وبلاگ من انقلابیم نوشت: یادمان رفت شقایق دل داغی دارد

یادمان رفت شقایق دل داغی دارد
شاپرک در بغل شمع چه حالی دارد
انقدرمحو تماشای قفس ها شده ایم
یادمان رفت یاد شهدامان چه صفایی دارد

شهیدگمنام ای عاشق بی نام و نشان و ای لاله پرپر که همچون مادرت زهرا بی نام و نشانی نمیدانم چه دیدی که این چنین پلاک هویت خود را رها کردی درکوچه های بی کسی…

نمیدانم چه عشقی بین تو و مادرت زهرا بود که این چنین دل بریدی از این دنیا و رها کردی دنیا را با تمام زرق و برقش خوشا به حالت خوشا به تو که این چنین این دیار غریب وفانی را وداع گفتی کاش لااقل ذره ای از ایمان و عشقت را به یادگار به دل سوخته ام داده بودی…
شهید گمنام تو رفتی اما دلهایی در اینجا داغ رفتنت را به دل دارند و در حسرت دیدار دوباره تواند دل من نیز چون دل پردردی دراتنظارجوابی از سوی توست و چقدرسخت است دلتنگی دلتنگی که دیگر هیچ امیدی به دیدارنیست میشود نظر کنی به حالم خیلی دلتنگم میشود دعا کنی به حالم به حال پریشانم که حتی خودم رومیان من گم کرده ام چقدر شبیه هم هستیم در یک چیز تو پلاکت را گم کردی و من هویتم را شرمنده خون پاکت شده ام سالهاست گم شده ای در دل دارم به فریاد دلم برس که دنیا بس غریب است و من گم شده ام میان این هیاهو و غربت …

وبلاگ مهدویت نوشت: محرم تمرین خوب نگریستن است نه خوب گریستن...!

سلام من به محرم؛ به غصه و غم مهدی(عج)

به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی(عج)…

تا شروع اولین روز از ماه محرم چیزی نمانده است؛ یادمان باشد: اول نماز حسین، بعد عزای حسین

اول شعور حسینی، بعد شور حسینی.

محرم سفر زمان بالیدن است نه فقط نالیدن، بساطش آموزه است نه موزه.

تمرین خوب نگریستن است نه خوب گریستن...!

فضیلت گریه بر امام حسین علیه السَّلام:

اجر و مزد گریه برای آن حضرت بسیار عظیم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن می‌باشد.
گریه برای آن حضرت سختی‌های زمان احتضار را از بین می‌برد زیرا امام صادق علیه السّلام به مسمع بن عبدالملک فرمودند:

آیا مصائب آن جناب

امام حسین (علیه السّلام) را یاد می‌کنی؟
عرض کرد: بلی والله مصائب ایشان را یاد کرده و گریه می‌کنم.
حضرت فرمودند: آگاه باش که خواهی دید در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصیت تو را می‌کنند که سبب روشنی چشم تو باشد.

همچنین فرمودند: ای مسمع گریه بر احوالات حسین (علیه السّلام) سبب می‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد.

اجر و مزد هر قطره آن این است که شخص همیشه در بهشت منزل کند.

وبلاگ عاشق یک لحظه نگاهت نوشت: زشت ترین راستگویی!

امام علی علیه السلام فرمود:

زشت ترين راستگويى، تعريف انسان از خودش مى باشد.

امام علی علیه السلام: اَقْبَحُ الصِّدقِ ثَناءُ الرَجُلِ عَلى نَفْسِهِ؛

وبلاگ من انقلابی ام نوشت: آیا آمریکا هنوز هم هیچ غلطی نمی‌تواند بکند؟

مقام معظم رهبری در دیدار هیئت دولت به امکان بی توجهی به اهداف دشمن تذکر دادند که توافق در یک مسئله خاص سبب بی توجهی مسئولین به اهداف و صف بندی دشمن برای نفوذ در عرصه های مختلف نشود. (بیانات، 4شهریور1394)

شاید، مهمترین نقطه اختلاف نظر بین جریان ها و احزاب جمهوری اسلامی در جریان مذاکرات هسته ای و توافق با 1+5 یا آنچه که معروف شده به «توافق با کدخدا»، همین دوستی و همراهی با آمریکا به عنوان بزرگترین دشمن جمهوری اسلامی ایران است. در این باره می توان به سه نقطه اصلی در این اختلاف نظر توجه کرد:

1. وجود تغییر سیاست های آمریکا از اول انقلاب اسلامی تاکنون، 2. دستیابی به منافع ملی در همراهی با آمریکا و 3. تأثیرگذاری مثبت بر آمریکا؛

در هر سه نقطه می توان بحث های مفصلی داشت اما به نظر می رسد توجهی کوتاه به چگونگی اِعمال سیاست های آمریکایی در تحمیل خواسته های استکباری اش بر همه دنیا می تواند سرانجامی برای بحث باشد و البته باور ادعای کدخدایی آمریکا در دهکده جهانی پر بیراه هم نیست. معادل کدخدای جهان در قرآن همان طاغوت است که برآمده از خوی استکباری است.

