در حاشیه دو موضع متفاوت وزیر ارشاد؛
فیسبوک، باز؛ یالثارات بسته!
نمی توان در دولت مدعی آزادی و سریحالقلم شدن ممنوعالقلم ها شد اما از آن سو منتقدان را تاب نیاورد و تریبونهایشان را تعطیل کرد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اخیراً در گفتگو با شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی
خواستار رفع فیلتر فیسبوک در ایران و دسترسی همگان به این شبکه اجتماعی
شده است. آقای جنتی گفته «تلاش ما بر این است که با همکاری سایر وزرایی که
در دولت هستند بتوانیم شرایطی فراهم بکنیم که همه در ایران به فیسبوک
دسترسی داشته باشند برای اینکه این فقط یک وسیله ارتباطی است که افراد می
توانند با یکدیگر گفتگو و مکاتبه کنند و دیدگاههایشان را بیان کنند». وزیر
ارشاد دولت یازدهم البته چند باری نیز پیش از این از فیلتر فیسبوک در ایران انتقاد کرده بود.
به گزارش شیرازه به نقل از جهان وزیر ارشاد دولت اعتدال درست در همان روزهایی که در مصاحبه با رسانه های خارجی خواستار رفع فیلتر فیسبوک در ایران شده بود، در مقام رییس هیات نظارت بر مطبوعات حکم به توقیف و تعطیلی هفته نامه "یالثارات" انصار حزب الله داد. او در بیان علت تعطیلی یالثارات می گوید: مجوز نشریه یالثارات می توانست لغو شود و این هفته نامه به دلیل نشر اکاذیب، توهین آشکار و استفاده از ادبیات لمپنیسم در شان جمهوری اسلامی ایران نیست. آنچه که در چندین شماره اخیر این نشریه بررسی کردیم مشحون از نشر اکاذیب، توهین های بسیار بارز به رییس جمهوری، اعضای دولت و مقامات کشور است. در این نشریه نوعی لمپنیسم در بکارگیری کلمات و ادبیاتی در سطح بسیار سخیف و زشت مشاهده می شود.
گذشته از اینکه سابقه مطبوعاتی و داوری وزیر محترم ارشاد بر ما مشخص نیست که این چنین در مورد یک هفته نامه منتقد حکم صریح می دهند، اما آنچه مورد تعجب و نظر نگارنده است، تساهل و تسامح ایشان با یک رسانه خارجی و اشد مجازات در قبال یک هفته نامه داخلی است. آقای جنتی در قبال یالثارات نه حکم به تذکر یا توبیخ و نه فقط حکم به قضایی شدن بلکه حکم به حصر و توقیف آن داده اند. به عبارتی تقریباً شدیدترین کاری که ایشان می توانند در حق یک نشریه روا دارند.
همه برخوردهای سخت علی جنتی در برابر یالثارات و نیز دادگاهی کردن «وطن امروز» و «9 دی» دو جریده دیگر منتقد دولت، در شرایطی است که «آزادی» جزء کلیدواژه های دولت یازدهم بوده است از جمله خود وی در همان مصاحبه با الجزیره می گوید: «در شرايط جديد سياست دولت آقاي دكتر حسن روحاني، رئيس جمهور، ايجاد آزادي هاي بيشتر در حوزه مطبوعات، در حوزه انتشار كتاب، در حوزه ساخت فيلم ها و توليد فيلم هاي سينمايي است. تلاش ما در حوزه وزارت فرهنگ اين است كه هيچ روزنامه اي توقيف نشود. دولت تلاش مي كند كه آزادي را كاملا براي مطبوعات و انتشار كتاب و ساير فعاليت هاي فرهنگي باز بكند». آقای جنتی چندی قبل نیز خبر از آزادی فعالیت افرادی داده بود که نامشان در لیست ممنوع القلم ها بوده است.
در کنار این دکتر حسن روحانی رییس جمهور نیز 17 دی ماه جاری در جمع استانداران تاکید می کند: «از نقد و انتقاد نباید بهراسیم و نباید ناراحت شویم، آزاد بگذاریم هر کس نقد دارد، مخصوصاً نقد سالم، سازنده و دلسوزانه، این بهترین کمک برای ما است، حتی اگر اهداف دیگری هم پشت نقد پنهان شده باشد این دولت به راحتی آن را تحمل خواهد کرد. احزاب و گروهها خواهند دید که آستانه تحمل این دولت بسیار بالاتر از آن است که آنها قادر باشند به این راحتی دولت را در مسیر عصبانیت قرار دهند. دولت در عمل نشان خواهد داد که آستانه تحمل بالایی خواهد داشت».
