کد خبر: ۵۲۶۲۴
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۱۳:۰۷ - ۱۴ اسفند ۱۳۹۲

تولد اعتدال در سایه افراط گرایی

تحصن نمایندگان اصلاح طلب در مجلس ششم و تصویب لوایح دوقلو توسط این افراد، دو نقطه عطف در اقدامات طیف افراطی اصلاح طلبان محسوب می شود.
به گزارش شیرازه هوشندگ خداوردی در بصیرت نوشت:  بعد از دوره سازندگی و با روی کارآمدن سید محمد خاتمی به عنوان رئیس جمهور اسلامی ایران، طیفی از نخبگان زمام قدرت را در دست گرفتند که در مجموع، به زعم خودشان، اصلاح طلب بودند. اینان در فرآیند اصلاحی مورد نظرشان دست به اقداماتی زدند که بعضا موجب نادیده گرفتن و عبور از خط قرمزهای نظام اسلامی شد.

تحصن نمایندگان اصلاح طلب در مجلس ششم و تصویب لوایح دوقلو توسط همان افراد و در همان مجلس، به عنوان دو نقطه عطف در اقدامات طیف افراطی اصلاح طلبان، اقداماتی بودند که به اسم اصلاح ولی در واقع با رویکردی تجدیدنظرطلبانه و رویگردانی از اصول عملیاتی شدند و اتفاقا بیشترین نقدی که متوجه اصلاح طلبان می باشد مربوط به همین زمینه هاست.

اما در این میان، نکته جالب توجه اینجاست که اکنون و پس از گذشت حدود یک دهه از آغاز تولد این جریان در جمهوری اسلامی، برخی از منتسبین به این جریان به نقد عملکرد آن می پردازند که نوشتار حاضر می کوشد  بدین موضوع بپردازد.

مرتض حاجی، وزیر تعاون و آموزش و پرورش در دولت اصلاحات، در مصاحبه با ایرنا با بیان اینکه ‌«اصلاح‌طلبی در ذات خودش اعتدال دارد و ذاتا با تندروی مخالف است»، تحصن در مجلس ششم را از مصادیق تندروی دانسته و گفته است که آن را درست نمی‌دانستم و  با آن موافق نبودم. در همین راستا، خانم وحیده طالقانی، نماینده اصلاح طلب مجلس ششم و دختر مرحوم آیت الله طالقانی در مصاحبه ای که با خبرگزاری فارس داشته است، ضمن اشاره به مسائل مختلفی، در بخشی از مصاحبه خود به نقد عملکرد مجلس ششم پرداخته است.

طالقانی در این مصاحبه، ورود به بحث مجلس ششم را خطرناک دانسته و فعالیت خود در آن مجلس را سیاسی  ندانسته است. وی ضمن ابراز نارضایتی از فعالیت خود در مجلس ششم می گوید: «چون من برداشت دیگری از نمایندگی مجلس داشتم، خودم هم به میل خودم نرفتم و به زور اطرافیانم رفتم، آقای حجاریان پیشنهاد داد و من با مشکلاتی مجبور شدم بروم. آخرین روز و در حالی که تا ثبت‌نام یک ساعت باقی بود، اسم نوشتم. بعدا چه مصیبت‌هایی گریبان ما را گرفت، خدا می‌داند».

طالقانی در پاسخ به این سؤال که چرا امثال فاطمه حقیقت جو که نماینده مجلس ششم بودند اکنون در خارج از کشور به سر می برند، گفته است: «او و خیلی از مجلس ششمی‌ها برای انقلاب مصیبت‌ نکشیده و حتما دلشان هم برای مملکت نمی‌سوزد». طالقانی همچنین معتقد است که اصلاح طلبان از او به عنوان دختر مرحوم طالقانی سوء استفاده کردند.

در واقع نقد عملکرد مجلس ششم، مجلسی که اکثریت آن در اختیار اصلاح طلبان بود و در کارنامه خود تصویب لوایح دوقلو و همچنین تحصن نمایندگان اصلاح طلب این مجلس را دارا می باشد، مجلسی که اقدامات طیف اصلاح طلب آن، فصل متفاوتی از تاریخ تحولات ایران اسلامی را رقم زد و در مجموع هزینه های سنگینی را بر نظام اسلامی تحمیل کرد،

آنهم از زبان کسی که خود به عنوان فردی اصلاح طلب موفق به ورود به مجلس شده بود، جالب و خواندنی است. اهمیت این امر از آنجا ناشی می شود که آن طیف از اصلاح طلبان که آن روز در مجلس ششم، با طرح لوایح دوقلو خواستار حذف نظارت استصوابی شورای نگهبان و همچنین حذف شرط اعتقاد و التزام کاندیداهای مجلس به اسلام و ولایت‌فقیه بودند، اکنون و در شرایطی که دولت اعتدال روی کار آمده است، بار دیگر زمینه را برای ازسرگیری اقدامات ساختارشکنانه خود مساعد دیده اند و خواستار انحلال مجلس و حتی حذف نظارت استصوابی شورای نگهبان شده اند.

در واقع، این طیف ساختارشکن  درصدد تا با تلقی این نکته که دولت اعتدال، ادامه دولت اصلاحات است، زمینه را برای ادامه فعالیت های ساختارشکنانه خود فراهم کند و بار دیگر دست به اقدامات پرهزینه ای بزند و در مسیر اشتباه گذشته قدم بردارد.

آنچه در این میان حائز اهمیت است، هوشیاری نیروهای وفادار به انقلاب و از جمله دولت محترم است تا با هوشیاری هرچه تمامتر، ضمن رصد تحرکات این افراد، با پاسخگویی بموقع و صریح به یاوه گویی های آنان، مانع آسیب محتمل از جانب آنان به انقلاب و نظام اسلامی شوند. کما اینکه سابقه آنان در سازماندهی و هدایت غائله 18 تیر 1378 و همچنین فتنه 88 نمایانگر عمق کینه و دشمنی آنان با انقلاب و نظام اسلامی است. از این رو می بایست در مقابل اقدامات این دست افراد مراقب بود و اقدامات لازم را در جهت مقابله و خنثی کردن تحرکاتشان انجام داد.

نویسنده :
هوشنگ خداوردی
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
شهروندs
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
چهارشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۲
0
جالب است شما از افراط رویگردانید اما از نظارت استصوابی دفاع کرده اید که خود مظهر افراط و تنگ نطری است! آیا مخالفت با نظارتی که بیین آن همه کاندیدا کروبی و موسوی فتنه گر و احمدی نژاد که کشور را با بیتدبیری ویران کرد و رضایی که مرتب سخنان متناقض دارد را انتخاب کرد را افراط میگویید. آیا اشتباه بالاتر از این برای نظارت سابقه دارد؟ اگر دست مردم را بازتر گذاشته بودید کاندید بهتری رای نمی آورد