کارشناس علوم سیاسی؛
آمریکایی‌ها با مذاکره به دنبال تاثیرگذاری برروند انتخابات ایران هستند/ مشکل جمهوری اسلامی و ایالات متحده ایدئولوژیک است
بیابان نورد در یادداشتی نوشت: ایالات متحده آمریکا نشان داده است که از طریق سیاست دفع الوقت و مذاکره به دنبال تاثیرگذاری بر روند انتخابات و سایر سیاست ایران هم بوده اند.
به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، علیرضا بیابان نورد کارشناس علوم سیاسی و استاد دانشگه آزاد اسلامی شیراز در یادداشتی اختصاصی در خصوص "مذاکرات ایران با آمریکایی‌ها" نوشت: متاسفانه تصمیم‌گیرندگان در مقاطع مختلف کمتر به قوانین داخلی و اساسی یالات متحده آمریکا توجه نشان داده اند و همین باعث به وجود آمدن مشکلاتی در عرصه تصمیم گیری برای مذاکرات شده است دقیقاً یکی از مشکلات اساسی همین موضوع است.
مشکل بعدی نیز عدم توجه به ساختار آمریکا و ماهیت این رژیم است؛ ایالات متحده آمریکا با خط مشی کاپیتالیستی خود از ابتدای ورود به عرصه سیاست بین الملل تا کنون دارای روندی ثابت بوده اما تکنیک هایش متفاوت است و همین راز ماندگاری این کشور و توان تداوم قدرتش می باشد.
ما هیچ گاه شاهد تغییری در سیاست‌های آمریکا نبوده ایم و حال چه سکان دار ریاست جمهوری در این کشور جمهوریخواهان باشند و چه دموکراتها ما با این مسائل حتی پیش از انقلاب هم مواجه بودیم موارد تاریخی زیادی را می‌توان در این زمینه مثال زد.
به طوری که آمریکایی‌ها از دست‌نشانده خودشان یعنی محمدرضاشاه حمایت نکردند اما جای تاسف است که عده‌ای به تغییر دولت و تغییر حزب در آن ایالات متحده فکر می‌کنند و بدون توجه به پیشینه تاریخی و رفتار سیاسی آمریکایی‌ها به آنها امید واهی می بندند.
مشکل جمهوری اسلامی و ایالات متحده ایدئولوژیک است
آمریکا توان تحمل یک کشور مستقل و بی توجه به سیاست‌های خود را ندارد حال ما باید بررسی کنیم که آیا در مورد این مسئله در ایالات متحده و یا در جمهوری اسلامی ایران تغییر صورت گرفته است؟ اگر مذاکرات برای رفع تحریم بوده، چرا محقق نشده است؟
اگر تاریخ را مدنظر قرار دهیم، باید در این که مذاکرات به چه دلیلی ادامه یابد تفکر شود و بنابراین و بر مبنای آن تصمیم گیری کرد اگر مذاکرات برای رفع تحریم ها بوده چرا این اتفاق تاکنون پس چندین مذاکره این موضوع رخ نداده و رئیس جمهوری پیشین آمریکا خیلی راحت مذاکرات قبلی را در طول ۴ سال آهسته آهسته زیر پا گذاشته است.
احتمال دبه کردن آمریکایی‌ها وجود دارد
مطمئن باشید چهار سال آینده نیز با تغییر در دولت و در صورتی که جمهوری خواهان حاکم شوند این موضوع بعید نیست که بازهم این حادثه تکرار شود و باز شرایط ما به همین شکل ادامه یابد.
