن است تا صدای اذان بلند شود. صدای اذان را که از گلدسته نیمه ساخته مسجد محله اش می شنود، خود نیز به اذان قیام می کند تا نمازش را بخواند و ساعتی استراحت کند و روزش را آغاز کند.
روزی را که دیروزش را هم تا پایان ساعت اداری در پشت اتاق کارمندی که منتظر امضایش بوده، به سر برده بود و امروز نیز باید برود دخیل به دستگیره همان اتاق ببندد تا بلکه گره کارش را آن کارمند بگشاید؛ کارمندی که دیروز نیز به نشان تابلوی اتاقش در اداره حاضر اما در اتاقش غایب بود.
متاسفانه این حکایت تکراری و روزانه ارباب رجوع، برخی کارمندان است که همه کاری می کنند جز کار و هر امر غیراداری را بر وظیفه اداری ترجیح می دهند؛ فرآیندی که طبیعتا نتیجهاش جز انبوهی از پروندههایی روزانه بر غبارشان افزوده میشود، نخواهد بود.
سیستم اداری که مردم، ولی نعمت و خدمتگزاری به آنها اولین و مهمترین تکلیفش است متاسفانه با عملکرد نامطلوب کارمندانش خلاف فلسفه وجودی را رقم میزند. کارمندانی که میز خدمت را ارث پدری تلقی کرده و رفتار مالکانه و دستوریاشان نقض هرگونه دیدگاه مذهبی و غیرمذهبی خدمت در سیستم دولتی است.
در نی ریز نیز این پدیده ناشایست با وجود عملکرد کارمندان وظیفه شناس ادارات شهرستان نی ریز، وجود دارد و هستند کسانی که از هر روزنه ای برای فرار از کار استفاده می کنند. متاسفانه گزارشات مردمی گواه آن است که در برخی ادارات، کارمندان زمانی طولانی جهت فریضه نماز صرف کرده و بعضا پس از اذان ظهر تا پایان وقت اداری هیچ کارمندی را نمی توان در آنجا پیدا کرد و اداره به خودی خود تعطیل می شود.
اما این تنها روزنه ی فرار از کار نیست. استفاده کارمندان از شبکه های اجتماعی موبایلی در وقت اداری آسیب دیگری است که فضای خدمت رسانی افراد را به گفت و گوهای طولانی در فضای مجازی تبدیل کرده است.
اما
دردناک تر از همه برگزاری جلسات بعضا طولانی قرآن در ماه مبارک رمضان در
برخی ادارات است که باعث شده ارباب رجوع با دهان روزه مدت ها منتظر بماند.
در حالی که در اخلاق اسلامی، خدمتگذاری به مردم یکی از نعمت های خداوند
محسوب می شود و پیامبر اکرم(ص) در این باره فرمودند: «کسی که در برآوردن
حاجت برادر مومنش تلاش نماید، مانند کسی است که نه هزار سال خدا را عبادت
کرده است؛ در حالی که روزها روزه و شب ها مشغول عبادت بوده است.» (من لا يحضره الفقيه، ج2، ص: 190)
بروز چنین آسیبی در برخی ادارات به گونه ای ناشایست مد شده تا حدی که
انتقاد شدید امام جمعه نی ریز را نیز در پی داشته است.
آیت الله فقیه در خطبه های نماز جمعه با گلایه از برگزاری جلسات قرآن ماه مبارک رمضان برخی ادارات در ساعات اداری گفت: مسئولین برای این کار باید در قیامت جوابگو باشند.
به اعتقاد آیت الله فقیه، این کار باعث می شود ارباب رجوع ساعت ها در آفتاب و با دهان روزه منتظر بماند.
اینکه
کارمندان به خودسازی بپردازند، نه بد که بسیار عالی بوده و حتی در فرآیند
خدمتگزاری نیز کمک دهنده است اما اگر بخواهد اسبابی برای فرار از خدمت و
ادای تکلیف باشد، خیانت است چرا که بر اساس تعالیم اسلام، مسئولیت امانتی
الهی است و خیانت در امانت نیز با بدترین عواقب همراه است.
اما فارغ از خط و نشانی که دین برای خیانتکاران پیش بینی کرده است، این وظیفه حکومت اسلامی و به معنای دقیقتر دولت است که با نظارت توامان با فرهنگ سازی و یا صدور دستورالعمل های الزام آور در کاهش نارضایتی مردم قدم بردارد. اقدامی که به نظر باید مطالبه آن را از مقام ارشد دولت در شهرستان یعنی فرماندار نی ریز داشت تا با تشدید نظارتها و بازرسیهای سرزده در فرهنگ سازی و افزایش رضایت ارباب رجوع قدم بردارد. اقدام و یا مجموعه اقداماتی که با ثمربخشیاش، تقدیر تریبون نماز جمعه را به دنبال داشته باشد.