به گزارش  شیرازه دو مناسبت از همه پرنگ تر در تقویم رسمی ما وجود دارد و آن هفته دولت و دهه فجر است که در این دو مناسبت سعی داریم دستاوردهای یکساله را مطرح و گاهی مورد بهره برداری قرار دهیم؛ آنچه در پایان هفته‌ها به فراموشی سپرده می شود و دوباره با تنگناهای اقتصادی و اجتماعی طرف می شویم!

اما حال و هوای اقتصادی اجتماعی فارس چندان مناسب نیست، دولتی ها از بسته های پیشنهادی سرمایه گذاری خبر می دهند و در عمل اتفاقی نمی افتد، تئوری هایی که امکان اجرای آن درحوزه عمل نیست.

گاهی ناچارمی شویم بگوییم، حالمان خوب است اما تو باور نکن! از ابتدا تا امروز هر آنچه وجود داشته بر باد رفته و حالا اقتصاد ما فقط بیکاری تولید می کند.

اول صنایع دستی فارس که بشدت زمین خورده است. نظام استاد شاگردی که حتی از استاد و شاگردش هم خبری نیست تا به آینده اش دلخوش باشیم.

داستان صنایع دستی از این قرار است که بشدت وابسته به صنعت گردشگری بود. خارجی ها مشتاق خرید این صنایع بودند و با تیرگی روابط سیاسی و افول صنعت گردشگری، صنایع دستی هم افول کرد و بازارهای تاریخی ما که روزگاری مقصد گردشگران خارجی برای خرید صنایع دستی بود به بارانداز محصولات مشابه خارجی تبدیل شد.

صنایع مونتاژ هم زمین خورد و کارخانه های بزرگ و صاحب نام فارس یکی یکی تعطیل شدند. تحریم های اقتصادی سیاسی نتیجه داد و حاصل آن رکود اقتصادی و تولید بیکاری است.

امروز دوباره دنبال سرمایه گذار خارجی هستیم تا صنایع مان را با لحاظ استانداردهای بین المللی احیا کند! چرا که اقتصاد وابسته به بده بستان است و در غیر این صورت سودی عاید نمی شود.

کشاورزی هم دچار قهر الهی شده است عده ای آنرا ادامه تحریم های اقتصادی سیاسی و انتشار امواج مربوطه می دانند اما واقعیت این است که فارس دچار خشکسالی و کشاورزان بیکارشده اند.

فارس ورشکسته و خسته حالا با خیل عظیم بیکاران بخش کشاورزی طرف است و در فارس همه به نوعی کشاورز و یا وابسته به امور کشاورزی بوده اند و حالا این همه متاثر از خشکسالی، بیکار شده اند.

تاسف انگیز است که قبلا فکری به حال تولید اشتغال نکردیم! فقط کاشتیم تا دیگران بخورند و حالا درمانده و سرگردان از سیاست های گذشته، کاسه چه کنم بدست گرفته ایم.

هیچ صنعتی برای جایگزینی کشاورزی و ایضا نفت نداریم؛ صنعت گردشگری هم تنها یک شعار بزرگ است، شعاری که از قبلش یک لقمه نان هم در نمی آید.

نقطه سرخط

از صبح زود روزنامه های استان را ورق زدم تا شاید روزنه امیدی پیدا و قبول کنم در یک افق یکساله، دوساله و یا پنج ساله یک اتفاق مهم در حوزه اقتصادی اجتماعی خواهد افتاد. بسته های پیشنهادی برای سرمایه گذاران، چند سالی است ارایه می شود و نتیجه نداشته، در بسیاری شهرستان های فارس همایش های سرمایه گذاری با دعوت از افراد داخلی و خارجی انجام شده که عملا بدون تاثیر ماند و استاندار فارس برای بررسی روند اوضاع، سفرهای شهرستانی را آغاز کرده تا شاید فرجی شود. اما باید دید فرمانداران فارس که نماینده عالی دولت در هر شهرستان هستند در این سال ها چه کارنامه ای از خود بجای گذاشته اند. کارنامه ای سیاسی یا اقتصادی اجتماعی؟

نویسنده: فرزاد وثوقی

انتهای پیام./۲۲۵۲۲۵