به گزارش شیرازه، به نام خالق مهربانی، قلم دردست می گیرم از فراموش شده ای می نویسم که روزی درشهر فراوان به چشم می خورد، اری مهربانی را می گویم.

این روزها خیابان ها مملواز ادم هایی است که با شورو شوقی وصف نشدنی به استقبال نوروز می روند و حواسشان نیست که کودکان یتیم و فقیر هم منتظر عید هستند، واما انتظارها فرق دارند با انتظارهای ما آن ها نشسته اند به انتظار دست های مهربان امثال ما، همه خوشحالیم که عید میرسد اما امروز به ناگاه شوکی بهم واردشد که نگو اخه درسته لباس پشت لباس و کفش و... بخریم بعد یکی یه جای این شهر گیر کفش ولباس باشه تازه بعدش هم اسممونم بزاریم شیعه علی، بیاید عید را همه درکنار هم جشن بگیریم تافقیر و غنی نداشته باشد، نه اینکه خودخواهانه به دنبال خوشحالی خودباشیم.

حتما بعضی ها می گویند دراین وضعیت اقتصادی کی کمک میکنه اما نه عزیزان من نه اصلا اینطور نیست اخر کمک کردن و مهربانی که پول نمی خواهد فقط و فقط یک اراده پولادین و یک قلب مهربان می خواهد که اگر این دوتاروداشته باشیم مشکل حل است.

تازه این مسئله فقر که برا یک گروه خاص نیست چرخ دنیا می چرخد و شاید یک روزما جای آن  بچه ی بیچاره ای که چشمش به دست من و شما هاست باشیم و خدا نیاورد چنان روزی را که خدا می داند چه بر سرمان می آید.

حواسمان باشد وقتی اسم کمک می اید نیاز نیست میلیون و میلیاردی کمک کنیم، گاهی صدتومن و هزارتومان هم برای خودش خیلی است قبول دارید که قطره فطره جمع گردد وانگهی دریا شود.

حواسمان هم باشد که ما یک کشور اسلامی هستیم و باید هوای برادران وخواهران دینی خود را داشته باشیم.

هوا این روزها سرد است اما بیایید بادستان فداکار و قلب های مهربانمان برای کودکان بی سرپرست و فقیر گرما به ارمغان بیاوریم.

روز نیکوکاری هم از راه رسید و ادم های زیادی چشم به راه قدم هایی سرشار از عشق ,امید,ایثار واز خودگذشتگی  هستند.

وکلام اخر بیایید به یکدیگر قول دهیم که تا می توانیم گره از کاری بگشاییم به امید اینکه حضرت حق گره از کارهایمان بگشاید، ان شاءالله

به قلم: م. طهماسبی هیئت تحریریه نبض نی ریز

منبع: نبض نی ریز

26/