به گزارش شیرازه به نقل از جهان، از سخنان دکتر حسن روحانی در ایام تبلیغات انتخابات که عنوان کردند: "هم سانترفیوژ باید بچرخد و هم چرخ زندگی مردم"، اینگونه برداشت می شد که گویی این دو (فن آوری هسته ای و بهبود وضع اقتصادی مردم) در تقابل و تضاد با هم قرار دارند.

از آن موقع تاکنون برخی رسانه ها و صاحبان تریبون با تحلیلهای جهت دار سعی در القاء این موضوع دارند که "دستاوردهای هسته ای ایران، عامل مشکلات اقتصادی مردم است."

مطرح کردن این موضوع که دستیابی به فن آوری هسته ای منجر به وخامت وضعیت اقتصادی می شود، سخن غیر کارشناسی و عوام پسندانه ای است.

تصور بفرمائید در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ عده ای با شعار تحکیم رابطه با آمریکا و انگلیس مانع از ملی شدن صنعت نفت می شدند، امروز در سال ۱۳۹۲ با توجه به اقتصاد وابسته ما به نفت چه وضعیتی بر کشور حاکم بود؟

از سوی دیگر این دسته از رسانه ها صریحا و یا تلویحی سعی دارند تا به جامعه القاء نمایند که مقاومت برای رسیدن به انرژی صلح آمیز هسته ای، ماجراجویی و قدرت طلبی است.

حتی اخیرا به صورت کاملا حساب شده و هماهنگ با عباراتی مشابه و احساسات برانگیز نظیر احتیاج کودکان بیمار به داروهای تحریم شده و شبیه آن، اینگونه وانمود می کنند که موافقان پیشرفت هسته ای کشور بویی از انسانیت نبرده اند و حتی متوجه نیازهای اولیه و مبرم کودکان بیمار هم نیستند و یا از قیمت نان و یا شیرخشک خبری ندارند!

در پاسخ به این افراد باید گفت: از دشمنی که حاضر است برای منافع خود دارو و مایحتاج زندگی را روی مردم یک کشور ببندد چه توقعی است که این موضوع را در سایر مطالبه های خود نداشته باشد. به واقع اگر دشمن ببیند که توانسته ما را وادار به کرنش نماید، آیا همین تحریمها را در سایر موارد مورد نظرش به کار نخواهد گرفت؟

کارشناسان معتقدند استراتژی استفاده از فن آوری هسته ای بویژه برای کشوری مثل ما که یکی از پر مصرف ترین کشورها در حوزه انرژی هستیم و با توجه به رو به پایان بودن منابع فسیلی کشور اقدامی عقلانی و منطقی است.

در ثانی جرم موافقان پیشرفت هسته ای کشور از نگاه این رسانه ها اینست که فن آوری هسته ای را برای خودکفایی در مصرف انرژی، دارو سازی، کشاورزی، پزشکی و ... می خواهند.

همان مواردی که آنها امروز به بهانه تحریم و قطع کردن آن توانسته اند بخشی از مردم را فریب دهند و اینگونه توسط رسانه هایشان با مظلوم نمایی عنوان کنند که انرژی هسته ای مهمتر است یا نان مردم؟ انرژی هسته ای مهمتر است یا داروی کودکان بیمار؟ و دهها سوال نظیر این.

این رسانه ها اما حاضر نیستند به این سوال پاسخ دهند که کشوری که حاضر است برای تعادل اقتصاد خود، گندم مازاد تولید شده اش را به جای اینکه به گرسنگان جهان بدهد، در آبهای اقیانوس آرام غرق می کند، چه تضمینی وجود دارد که فردا که نفت ما تمام شد همین نانی که غصه آن را می خوریم به مردم ما صدقه دهد؟

روی صحبت با BBC و رسانه های بیگانه و عوامل هم پیمان آنها در داخل نیست چرا که آنها ظاهرا وظیفه خود را به درستی انجام می دهند.

لیکن مخاطب این نوشتار رسانه ها و صاحبان تریبون داخلی هستند که نادانسته در مسیر دشمن حرکت می کنند.

طولی نخواهد کشید که خواهیم فهمید متکی شدن بر توان داخلی و بهره گیری از علم روز نظیر فن آوری هسته ای، نه تنها مانع زندگی و رفاه مردم نیست بلکه بدون آن زندگی کردن در دنیای جدید مقدور نخواهد بود.

و آنجاست که خواهیم فهمید "بدون چرخیدن سانترفیوژ چرخ زندگی مردم هم نخواهد چرخید!"

این یک صدایی و وحدت البته نیاز به روشنگری و صبر و حوصله دارد. شاید علت سکوت بزرگان کشور هم در این زمینه، همین است که فرصتی برای تامل آن دسته از مردمی باشد که تحت تاثیر این تبلیغات، هنوز نتوانسته اند ابعاد این موضوع را بطور کامل درک کنند چرا که حکومت اسلامی بر خود فرض می داند که مردمش را قانع نماید.

پس اندکی صبر سحر نزدیک است...