به گزارش سرویس شهرستان های شیرازه به نقل از صدای خرامه، یکی از پادشاهان خوشنام، مردم نواز و بخشنده از دوره ساسانی فردی بوده بنام بهرام پنجم فرزند یزد گرد که به سبب علاقه فراوان به شکار گورخر به" بهرام گور" معروف شده است؛ بهرام گور در فاصله سالهای 421، 438 میلادی پادشاه ایران بود.

بهرام گور از شخصیت های مورد توجه در ادبیات و شعر فارسی است به ویژه در شاهنامه فردوسی و بهرام نامه نظامی گنجوی که ایشان را فردی دلیر و جنگجو نام برده اند و داستانهای بسیاری را به او نسبت می دهند.

دوران حکومت او بر ایران را دورانی همراه با آرامش و شادی برای مردم توصیف کرده اند و به همین دلیل مردم او را دوست می داشتند و داستانهای زندگی او را سینه به سینه برای فرزندان خود نقل کرده اند؛ در داستانها  چنین  آمده است که عاقبت بهرام گور یک روز در حین شکار گورخری در باتلاقی گرفتار شد و باتلاق او را در خود فرو برد و از دنیا رفت، چنانچه حکیم عمر خیام نیشابوری در یکی از رباعیاتش با موضوع مرگ بهرام چنین  اشاره دارد:

آن قصر که جمشید در او جام گرفت

آهـو بچـه کـرد و روبــه آرام گــــرفت

بهرام که گور می گرفتی همه عمر

دیـدی کـه چگـونه گـور بهـرام گرفت

به سبب فراوانی آب رود کر و سر سبزی و خرمی دشت کربال در آن روزگاران، دشت کربال زیستگاه گورخر فراوانی بوده که باعث شده بود دشت کربال نیز یکی از شکارگاههای بهرام گور گردد، لذا در داستانها آمده است که بهرام گور به لشکریانش دستور احداث دو قلعه یکی در مرکز شهر خرامه کنونی بنام "قلعه بهرام یا گنبد کبود" که مردم آن را قلعه بالا می نامند و دیگر "قلعه گورگیر" در فاصله 8 کیلومتری خرامه واقع در دشت کربال را می دهد.

قلعه بهرام از نشانه های تمدن ارزنده مربوط به دوره ساسانی است و به تایید کارشناسان میراث فرهنگی نیز رسیده است که بوسیله لشکریان بهرام با خاک رس و دست ریز با ارتفاع تقریبی 10 متر با وسعت 4 هزار متر مربع ایجاد شده است و دور آن را حصاری با برج و بارو جهت استراحت خود و لشکریان احداث نموده است چنانچه در اذهان مردم جاری است بهرام گور پس از احداث این قلعه مخفف نام دو فرزند خود به نام های خورشید و ماه را به این قلعه می نهد (خور مخفف خورشید و مه مخفف ماه) امروزه عشایر ساکن در اطراف خرامه نیز خرامه را "خورمه" می نامند در متون کهن تاریخی نیز از خرامه به نام "خرمه" فراوان یاد شده است.

در ضمن قلعه دیگری در کنار رود کر واقع در دشت کربال به نام قلعه گورگیر احداث می شود که امروزه نیز به همان نام معروف می باشد که در آنجا نیز استراحتگاه و شکار گاه بهرام گور و همراهانش بوده است.  

تحقیق و گزارش: منصور سلیمانی