به گزارش شیرازه، برنامه موشکی  و سامانه های پدافند هوایی ایران از سالها قبل تا به امروز محل بحث های فراوانی در محافل نظامی و امنیتی دنیا بوده است. داشتن اطلاعات از وضعیت پرتاب ها، درصد موفقیت و دقت برخورد به هدف در موشک های ایرانی از جمله اطلاعاتی است که بسیاری از سرویس های اطلاعاتی غربی و صهیونیستی همیشه برای بدست آوردن آن علاقه نشان می دادند و هزینه های مادی و معنوی فراوانی هم کرده اند، هرچند که نتایج خاصی برایشان به همراه نداشته است.

در عین حال رصد وضعیت رادارهای ایرانی و زمان واکنش ها به هر گونه اقدام تهدید آمیز در مرزهای ایران نیز از دیگر بحث هایی بوده است که غربی ها علاقه ای خاص به آن داشتند. در سالهای اخیر انواع و اقسام پلتفرم های جاسوسی و جمع آوری اطلاعاتی غربی و بعضا صهیونیستی به سمت مرزهای ایران سرازیر شده اند؛ از جانور قندهاری که در داخل ایران شکار شد تا پرنده خجالتی و کمتر شناخته شده ای مثل RC-135S Cobra Ball که در سالهای اخیر هر از چند گاهی در اطراف ایران حاضر می شد و تلاش می کرد هزینه های هنگفت ماموریت خود را فایده بخش جلوه کند.

حضور جاسوسان جدید در سال 1395

اما در سال 1395 شاهد حضور جاسوسان جدیدی آمریکایی در اطراف ایران بودیم چراکه هواپیماهای سری P-3 و P-8 در تنگه هرمز و به منظور اطلاع یافتن از جزییات آزمایش پدافند هوایی نیروهای مسلح کشورمان وارد کار شدند و از طرف دیگر یک کشتی مخصوص شناسایی موشک های بالستیک که همین اخیرا در آب های دریای عمان با سپاه رو در رو شد هم در حوالی مرزهای ایران مشاهده شد.

EP-3E و P-8 در آسمان تنگه هرمز

EP-3E نسخه تبدیل شده هواپیمای گشت دریایی P-3 برای ماموریت های شنود و جمع آوری سیگنالهای الکترونیک محسوب می شود. استراق سمع، جمع آوری و ضبط سیگنالهای مخابراتی، مکان یابی سامانه های راداری، تشخیص توان خروجی و نوع باند راداری فعال در منطقه مورد نظر و رهگیری تماس های کد گذاری شده از جمله ماموریت های این هواپیما محسوب می شود.

یکی از هواپیماهای مورد استفاده در این پروازهای جاسوسی که این بار نیز با اخطار قاطع پدافند هوایی کشورمان مواجه شد، هواپیمای P-8 بود که نسل جدیدی از هواپیماهای گشت دریایی نیروی دریایی آمریکا محسوب می شود.

این هواپیما بر پایه هواپیمای مسافربری بوئینگ 737 طراحی و ساخته شده است و به غیر از انجام عملیات گشت دریایی و عملیات ضد زیردریایی، توان عملیات جاسوسی و جمع آوری سیگنال های الکترونیکی و راداری را نیز دارد. بر روی این هواپیمای شناسایی آمریکایی سامانه راداری AN/APY-10 نیز نصب شده است که علاوه بر توان شناسایی دریایی، توان نقشه برداری دقیق از سطح، شناسایی و طبقه بندی شناورها را نیز دارد.

در عین حال، انواع تسلیحات مثل موشک های ضد کشتی سری هارپون با توان حمله به اهداف زمینی و اژدرهای مارک 54 از جمله تسلیحات نصب شده بر روی این هواپیما به شمار می آید و جایگاه مدل MX-20HD مخصوص نصب سامانه های الکترواپتیک، مسافت سنج لیزری و دوربین های حرارتی از جمله دیگر سامانه های نصب شده روی این هواپیما است.

این دو هواپیما در شهریور ماه سال 95 در چند مورد به مرزهای کشور ما نزدیک شدند و هر بار نیز با کشف و اخطار سریع یگان های پدافند هوایی کشور به سرعت از حریم هوایی ایران دور شدند. البته یک مقام ارتش آمریکا در پاسخ به این پرسش که چرا این دو هواپیما نزدیک ایران در حال پرواز بوده‌اند، با کلماتی که نشان از افشای این تاکتیک دارد، به فاکس‌نیوز گفته بود: "ما صرفا می‌خواستیم واکنش ایرانیان را بسنجیم. "

USNS Invincible: گرگی در لباس میش

چند هفته پیش بود که پس از آزمایش موفق موشک بالستیک هرمز در سپاه در منطقه دریای عمان، خبر از رویارویی کشتی آمریکایی USNS Invincible با قایق های نظامی سپاه منتشر شد. این شناور آمریکایی که از شناورهای کلاس Stalwart به حساب می آید در ابتدا به منظور شناسایی زیردریایی های دشمن طراحی و ساخته شده بود. این کشتی ها دارای یک سامانه سوناز غیر فعال بزرگ بودند که اطلاعات صوتی زیر آبی برای شناسایی زیردریایی ها را جمع آوری می کرد.

شناور USNS Invincible اما تغییر کاربری داده و به رادارهای تعقیب کننده موشک های بالستیک مجهز شد. این شناور که در اختیار فرماندهی ترابری دریایی نظامی نیروی دریایی آمریکا است از تعداد کمی کاربر غیر نظامی استفاده می کند. این شناور به تاریخ 30 ژانویه 1987 میلادی وارد خدمت شده و 2250 تن وزن دارد.

اما این شناور به یک دستگاه رادار به اسم Gray Star یا ستاره خاکستری مجهز است؛ راداری که در باند های اس وایکس فعالیت کرده و وظیفه اصلی آن جمع آوری اطلاعات در زمینه پرتاب موشک های بالستیک است. برد این رادار 2000 کیلومتر است. با توجه به ماهیت فعالیت این شناور و حساسیت های موجود در خصوص آن، اطلاعات زیادی درباره این شناور و رادار مستقر شده بر روی آن وجود ندارد.

برخی منابع موجود در فضای مجازی اعتقاد دارند که به غیر از دوره ای محدود، از سال 2012 میلادی به این سو شناور USNS Invincible عمدتا در منطقه خلیج فارس حضور داشته و پایگاه اصلی آن در بحرین است چراکه وظیفه اصلی آن نیز در این مدت زیر نظر گرفتن آزمایش های موشکی ایران بوده است.

تصاویر زیادی از این شناور تا به امروز منتشر نشده و عمده فعالیت های آن در سایه ای از مخفی کاری به انجام می رسیده است. هر آنچه که هست مشخصا حجم بالای پروازهای جاسوسی و شناسایی در اطراف حریم جمهوری اسلامی ایران نشان از اهمیت بالای برنامه های نظامی کشور ما برای دشمنان غربی دارد که خوشبختانه با هوشیاری نیروهای پدافند هوایی و یگانهای غیور نیروی دریایی سپاه در مرزهای دریایی کشورمان، موفق به جولان و عرض اندام در حوالی مناطق مورد نیاز خود نشده اند و قطعا این روند در سال 96 هم ادامه پیدا خواهد کرد.