به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، طی روزهای اخیر و پس از این که سومین گزینه پیشنهادی دولت روحانی برای وزارت ورزش و جوانان از سوی مجلس شورای اسلامی رای اعتماد نگرفت، موج جدیدی از اظهار نظرات انحصار طلبانه از سوی برخی حامیان تندروی دولت شکل گرفت. آن‌ها با کامنت‌گذاری در سایت‌ها و حتی از زبان نمایندگان تندروی حامی دولت، ظاهرا فقط دولت محترم دکتر روحانی را برآمده از رای مردم می‌دانند!

البته مشابه چنین نظری هفته گذشته از سوی خود روحانی نیز مطرح شد. او که برای دفاع از سجادی وزیر پیشنهادی خود به مجلس رفته بود در اظهار نظراتی عجیب گفت: «مسیری را که اکثریت مردم امضا کردند دنبال می‌کنیم چون مردم در 24 خرداد به افراط و تفریط، خشونت و خودرأیی و تک‌رأیی، عدم مشورت و عدم تدبیر رأی «نه» دادند و به اعتدال، تدبیر و عقلانیت رأی آری» این سخنان او البته با واکنش برخی نمایندگان مجلس و رسانه‌ها مواجه شد به گونه‌ای که احمد توکلی و روح‌الله حسینیان یکی از دلایل رای عدم اعتماد نمایندگان به وزیر پیشنهادی برای وزارت ورزش و جوانان را عصبانیت نمایندگان از سخنان روحانی دانسته بودند.

اما این اظهارات انحصارطلبانه در حالی بیان می‌شود که نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم برآمده از رای مردم هستند. اگر تا دیروز حامیان روحانی به احمدی‌نژاد حمله می‌کردند که چرا مجلس را در راس امور ندانسته است، حالا به بهانه 0.7٪ رای که موجب پیروزی روحانی در مرحله نخست انتخابات ریاست جمهوری شده است، چنان بر نمایندگان مجلس می‌شورند که انگار تنها این دولت است که با سیستم انتخابات مستقیم از سوی مردم انتخاب شده است. نگاه دور از انصافی که منخبین شوراهای شهر و روستا را نیز شامل شده و گاهی دیده می شود که نتایج انتخابات شوراها در اکثر شهرهای کشور را که به نفع جریان سیاسی همفکر دولت نیست را به انواع مسایل متهم می نمایند. انگار نه انگار که منتخبین شوراهای شهر نیز از صندوق های انتخابات 24 خرداد 92 بیرون آمده اند!

اگر چه این انحصارگرایی خصوصیت جریان به اصطلاح اصلاح طلب بوده و سابق بر این از سوی جریان دوم خرداد نیز با شدت بیشتری پیگیری می‌شد تا این که نهایتا منجر به تزلزل جایگاه این جریان سیاسی و دور افتادن آن از سوی مردم گردید. آیا انحصارگرایی برخی عناصر دولت و حامیان‌شان در صورت ادامه، سرنوشت جریان اصلاحات را دوباره در انظار عمومی مردم ایران قرار خواهد داد؟