اما حیات سیاسی هاشمی پرماجراتر از این حرف‌ها است. این زندگی، یک نقطه عطف دارد که کسی نمی تواند آن را نفی، توجیه و یا حتی تحریف کند.

کمیته صیانت از آراء؛ مقدمه‌سازی برای فتنه

کمیته صیانت از آراء یکی از اصلی‌ترین طراحی‌ها برای فتنه‌سازی در کشور بود. کمیته‌ای که اساسا شکل‌گیری آن نوعی ظلم به نظام بود و نشان از بی‌اعتمادی نفرات اصلی ستادهای کروبی و موسوی به امانت‌داری نظام اسلامی داشت. همان روزها برخی تحلیل‌گران با تطبیق شکل‌گیری این کمیته با کمیته‌های مشابه در کشورهایی که انقلاب رنگی در آن‌ها رخ داده بود، احتمال مقدمه‌چینی از سوی برخی افراطیون برای ایجاد یک فتنه بزرگ در کشور را می‌دادند و همین نیز شد. کمیته صیانت از آرا‌ء این آقایان، اصلی‌ترین نقش را در القای تهمت تقلب به سلامتی انتخابات 88 بازی کرد. فَوَقَعَ ما وَقع.

آرشیو روزنامه محلی افسانه و اظهارات یحیی هاشمی به عنوان رئیس کمیته صیانت از آرای ستاد موسوی

وقتی هاشمی رئیس کمیته صیانت از آراء در فارس بود

یحیی هاشمی اما در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال 88، رئیس کمیته صیانت از آراء ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در استان فارس بود. او در حالی این مسئولیت را در ستاد انتخاباتی موسوی برعهده داشت که بیشتر از 8 سال قبل‌تر از آن و در دوران اصلاحات، بالاترین مقام مسئول در برگزاری چندین انتخابات در فارس بود. آیا او از نزدیک امانت‌داری نظام در انتخابات‌های مختلف را ندیده بود که حاضر شد ریاست کمیته‌ای را برعهده بگیرد که اصلی‌ترین معنایش، خیانت نظام در امانت‌داری از رای‌های مردم بود؟

از پیروزی 0.7 درصدی در انتخابات تا پیروزی 100 درصدی نظام

اگرچه غالب کسانی که تهمت ناجوان‌مردانه تقلب در انتخابات 88 را به نظام می‌زدند، دقیقا می‌دانستند که چه دروغ بزرگی را با پررویی فریاد می‌زنند، اما 4 سال لازم بود تا اکثر آن‌ها که حالا به گرد دکتر روحانی (که بریّ از فتنه‌گران بود) جمع شده‌ بودند، معنی دقیق امانت‌داری نظام را یک‌بار دیگر بچشند و سر تا پا مدیون نظام بشوند. اما با این‌که طعم شیرین پیروزی «امانت‌داری نظام» را چشیدند، غرور آن‌ها اجازه نداد که کوچک‌ترین عذرخواهی‌ای از پیشگاه ملت و رهبری داشته باشند. روحانی در حالی رای آورد که تنها 0.7 درصد بیشتر از حد نصاب تعیین شده یعنی 50 درصد از آرا را کسب کرده بود. بله! اگر نظام به قول فتنه‌گران متقلب، بر روی 0.7 درصد رای روحانی اصرار نمی‌ورزید و امانت‌دار خوبی نبود، الان شاید فرد دیگری رئیس جمهور ایران بود. اگر این‌گونه می‌شد، مطمئنا سید یحیی هاشمی اکنون هیچ سمتی در استانداری نداشت! اما نظام بر روی همین 0.7 درصد رای مردم هم ایستادگی کرد چرا که آراء مردم را «حق‌الناس» می‌دانست و می‌داند.

 طنزی به نام: پُــررویی متوهمان!

اما طنز ماجرا اینجاست که کسانی که مستقیم یا غیرمستقیم،‌ نظام را متهم به تقلب در انتخابات سال 88 می‌کردند،‌ حالا اما در لباس اعتدال بازگشته‌اند. آن‌ها به خوبی می‌دانند که این‌بار پست‌های کنونی‌شان را نه از پیروزی قاطع در انتخابات که از امانت‌داری نظامی دارند که بر سر 0.7 درصد مردم هم ایستادگی کرد. آن ها وامدار عدالت رهبری هستند که عمله هایشان در سال 88 علیه او شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه سر دادند و تمثال مبارکش را آتش زدند و آن ها سکوت کردند.

سوال این‌جاست که چگونه این افراد متوهم می‌‌توانند از مواضع گذشته خود ابراز پیشمانی نکرده و در دولتی پست بگیرند که مصداق عینی امانت‌داری و پاکی نظام در برگزاری انتخابات است؟! طنز تلخ و عبرت آموزی است... اما همه این «افراطیون» که حالا به هر دلیلی در دولت «اعتدال» پست گرفته‌اند، آیا حاضر می شوند به این خواسته رهبری عمل کنند: «بارها و بارها این سوال را نه در مجامع عمومی بلکه به شکلی که قابل پاسخ دادن باشد مطرح کرده ایم. پس چرا جواب نمی دهند، چرا عذرخواهی نمی کنند؟ در جلسات خصوصی می گویند تقلبی رخ نداده بود، پس به چه علت کشور را دچار آن ضایعات کردید و به لبه پرتگاه بردید؟»

باید منتظر ماند، زمان همه چیز را روشن می کند...