همچنین آيتالله هاشمي رفسنجاني، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام که از حامیان پروپاقرص دولت محسوب می شود 22 دی ماه می گوید: كساني كه از بيان حقايق ميترسند، از سانسور در رسانههاي استفاده ميكنند.
با این همه آنچه از مرور شعارها و سخنان دولتیها و سنجش آن با عملکردهایشان به ذهن متبادر می شود، تناقض در شعار و عمل است. نمی توان در دولت مدعی آزادی و سریحالقلم شدن ممنوعالقلم ها شد اما از آن سو منتقدان را تاب نیاورد و تریبونهایشان را تعطیل کرد. منطقی نیست که برای آزادی شبکه خارجی و صهیونیستی فیسبوک تلاش کرد اما یک هفته نامه داخلی را تحمل نکرد. این چه آزادی و نقدپذیری است که حکم به توقیف یالثارات و رفع فیلتر فیسبوک می دهد؟ آزادی و آزادی بیان و عقیده در هنگام تحمل مخالف معنا پیدا می کند و الا انتشار دهها روزنامه و ایجاد صدها سایت و وبلاگ حامی دولت و تحمل همسونویسان چه ارزشی دارد؟!
وزیر ارشاد علت تعطیلی یالثارات را "نشر اکاذیب"، "توهین به مقامات"، "استفاده از ادبیات لمپنیسم" و "بکارگیری کلمات و ادبیاتی در سطح بسیار سخیف و زشت" اعلام کرده است. اکنون سئوال این است که وقتی کرکره یالثارات به این دلایل پایین کشیده می شود چه تضمینی است که همین مسائل و جرایم در فیسبوک تکرار نشود. آنگونه که وزیر محترم گفته اند ایشان سه سال است که عضو فیسبوک هستند و قاعدتا خوب می دانند که مدیریت فیسبوک در خارج کشور بوده و زیر نظر وزارت ارشاد نیست و نیز می دانند که فیسبوک –جدای از مطالب مفید- حاوی زشت ترین، مبتذل ترین و موهن ترین مطالب و تصاویر است. با این وجود چگونه تحمل می کنند که این سایت رفع فیلتر شود؟ اگر مطلبی با محتوای مجرمانه در این سایت –که از خارج مدیریت می شود و تابع هیات نظارت نیست- منتشر شود تکلیف چیست؟
در سال 89 انتشار مطالب و کاریکاتورهای موهنی علیه پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) در فیسبوک صهیونیستی موج عظیم اعتراضات را در جهان اسلام به راه انداخت تا جایی که این شبکه در برخی کشورهای اسلامی فیلتر شد و شخصیت هایی همچون پرویز مشرف رییس جمهور اسبق پاکستان در اعتراض صفحه فیسبوک خود را بستند. با این وجود فیسبوک حاضر به حذف آن مطالب نشد. هنوز هم همان مطالب در این شبکه اجتماعی موجود است. مدیران فیسبوک همچون مسئولان یالثارات نیستند و حسابی از وزارت ارشاد ما نیز نمی برند با این حال بر چه اساسی وزیر محترم خواستار آزادی فعالیت شبکه ای در ایران می شود که در انتشار زشت ترین مطالب و عکس ها و فیلم های خلاف اخلاق و قانون و شرع نه تنها قابل قیاس با یالثارات نیست بلکه در قیاس با سایر رسانه های مبتذل و موهن خارجی نیز گوی سبقت را ربوده و به اعتراف بسیاری از صاحبنظران غربی منشا نابسامانی ها و آسیب های فراوانی بوده است. نگاهی گذرا به برخی صفحات فیس بوک انبوهی از محتواهای "مستهجن"، "لمپن" و "سخیف" را نمایان خواهد کرد. با این وجود چه تضمینی وجود دارد و چگونه ایشان خواهند توانست بر این شبکه ضدایرانی و ضداسلامی نظارت کرده و با لمپنها و توهینکنندگان آن برخورد نمایند؟
شاید بد نباشد که وزیر و وزارت ارشاد همان رحمانیتی را که در قبال بیگانگان دارند در برابر منتقدان داخلی نیز داشته باشند و همان جباریتی را که در برخورد با منتقدان داخلی دارند در برابر بیگانگان هم روا بدارند.
