به گزارش شیرازه،  شهرستان سپیدان باقرارگرفتن در کوههای زاگرس و داشتن بهترین پتانسیل ها ودارابودن برترین نعمتهای خدادادی متاسفانه این روز ها شاهد بی توجهی مسئولین وتاراج بی رحمانه مردم در طبیعت این روزهای نگین زاگرس می باشد .

با آب شدن برفهای زمستانی وگرم شدن زمین وشروع فصل بهار ؛ کوههای این خطه پهناوراز ایران اسلامی؛سپیدان نگین زاگرس شاهد رشد  نعمتهای خدایی که آرام آرام سرااز خاک درآورده تانوید بهارراارمغان آورند، گیاهانی خوراکی ودارویی که شاید اگر بشریکی از هزاران خاصیت این گیاهان را می دانست  .تاکنون خاکشان هم رایغما برده بود.

آوازه این گیاهان خوراکی ودارویی در سراسر منطقه جنوب وبرخی از نقاط وشهرهای اطراف واستانهای همجوار پیچیده است وباعث شده تا برخی از دلالان وسودجویان با استفاده از سادگی مردمان روستا به تاراج این گیاهان خوراکی ودارویی بپردازند.

زمانی این کوهها ودامنه های زاگرس از پوشش  درختان جنگلی سرسبز بود اما امروزه برای نشان دادن گونه های درختان جنگلی که به انگشتان دست هم نمی رسد به فرزندانمان باید زمان زیادی راسپری کنیم تاشاید درخت بلوط یا بنه ویا.... راپیداکنیم.

در کمتر از پنجاه سال قبل در میان درختان انبوه بلوط وبوته های گون زیستگاه حیواناتی بوده که امروز نام ونشانشان را فقط در کتابها ویا در اینترنت باید جستجو کرد، حال این سئوال پیش می آید چراباید برای نسل آینده ویا برای فرزندامان نتوانیم این گونه گیاهاران را محافظت کرده ومیراث داران صادقی باشیم تا این امانت رابه دست آنان بسپاریم.

با گذر در شهر ودر کنارجاده های شهرستان سپیدان ومرکز شهرستان معمولادر صبح ها بازار فروش کنگر وکارده وبیلهر وجاشیر وقارچ محلی (هکل)  و.... داغ داغ است.

در کنار گوش مسئولن مربوط برای حفاظت وصیانت از منابع طبیعی وملی هرروز شاهد آن هستیم که خروار خروار ازاین گیاهان خوراکی رادر شهر در دید عموم به فروش می رسانند .دریغ از یک تذکر ویا جمع آوری این محصولات از طرف مسئولین امر.

از نگاه اول شاید برای برخی از مردم شهر وروستا باعث اشتغال وکسب روزی وفراهم آوردن لقمه نانی شود ولی کسب روزی حال وبدست آوردن لقمه ای نان به چه قیمت است، به قیمت از بین رفتن میراثی عظیم که برعهده ما قراردارد  به ارزشی که درآینده نسلهای بعد از مادرمورد این گیاهان بپرسند و درجوابشان فقط تاسف بخوریم.

بازار فروش این محصولات داغ است اما حضور مسئولان امر کمرنگ کمرنگ است، عده ای از دوستداران طبیعت ومحیط زیست طی تماس با خبرنگار مارگون اظهار داشتند مگر مسئولان مربوطه برای دفاع ازاین منابع از بیت المال حقوق دریافت نمی کنند مگر در سال چند بار این گیاهان رشد می کنند  ومگر درسال چند بار فصل بهار داریم.

اگر مسئول دلسوزی باشد، می تواند با استفاده از منابع و ظرفیت های اداری این تهدید تخریب و تجاوز به منابع ملی را به فرصت تبدیل نماید، فرصتی که با نگاه حاکمیتی به اشتغال و رفع فقر و جولان جهل ختم شود و کمکی به دولت در رفع بیکاری گردد.

همه ساله در پایان اسفند و فروردین ماه تهاجمی بی رحمانه و همه جانبه به کوهها و مراتع و منابع ملی که انفال و سرمایه عمومی است توسط عده ای برای تامین معاش و منافع زود گذر با ریشه کن کردن گیاهان  خوراکی ودارویی نادر و تجدید ناپذیر صورت گرفته که هر چند نمایشگر فقر و نداری است اما روی دیگر سکه آن بی تفاوتی مسئولان و ضعف برنامه ریزی تلقی می گردد.

مسئولان مربوطه فقط نظاره گرند، می توان با برنامه ریزی هایی صحیح وقرق برخی از قسمتها از تاراج این نعمتهای خدادای جلوگیری کرد.

متاسفانه برخی از مردم هم که عدم حضور مسئولین را غنیمت شمرده اند با هجوم خانوادگی باعث نابودی بیش از پیش می شود وبرای اقوام وخویشاوندان در نقاط مختلف شهر وروستا کنگر وکارده وقارچ؛ سوغات  می برند، برای عده ای هم فال است وهم تماشا وهم برای تفریح می روند وهم تخریب طبیعت  وهم فروش محصولات در بازار.

کاش مسئولان در سالی که رهبرمعظم انقلاب به عنوان  اقتصاد مقاومتی ؛تولید واشتغال نموده است  از پشت میزهای چوبی جدا می شدند وبذر این محصولات درحال انقراض را درمکانهایی کشت می کردند تاهم باعث اشتغال زایی شود وهم جلوگیری از انقراض این گونه های نادر گیاهی.

ضرورت دارد مسئولان محیط زیست و منابع طبیعی و نهادها و ارگان های مسئول باید برخوردهای بازدارنده با کسانی که بی محابا به تاراج  این گیاهان می پردازند، اقدام کنند تا نسل های آینده نیز بتوانند از  این موهبت  الهی درطبیعت بهره ببرند. ما باز هم منتظر جوابیه مسئولان امر خواهیم بود.

منبع:  مارگون