به گزارش شیرازه، دومین قاتل تاریخ جنایی ایران محمدعلی وکیلی صاحب سیف القلم مشهور به سیف القلم است. سیف القلم فرزند سید عبدالطیف و متولد سال 1287 در کشور عراق و از مادری عرب بود که پس از مدتی پدر و مادر او از یکدیگر جدا می شوند و سیف القلم باتفاق پدر خود راهی هندوستان شد و به شرارت و جنایت  پرداخت که از جمله با اجاره سالن آمفی تئاتر بنام امپریال و استخدام جوانان ناآگاه و بیگناه به عنوان بازیگر تئاتر و شعبده بازی ، مردم را به نمایش شعبده بازی خود دعوت می کند و با عنوان اینکه سر انسانی را می برد و دوباره او را زنده می کند.

تعداد 28 نفر جوان را در مدت کمتر از یک ماه در آنجا کشت و در موردی دیگر با همدستی شخصی افغانی به نام محمد صوبه دار حدود 40 نفر از رانندگان وسائط نقلیه را به نام کافر می کشد و خودرو آنان را سرقت  می کرد تا اینکه در سال 1312 هجری شمسی از هندوستان به ایران و به شیراز رفت و با درج اطلاعیه ای در روزنامه خود را پزشک  تحصیل کرده در اروپا و آمریکا و هندوستان معرفی کرد.

او با اجاره خانه ای در محله لب آب شیراز موسوم به خانه مرمر سیاه، به طبابت و معاینه زنان در معالجه مشکل نازایی، بوسیله داروهای گیاهی (به قول خودش) مشغول شد و هر بار در مطب خود یا در کوچه و بازار  زنی را فریب می داد و به خانه خود می برد و با دادن نسبت بیماری پوستی، او را وادار به خوردن شربت مخصوص خود که سیانور حل شده در آب بود، می کرد.

لازم به ذکر است که مونس تنهایی او کتاب راسپوتین کشیش جنایتکار دربار تزار روسیه نیکلای دوم بوده که الهام بخش سیف القلم در استفاده از سم سیانور برای گرفتن جان انسان ها شده بود. او به این ترتیب حدود 10زن را به قتل  رساند که نهایتا با شهادت پارچه فروشی که سیف القلم لباس های دو نفر از مقتولان را به او فروخته بود منزل او توسط ماموران تامینات شیراز مورد بازرسی قرار گرفت و در کمال ناباوری همه جنازه های مقتولان در زیرزمین خانه او کشف شد و سیف القلم به دام افتاد و بعد از دستگیری توسط پلیس شیراز با ادعای اینکه من سید اولاد پیغمبر هستم و با این کار می خواستم نسل زنان هرزه و بیماریهای مقاربتی را از بین ببرم می خواهد که خود را تبرئه کند. سیف القلم در سال 1314 در شیراز در ملا عام به دار مجازات آویخته شد.