نام لاریجانی از مدت‌ها پیش در محافل اصلاح‌طلبی زمزمه می شد ولی بیش از و پیش از همه این کارگزارانی‌ها بودند که اسم او را حتی بیش از اسم جهانگیری می بردند ولی برای اینکه فضا را مدیریت کنند و از فشار بدنه رای اصلاح طلب بکاهند هیچوقت حاضر به پذیرش این نشدند که ممکن است لاریجانی اصلی‌ترین گزینه‌‌شان برای انتخابات 1400 باشد.

عضو هیئت رئیسه حزب کارگزاران مهرماه 97 در گفت‌وگویی صراحتا گفته بود که «اگر امور زندگی و معیشت مردم با لاریجانی بهتر شود، اصلاح‌طلبان از وی برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ حمایت می‌کنند».

نمازی عضو شورای مرکزی کارگزاران هم اخیرا در پاسخ به سوالی درباره موضع کارگزاران در مورد حمایت از علی لاریجانی نیز تصریح کرد: آقای لاریجانی را کاندیدای رزرو یا ذخیره هر دو جناح می‌دانم که اگر کاندیدای اصلی نبود از او حمایت کنند.

نمازی تأکید کرد: از طرف اصلاح طلبان ایشان تا حدودی به عنوان کاندیدای ذخیره مطرح می‌شود و از سوی اصولگرایان نیز ممکن است جامعه روحانیت مبارز و حزب مؤتلفه از ایشان حمایت کند و اگر جناحی کاندیدای اصلی خود را نداشته باشد آقای لاریجانی قابل مذاکره است.

جناح اصولگرا یا انقلابی چه شورای وحدت و چه شورای ائتلاف تاکنون لکنتی برای طرد لاریجانی نداشته اند و بارها تاکید کرده‌اند که لاریجانی به هیچ عنوان گزینه انها برای ریاست جمهوری نیست.

می ماند جناح اصلاح طلب و به تعبیر بهتر کارگزارانی‌ها که از مدت ها پیش چراغ سبز خود را برای حمایت از لاریجانی نشان داده اند.

آنچه به نظر می رسد اصلاح طلبان پیمانکاری انتخابات را لاجرم دست کارگزارانی‌ها سپرده اند تا این حزب سیاسی بتواتند یک پیروزی حداقلی شاید شبیه آنچه در انتخابات 92اتفاق افتاد را برای اصلاحات رقم بزند.

انتهای پیام/ع/ر