طبق تجربه تاریخی انتظار برای تغییر دولت‌های آمریکا و بدون تغییر خودمان چندان سیاست نیست ضمن آن که آمریکا تحریم‌های گشوده دیگری در زمینه های مختلف علیه ایران تصویب کرده است و چه تضمینی وجود دارد که پس از تعلیق و عدم رفع تحریم همان تحریم در حال حاضر ظاهراً مورد مذاکره است دوباره با عناوین دیگری بر نگردد؟
سوال دیگری که پا برجا می ماند این است که چه تضمینی وجود دارد که بقیه نهادهای موجود آمریکا این توافقات را پذیرا باشند؟
تجربه ثابت کرده است که روسای جمهور ایالات متحده آمریکا برای اقناع افکار عمومی در سیستم حزبی خود و نیز برای حفظ تفوق در عرصه بین‌الملل دائماً به دنبال مذاکره برای مذاکره هستند و این مسئله را معمولاً در مواردی دنبال می‌کنند که راهکار گزینه نظامی را نمی‌توانند اعمال کنند و از این طریق در ساختارهای دیگر کشور ها نظیر اقتصاد فرهنگ و ... نفوذ می‌کنند.
تفاوت اصلی سیاست جمهوری خواهان با دموکرات ها در ایالات متحده این است که همچون دشمن عمل می‌کند و لااقل تکلیف ما با آنها مشخص است اما دموکراتها معمولاً از نظر دوستان وارد می‌شوند و مقصودشان استفاده از قدرت نرم و نفوذ در ساختار های مختلف از جمله فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی کشور های غیر همسو سیاست شان است، تا از این طریق کشورها را وادار به تمکین و یا حتی با فروپاشی کنند چرا سیاستمداران ما به دنبال اصلاح دیدگاه خود بر مبنای تجربه تاریخی نیستند؟
آمریکایی‌ها با مذاکره به دنبال تاثیرگذاری برروند انتخابات ایران هستند
ما باید در سطح ملی در این مورد این مسئله فکر کنیم ضمن آنکه می توان از تجربه دیگر سخنان گفت که هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات نسبت به این مسئله لااقل در مورد ایران همسو بوده اند؛ ایالات متحده آمریکا نشان داده است که از این طریق همین سیاست دفع الوقت و مذاکره به دنبال تاثیرگذاری بر روند انتخابات و سایر سیاست های ایران هم بوده اند.
ما حتی از ترامپ جمهوری خواه نیز در انتخابات ریاست جمهوری پیشین شاهد نرمش هایی بودیم نرمشهایی که بلافاصله پس از اعلام نتایج به تندی و سختی تبدیل شد؛ در این زمینه باید به رهنمودهای هوشمندانه مقام معظم رهبری حتماً توجه شود و در راس سیاست‌های ایران در مذاکرات قرار گیرد.
ایشان از همان ابتدا با آگاهی کامل نسبت به همین مسائل امید چندانی به مذاکرات نداشتند در واقع شرایط به همان گونه ای رقم خورد که ایشان پیش‌بینی می‌کردند و این باید برای ما درس قابل توجهی داشته باشد.
تجربه ایران و سایر کشورهای دیگری که توسط ایالات متحده آمریکا به نحوی پذیرفته شده اند، تکیه به توان داخلی است. چرااینکه آمریکا همیشه به دنبال هضم کشور ها در ساختار و نظام کاپیتالیستی بوده است.
نبود برنامه جامع برای دوران پس از مذاکرات
فراموش نکنیم که آمریکا با ساختار کاپیتالیستی، کشورها را به عنوان بازار فروش کالاهای اقتصادی و فرهنگی خود درمی آورد و تنها راه تداوم این ایدئولوژی نیز همین است. مسئله مهم‌تر این که اصلاً شما فرض کنید مذاکرات هم موفق بشود مثل چند سال پیش که مذاکراتی در این زمینه داشتیم و فارغ از موفق بودن و نبودن آنها آیا ما اصلاً برای دوران پس از مذاکرات برنامه داشته‌ایم؟
آیا هدف ما از مذاکرات فقط باز شدن درهای نظام اقتصادی بین الملل برای هدف قرار دادن ایران به عنوان یک بازار وسیع است؟ متاسفانه تجربه ثابت کرده که از شرایط استفاده خوب صورت نگرفته است.
تجربه تاریخی به ما نشان داده که تنها قدرت است که می‌تواند در برابر قدرت بایستد و این را می‌توان از منظر واقع گرایی در روابط بین الملل نیز مشاهده کرد ایالات متحده تنها در برابر قدرت کوتاه می آید.
انتهای پیام/ح
نظرات بینندگان
