گناه نابخشودنی حوزه و دانشگاه در تبیین اقتصاد اسلامی
پس از فروپاشی کمونیست به دنبال پیشگویی تاریخی حضرت امام خمینی(ره)، این بار شاهد سقوط اقتصاد مبتنی نظریه سرمایه داری و لیبرالیسم اقتصادی هستیم که پایه آن برمبنای ربا و نیز استثمار اقشار کارگری و کم درآمد جامعه بنا گردیده است.
کم تر ماه و هفته ای از سال می گذرد که در آن خبری ناگوار از گوشه و کنار گیتی مبنی بر اتفاقات تلخ و بوجود آمدن بحرانی نوین در حوزه اقتصاد، به گوش نرسد؛ سقوط شرکت خودرو سازی GMC، ورشکستگی کشور یونان، تظاهرات ها و اعتصابات متوالی در کشورهای اروپایی نظیر اسپانیا، پرتغال و فرانسه و . . .، و به تازگی اعلام ورشکستگی شهر دیترویت در ایالات متحده آمریکا همگی نمونه هایی بارز از فجایع اقتصادی دهه اخیر بشمار می آیند.
با توجه به شرایط موجود و با در نظر گرفتن تاکیدات و فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر ارائه الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت به جرأت می توان وضعیت موجود را فرصتی استثنایی برای نظریه پردازان حوزه و دانشگاه دانست، تا با تدوین و ارائه بسته جامع اقتصاد اسلامی، امکان ظهور و بروز نظریات جدید اقتصادی سکولار و غیر دینی را سلب نموده تا ساکنان کره خاکی بار دیگر متأثر از مافیای رسانه ای استکبار، حیران و سرگردان و جیره خوار طرح ها و نظریه های اقتصادی که حاصلی جز پُر کردن جیب سرمایداران و مستکبرین عالم نیست، نگردند.
با گذشت 35 سال از انقلاب شکوهمند اسلامی و با لحاظ نمودن فرصت 23 ساله ای که نبی مکرم اسلام(ص) برای ترویج دین مبین اسلام در اختیار داشته اند، به نظر می رسد غفلت و بهانه تراشی نظیر نیاز به زمان طولانی جهت تبیین و به کارگیری نظریه اقتصاد اسلامی، که ممکن است از سوی برخی کارشناسان عنوان گردد، در پیشگاه پروردگار متعال و تاریخ، عذر موجهی تلقی نگردد.