به گزارش شیرازه به نقل از جهان وزیر ارشاد دولت اعتدال درست در همان روزهایی که در مصاحبه با رسانه های خارجی خواستار رفع فیلتر فیسبوک در ایران شده بود، در مقام رییس هیات نظارت بر مطبوعات حکم به توقیف و تعطیلی هفته نامه "یالثارات" انصار حزب الله داد. او در بیان علت تعطیلی یالثارات می گوید: مجوز نشریه یالثارات می توانست لغو شود و این هفته نامه به دلیل نشر اکاذیب، توهین آشکار و استفاده از ادبیات لمپنیسم در شان جمهوری اسلامی ایران نیست. آنچه که در چندین شماره اخیر این نشریه بررسی کردیم مشحون از نشر اکاذیب، توهین های بسیار بارز به رییس جمهوری، اعضای دولت و مقامات کشور است. در این نشریه نوعی لمپنیسم در بکارگیری کلمات و ادبیاتی در سطح بسیار سخیف و زشت مشاهده می شود.
گذشته از اینکه سابقه مطبوعاتی و داوری وزیر محترم ارشاد بر ما مشخص نیست که این چنین در مورد یک هفته نامه منتقد حکم صریح می دهند، اما آنچه مورد تعجب و نظر نگارنده است، تساهل و تسامح ایشان با یک رسانه خارجی و اشد مجازات در قبال یک هفته نامه داخلی است. آقای جنتی در قبال یالثارات نه حکم به تذکر یا توبیخ و نه فقط حکم به قضایی شدن بلکه حکم به حصر و توقیف آن داده اند. به عبارتی تقریباً شدیدترین کاری که ایشان می توانند در حق یک نشریه روا دارند.
همه برخوردهای سخت علی جنتی در برابر یالثارات و نیز دادگاهی کردن «وطن امروز» و «9 دی» دو جریده دیگر منتقد دولت، در شرایطی است که «آزادی» جزء کلیدواژه های دولت یازدهم بوده است از جمله خود وی در همان مصاحبه با الجزیره می گوید: «در شرايط جديد سياست دولت آقاي دكتر حسن روحاني، رئيس جمهور، ايجاد آزادي هاي بيشتر در حوزه مطبوعات، در حوزه انتشار كتاب، در حوزه ساخت فيلم ها و توليد فيلم هاي سينمايي است. تلاش ما در حوزه وزارت فرهنگ اين است كه هيچ روزنامه اي توقيف نشود. دولت تلاش مي كند كه آزادي را كاملا براي مطبوعات و انتشار كتاب و ساير فعاليت هاي فرهنگي باز بكند». آقای جنتی چندی قبل نیز خبر از آزادی فعالیت افرادی داده بود که نامشان در لیست ممنوع القلم ها بوده است.
در کنار این دکتر حسن روحانی رییس جمهور نیز 17 دی ماه جاری در جمع استانداران تاکید می کند: «از نقد و انتقاد نباید بهراسیم و نباید ناراحت شویم، آزاد بگذاریم هر کس نقد دارد، مخصوصاً نقد سالم، سازنده و دلسوزانه، این بهترین کمک برای ما است، حتی اگر اهداف دیگری هم پشت نقد پنهان شده باشد این دولت به راحتی آن را تحمل خواهد کرد. احزاب و گروهها خواهند دید که آستانه تحمل این دولت بسیار بالاتر از آن است که آنها قادر باشند به این راحتی دولت را در مسیر عصبانیت قرار دهند. دولت در عمل نشان خواهد داد که آستانه تحمل بالایی خواهد داشت».
همچنین آيتالله هاشمي رفسنجاني، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام که از حامیان پروپاقرص دولت محسوب می شود 22 دی ماه می گوید: كساني كه از بيان حقايق ميترسند، از سانسور در رسانههاي استفاده ميكنند.
