یادداشت؛
شبهات همه پرسی جمهوری اسلامی و مردم سالاری در ایران
کارشناس ارشد دفاعی امنیتی در یادداشتی به تشریح و پاسخگویی شبهاتی پیرامون همه پرسی جمهوری اسلامی و مردم سالاری در ایران پرداخت.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه تحلیلی خبری شیرازه، سیروس سجادیان کارشناس ارشد دفاعی امنیتی و کنشگر اجتماعی در یادداشتی که در اختیار شیرازه گذاشت، به موضوع شبهات همه‌پرسی جمهوری اسلامی و مردم سالاری در ایران پرداخت.
در این یادداشت که در آستانه روز جمهوری اسلامی نگاشته شده، آمده است:
چنانچه همه‌پرسی را رای‌گیری از اعضای یک جامعه با هدف پرهیز از قانون‌گذاری به ضرر و زیان اکثریت آن جامعه و مردم سالاری را در نظر گرفتن رای و خواسته‌های اعضای آن جامعه بر اساس مبانی ارزشی بدانیم، در 10 و 11 فروردین 1358 همه‌پرسی انجام و با رای 98% مردم، 12 فروردین به روز جمهوری اسلامی ایران نام‌گذاری گردید.
از آنجایی که مردم با رای اکثریت، نسبت به انتخاب و یا برکناری حاکمان اقدام و سرنوشت خود را تعیین می‌کنند، مردم سالاری یکی از دستاوردهای مهم انقلاب پس از رفراندوم جمهوری اسلامی در ایران اسلامی می‌باشد، لذا مردم می‌توانند خواسته‌های خود را از حاکمیت در چهارچوب قانون مطالبه کنند.
در ایران، چون جمهوری اسلامی بر پایه برابری، عدالت اجتماعی و ایفای نقش مردم در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و ... استوار گردیده، لذا حضور فعال مردم در صحنه‌های سیاسی و انتخاب مسئولین با رای مستقیم و یا غیر مستقیم، تامین منافع همگانی و اجرای عدالت در برابری افراد در برابر قانون از سوی حاکمان، امری ضروری است و مردم می‌توانند بر اساس اصل هشتم قانون اساسی از حاکمیت مطالبه‌گری نمایند.
سال‌هاست که در مواقع خاص توسط سیاسیون با اهداف خاص سیاسی برای کسب قدرت و تحمیل اراده خود بر حاکمیت و یا دولتمردان برای توجیه و یا فرار از مسئولیت و فرافکنی، بحث رفراندوم را مطرح می‌کنند.
اخیر نیز تعدادی از اعضای جامعه بدون توجه به مفهوم اصل نظام سیاسی، ضمن تحت تاثیر قرارگرفتنِ تبلیغاتِ دشمنان انقلاب اسلامی، این موضوع را مطرح می‌کنند که چرا باید حکومتی را بپذیریم که پدران ما انتخاب کرده‌اند، لذا ما می‌خواهیم آزادانه حکومت دیگری را انتخاب و از حاکمیت درخواست داریم که رفراندوم برگزار و نظر مردم را با رای‌گیری مشخص کند.
در پاسخ به این شبهات باید گفت:
1.پس از انقلاب اسلامی در سال 57 که شعار مردم استقلال – آزادی و جمهوری اسلامی بود در سال 58 برای تعیین نوع نظام سیاسی همه پرسی انجام و موضوع به آراء مردم گذاشته شد و 98% مردم به جمهوری اسلامی رای دادند.
2.پرواضح است که پس از تعیین نظام سیاسی حق اعتراض در ذیل نظام سیاسی امکان پذیر است.
3.هیچ نظامی اصل موجودیت خویش را در معرض سئوال و یا رفراندوم قرار نمی‌دهد و چنانچه بررسی شود نظام سیاسی یک کشور در هیچ جای جهان به رفراندوم گذاشته نمی‌شود.
4.برابر اصل 59 قانون اساسی جمهوری اسلامی و ماده 26 قانون همه پرسی، رفراندوم در مسایل بسیار مهم اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی به پیشنهاد رئیس‌جمهور و تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مردم در مجلس امکان پذیر است.
5.بر اساس اعتراض افراد خاص و یا صنف خاصی به یک مسئله، رفراندوم صورت نمی‌پذیرد.
6.بدانیم و آگاه باشیم که در سال 57 مبنای اصلی برای تغییر رژیم پهلوی، انقلاب اسلامی بود، نه رفراندوم جمهوری اسلامی!!.
7.چنانچه به اعلامیه‌های سیاسیون، مخالفین انقلاب و اپوزسیونی که درخواست رفراندوم در چهارچوب قانون اساسی می‌نمایند توجه شود، متوجه می‌شویم که رفراندوم مدنظر آنان غیرممکن خواهد بود زیرا برابر قانون خواسته‌های خود را اعلام نمی‌کنند.
8.سیاسیون اقتدارگرا برای کسب قدرت و رفع موانع به منظور تحمیل اراده خود و محدود کردن اختیار نهادهای نظارتی، رفراندوم را مطرح می‌کنند.
9.دولتمردان برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی و ضعف در اعمال مدیریت خود رفراندوم را مطرح می‌کنند.
10.پرواضح اینکه برای مرتفع نمودن شبهات ایجاد شده و جلوگیری از مشغول کردن افکار عمومی به عملکرد حاکمان با عنوان نمودن به رفراندوم گذاشتن جمهوری اسلامی، می‌طلبد که اجزای حاکمیت در رفتار و عملکرد سیاسی خود تجدید نظر نموده و مردم نیز در انتخابات حضور فعال داشته و نسبت به انتخاب افراد شایسته اقدام کنند.
نویسنده: سردار سیروس سجادیان کارشناس ارشد دفاعی، امنیتی و فعال سیاسی، اجتماعی
انتهای پیام/224224
نظرات بینندگان