خوی استکباری مهمترین ویژگی شیطان است که سبب طرد او از محضر الله شد.

خداوند متعال، نه تنها استکبار و ظلم به مردم را نفی می کند بلکه پذیرش ظلم از سوی مظلومان را نیز طرد کرده و گرایش به طاغوت را ورود در تاریکی معرفی می کند.

برخی از دانشمندان گرایش به کدخدا داشته و او را در مسیر زندگی بهتر قلمداد می کنند! اینها هر چند درجه ای از علم را کسب کرده اند اما مشرک اند و به ایمان در نیامدند. شاید جریان غرب زدگی در جهان اسلام مصداقی از همین جریان دلبستگی به طاغوت باشد.

طاغوت، خواسته هایش را زیبا کرده و به دیگران تحمیل می کند و البته این تحمیل را با دلبستگی مردم همراه می کند.

آمریکا، اشراف اطلاعاتی به همه تماس ها و حریم ها دارد و شنود اطلاعاتی اش را بر همه کشورها به بهانه امنیت ملی خود، تحمیل می کند.

آمریکا، تحریم های اقتصادی اش بر کوبا، ایران، کره شمالی و روسیه را بر همراهی دیگر کشورها با خودش تحمیل می کند که در نتیجه فشار تحریم ها هم بر کشور تحریم شده و هم کشورهای همراهی کننده بار می شود.

آمریکا، حمایت اقتصادی و سیاسی و نظامی دیگر کشورها را در حمله به عراق و افغانستان تحمیل می کند به صورتی که شاهد حضور دوره ای سربازهای پرتقالی، ژاپنی، نیوزیلندی[6] و دیگر کشورها در عراق بودیم.

آمریکا، قواعد اقتصادی خود را از طریق بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به دیگر کشورهای پیوسته به WTO تحمیل می کند به طوری که پیش فرض توسعه هر کشور، پیوستن به آن قلمداد شده که در نتیجه کشورهای جهان سوم همیشه مقروض آن خواهند بود.

آمریکا، قواعد حقوقی و سیاسی خود را از طریق سازمان ملل و شورای امنیت به دیگران تحمیل می کند.

آمریکا، آگاهی سیاسی جهانی را از طریق رسانه های خبری و خبرگزاری های خود تحمیل می کند، بنابراین آن چیزی مهم است که cnn و AP و … می گویند.

آمریکا، سبک زندگی آمریکایی را بر احساسات و تمایلات مردم جهان از طریق سینمای هالیوود تحمیل می کند.

آمریکا، با برخورداری از دانشگاه های بزرگ و مجلات ISI، استانداردهای خود را در عرصه علم و فناوری بر همه تحمیل می کند.

آمریکا، توزیع فشارهای اقتصادی را از طریق اتصال همه بازارهای بورس کشورهای دنیا به چند بازار اصلی بورس خود تحمیل می کند به طوری که بحران اقتصادی 2009 مسکن در آمریکا، در کشورهای دیگر پیامدهای جبران ناپذیری داشت.

آمریکا با برخورداری از بزرگترین صنعت تفریح و شهرهای ساخته شده براساس سرگرمی، جریان غفلت از حقیقت را بر مردم دنیا تحمیل می کند که نتیجه آن تحمیق توده ها است.

این آمریکا هیچ تغییری نکرده و همان آمریکایی است که شیطان بزرگ خوانده شد.

این آمریکا، مصداق اتمّ استکبار است که هیچ غلطی نمی تواند بکند و نهایت این همه جنگ نرم، عملیات روانی و پروپاگاندای دستگاه رسانه ای و نظام اقتصادی غرب نابودی است.