با این همه آنچه از مرور شعارها و سخنان دولتیها و سنجش آن با عملکردهایشان به ذهن متبادر می شود، تناقض در شعار و عمل است. نمی توان در دولت مدعی آزادی و سریحالقلم شدن ممنوعالقلم ها شد اما از آن سو منتقدان را تاب نیاورد و تریبونهایشان را تعطیل کرد. منطقی نیست که برای آزادی شبکه خارجی و صهیونیستی فیسبوک تلاش کرد اما یک هفته نامه داخلی را تحمل نکرد. این چه آزادی و نقدپذیری است که حکم به توقیف یالثارات و رفع فیلتر فیسبوک می دهد؟ آزادی و آزادی بیان و عقیده در هنگام تحمل مخالف معنا پیدا می کند و الا انتشار دهها روزنامه و ایجاد صدها سایت و وبلاگ حامی دولت و تحمل همسونویسان چه ارزشی دارد؟!
وزیر ارشاد علت تعطیلی یالثارات را "نشر اکاذیب"، "توهین به مقامات"، "استفاده از ادبیات لمپنیسم" و "بکارگیری کلمات و ادبیاتی در سطح بسیار سخیف و زشت" اعلام کرده است. اکنون سئوال این است که وقتی کرکره یالثارات به این دلایل پایین کشیده می شود چه تضمینی است که همین مسائل و جرایم در فیسبوک تکرار نشود. آنگونه که وزیر محترم گفته اند ایشان سه سال است که عضو فیسبوک هستند و قاعدتا خوب می دانند که مدیریت فیسبوک در خارج کشور بوده و زیر نظر وزارت ارشاد نیست و نیز می دانند که فیسبوک –جدای از مطالب مفید- حاوی زشت ترین، مبتذل ترین و موهن ترین مطالب و تصاویر است. با این وجود چگونه تحمل می کنند که این سایت رفع فیلتر شود؟ اگر مطلبی با محتوای مجرمانه در این سایت –که از خارج مدیریت می شود و تابع هیات نظارت نیست- منتشر شود تکلیف چیست؟
در سال 89 انتشار مطالب و کاریکاتورهای موهنی علیه پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) در فیسبوک صهیونیستی موج عظیم اعتراضات را در جهان اسلام به راه انداخت تا جایی که این شبکه در برخی کشورهای اسلامی فیلتر شد و شخصیت هایی همچون پرویز مشرف رییس جمهور اسبق پاکستان در اعتراض صفحه فیسبوک خود را بستند. با این وجود فیسبوک حاضر به حذف آن مطالب نشد. هنوز هم همان مطالب در این شبکه اجتماعی موجود است. مدیران فیسبوک همچون مسئولان یالثارات نیستند و حسابی از وزارت ارشاد ما نیز نمی برند با این حال بر چه اساسی وزیر محترم خواستار آزادی فعالیت شبکه ای در ایران می شود که در انتشار زشت ترین مطالب و عکس ها و فیلم های خلاف اخلاق و قانون و شرع نه تنها قابل قیاس با یالثارات نیست بلکه در قیاس با سایر رسانه های مبتذل و موهن خارجی نیز گوی سبقت را ربوده و به اعتراف بسیاری از صاحبنظران غربی منشا نابسامانی ها و آسیب های فراوانی بوده است. نگاهی گذرا به برخی صفحات فیس بوک انبوهی از محتواهای "مستهجن"، "لمپن" و "سخیف" را نمایان خواهد کرد. با این وجود چه تضمینی وجود دارد و چگونه ایشان خواهند توانست بر این شبکه ضدایرانی و ضداسلامی نظارت کرده و با لمپنها و توهینکنندگان آن برخورد نمایند؟
شاید بد نباشد که وزیر و وزارت ارشاد همان رحمانیتی را که در قبال بیگانگان دارند در برابر منتقدان داخلی نیز داشته باشند و همان جباریتی را که در برخورد با منتقدان داخلی دارند در برابر بیگانگان هم روا بدارند.
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
خب!بزارید یا لثارات به توهین هایش ادامه بدهد....واقعا بنازم به شعور بالایتان!!!! فیس بوک یک شبکه جهانی است و تازه فیلتر هم هست ولی یا لثارات مجوز از ایران دارد و فقط بلد است به مخالفانش بتازد اونم با بی ادبی و غیرمنطقی.....فرار رو به جلو بس است کلاً قیاس شما اشتباه است !!!!!!!
پاسخ
جنتي سرنا را از سر گشادش مي زندوسگها را باز و سنگها را بسته است.
پاسخ