در حدیث قدسی است که خداوند می‌فرماید: «زمین و آسمان من گنجایش مرا ندارند اما قلب بنده مومن من گنجایش مرا دارد.» ما در این انقلاب یاد گرفتیم این گونه به عالم نگاه کنیم. امام خمینی، رحمه الله علیه، این نوع نگاه را به ما یاد داد.

گفت آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند. آمریکا با این همه تجهیزات و قدرت و اسلحه و …، هیچ غلطی نمی‌تواند بکند؟ دقت کنید:

آمریکا با همه ادعاهایش کجاست؟ در قسمت کوچکی از کره زمین. کره زمین کجاست؟ ذره‌ای در منظومه شمسی. منظومه شمسی کجاست؟

نقطه‌ای در کهکشان راه شیری. کهکشان راه شیری کجاست؟ قطره‌ای در میان میلیاردها کهکشان عالم. اینها تازه عالم مُلک است نه ملکوت. آنگاه حتی از این افق مادی، اگر میکروسکوپ هم بگذارید، کره زمین را نمیتوانید ببینید چه رسد به آمریکا.

پس برای مومنی که قلبش از آسمان و زمین بزرگتر است آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند. امام خمینی این روحیه را به مردم ما و به جوانان ما منتقل کرد و اکنون متأسفانه عده­ای می­خواهند این روحیه را بشکنند. ما در جهان نشان دادیم که آمریکا هیچ غلطی نمی­تواند بکند. آن وقت عده‌ای منافق فکر می‌کنند عزت در دوستی با آمریکاست. خداوند درباره این منافقین در آیه ۱۳۹ سوره نساء می‌فرماید: «منافقان کسانی هستند که دوستی با کافران را بر مومنان ترجیح می‌دهند. آیا به خاطر این است که عزت را در دوستی با آنان می‌دانند؟ پس بدانید که عزت سراسر از آن خداست.

وبلاگ هیئت مجازی کتاب نوشت: مثل زرافه باش!

…یکی ازاشرف‌زادگان انگلیسی بعد از مرگ در قصر بزرگش تعدادی نقاشی‌های گران‌قیمت به یادگار گذاشت. عموم مردم می‌توانستند گه‌گاهی بیایند و از آن نقاشی‌ها دیدن کنند. روزی عده‌ای آمدند و همان‌طور که نقاشی‌ها را نگاه می‌کردند، آنها را تحسین می‌کردند. خانم مسنی در بین آن گروه بود که حتی یک کلمه  حرف نزد، اما به تمام نقاشی‌ها نزدیک می‌شد و با دقت آنها را بررسی می‌کرد. بعد از دیدن تمام نقاشی‌ها، شخصی از آن خانم پرسید:”نظر شما در مورد این تابلوها چیست؟”

خانم مسن با اشتیاق جواب داد: عالی بود، من حتی ذره‌ای گرد و غبار روی آنها ندیدم!…

گاهی ما زیبایی‌ها را به خاطر اینکه در جست‌وجوی عیب‌های آنها هستیم از دست می‌دهیم.

وبلاگ سنگر هنر از انجمن وبلاگی جهرم نوشت: به عمل کار برآید به سخنرانی نیست …

چرا این روزها کشورهای بیگانه و بعضی از مسئولین کشور دارند در مقابل سخنان مقام معظم رهبری جبهه گیری می کنند ما که می دانیم سخنان ایشان از هر جهت کارشناسی شده و ظرفیت های داخل کشور به خوبی آگاه هستند. اقتصاد مقاومتی تنها راه خروج ایران از این بن بست اقتصادی و تنها راه نومید کردن دشمنان این مرز و بوم و عدم وابستگی به بیگانگان است

آب یا سراب ….

به کجا چنین شتابان …..؟!

آری با شما هستم شما که ….

چرا خیال می کنید سخنان مقام معظم رهبری درست نیست ولی حرفها و دروغهای بیگانگان درست است چرا پای اقتصاد مقاومتی مقام معظم رهبری نمی ایستید ولی پای اقتصاد عاریتی دشمنان ایستاده اید.

مگر نه اینکه اقتصاد مقاومتی کشور  را از تمام وابستگی به بیگانگان در امان می دارد وباعث شکوفایی کشور می شود ؟ مگر نه اینکه اقتصاد عاریتی کشور را تماما وابسته به بیگانه می کند؟( چیزی که دشمنان آرزوی آن را دارند) و مصرف گرایی و تجمل گرایی را ترویج می کند و باعث نابودی کشور می شود آیا درک این موضوع را ندارید ؟!

درکش را دارید و خیلی خوب می فهمید که آب کدامست …و سراب کدام…

موضوع چیز دیگری است!

می خواهند تیشه به ریشه این نظام بزنند با اصل این نظام که اسلامی است مشکل دارند می خواهند کشور را طوری که دشمنان می خواهند اداره کنند . می خواهند هروقت خواستیم ایستادگی کنیم تحریم را بر سرمان بکوبند. می خواهند از کناراین اقتصاد عاریتی پولهای هنگفت را به جیب خودشان واریز کنند…

می گویند اگر می خواهیم اقتصادمان خوب بشود باید با سلطه گرها کنار بیاییم.

یکی از مقاومتها را در عرصه نظامی ببینید ، تکیه بر توان داخلی به کجا رسیدیم که حتی آمریکا هم جرأت حمله به ایران را ندارد. اما ما در سخنرانی های مسئولین می شنویم که می گویند آمریکا در چند ثانیه می تواند ایران را نابود کند این است تفکر ما …

به عمل کار برآید به سخنرانی نیست … شما که در سخنرانی خود هم از اقتصاد عاریتی حمایت می کنید …. چه برسد به عمل …

آیندگان در مورد شما چه می گویند؟

وبلاگ فرهنگیان استهبان نوشت: اردوی جهادی عمو مهربان

اتوبوس حامل مسافران، سینه کویر را می شکافت و سربالایی جاده را

ناله کنان بالا می رفت. مسافران داخل اتوبوس،عاشقانی بودند که

کوله بار عشق بر دوش می کشیدند تا با دستان پرتوانشان بار نیاز

از شانه نیازمندان برداشته و توانمندی خود را با آنان قسمت کنند.

آنان جهادگرانی بودند که گرمای تابستان را در زلال باران معرفت ذوب کرده

بودند و می رفتند تا به محرومان خدمت کنند .

برخلاف بدی راه حال تمامی مسافران بسیار خوب بود .

پارچه ای روی اتوبوس نصب کرده بودند

” کاروان عشق ، عازم سازندگی "

چهره های خندان و لب های متبسم و دل های پاکشان را خیلی راحت

در مقابل دید همسفرانشان به معرض نمایش گذاشته بودند.

اما در میان تمامی آن ها ، چهره ای بود که معصومیت خاصی را در

خود نهان داشت و بی اختیار هر تازه واردی را به سوی خود می کشید

و آن چهره عمو مهربان بود.

عمو مهربان نامی بود که افراد گروه بر روی او گذاشته بودند چرا که

مهربانی در نگاهش، حرکاتش وانجام امورش موج می زد.

پس از طی مسافتی اتوبوس با ترمز راننده،  صدای خشکی کرد و در

جای خود میخکوب شد. مسافران یکی یکی از آن پیاده شدند و آنچه را

که در پیش رو دیدند باور نمی کردند.

در برهوت بیابان در جاییکه تنها وجود چند خانه گلی حاکی از زندگی

در آن بود، اهالی روستا با دستانی خالی اما دل هایی پرامید به استقبال

کاروان عشق آمده بودند. چهره های معصوم و بی گناه شان در میان

دود اسپند منقلی که در میان دست های کار کرده شان بود، گم شده بود.

با اندکی گلاب غبار از روی مهمانانشان شستند و آنگاه بود که نگاه ها

در یکدیگر تلاقی کرد و لب ها به روی یکدیگر لبخند زد، آنقدر گرم و صمیمی

که گرمای تابستان را در خود ذوب نمود.

 پس از یک استراحت کوتاه، گروه کار خود را شروع کرد. ساعت ها و روزها

و هفته ها سپری شد، اما آنچه که باعث می شد تا آنان کار خود را برای

دقایقی متوقف سازند، عمو مهربان بود که نیاز به اکسیژن پیدا

می کرد . عمو مهربان جانباز شیمیایی جبهه های جنگ بود که چون

در میدان جنگ به شهادت نرسیده بود، با خود عهد بسته بود که تا آخرین

قطره خونش در راه رضای خدا ایثار نماید و به همین دلیل داوطلب خدمت

به محرومان جامعه با کاروان به محل مورد نظر اعزام شده بود.

عمو مهربان در یک روز گرم تابستان در حالیکه در میان دست های گرم همراهان

خود و روستاییان تشییع می شد، با اشک آنان غسل شهادت نمود

و به دیار حق پرکشید.

راهش مستدام و پر رهرو باد.

 خاطره از فرهنگی بسیجی: مهشید دلیل