به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، چند روزی از انتشار فیلم سگ کشی در فضای مجازی می گذرد. رسانه ها می گویند در شیراز اتفاق افتاده است. مسئولین اما انتساب آن به شیراز را توطئه می خوانند. با پمپاژ رسانه ای این سک گشی، فعالان حقوق حیوانات به میدان آمدند. تجمع پشت تجمع. این قدر این تجمع پرشور بود که سبزترین وزیر دولت هم به آن پیوست. جوگیری ها به اوج خود رسید. پلاکاردهای عجیب و غریب بالا رفت. ابتکار دست به نامه شد و از وزیر کشور خواست سک گش ها را مجازات کند.

در این که حقوق حیوانات در دین مبین اسلام توصیه اکید شده و زجرکش کردن آنان به لحاظ دینی امری مذموم و غیرانسانی است، بحثی نیست و حتما بایستی با مسببان این اقدام دور از انسانیت برخورد شود. اما هر روز که از این ماجرا می گذرد برخی رسانه ها به طور معناداری، سوگمندانه برای این سگ ها مرثیه می خوانند. کوهی از کاه ساخته اند. یک روزنامه اصلاح طلب که هم نام با متولی محیط زیست کشور است پا را فراتر از این گذاشته و سگ کشی را مایه بدبختی برای مردم شیراز می داند!

روزنامه ابتکار روز گذشته در صفحه اول خود با چاپ تصویری از دروازه قرآن شیراز تیتر زد: «آه شیراز مغموم...». این روزنامه با انتخاب تیتر شیطنت آمیز «شیراز، جولانگاه گانگسترها»برای مطلبش در ادامه نوشت: «شیراز را با عطر بهار نارنج هایش می شناسیم. شهر شعر و ادب. شهر حافظ و سعدی. شهری که مردمانش به مدارا و مهمان نوازی مشهور هستند. اما در چند وقت اخیر اخباری که از شیراز می رسید چندان با این سابقه ذهنی ما همخوانی ندارد. خبر های نگران کننده ای از شیراز و استان فارس به گوش می رسد. یک روز نماینده مجلس و کسی که پدرش یکی از تئوریسین های اصلی انقلاب و نظام بود را با سنگ و چوب می زنند. یک روز از برگزاری بزرگداشت شاعر بزرگ شیرازی، سعدی جلو گیری می کنند. روز دیگر خبر از سگ کشی می آید. این همه دست به دست هم داده است که بسیاری نگران حال شیرازی ها بشوند».

ابتکار در حالی حادثه 18 اسفندماه شیراز، عدم اجرای اپرای سعدی و سگ کشی را مایه نگرانی بسیاری برای حال شیرازی ها می داند که اصولا چه نسبتی بین حادثه 18 اسفند با سگ کشی وجود دارد؟ لغو اپرای سعدی با آن خواننده معلوم الحال و سگ کشی چگونه می تواند مرتبط باشد؟
آیا واقعا مردم سومین حرم اهل بیت از این که اپرای سعدی در شیراز اجرا نشد مغموم و غمگینند؟ آیا مردم شیراز که نجابت و مهربانی آنها زبانزد خاص و عام است، از اقدام غیرانسانی عده ای غیربومی، آنقدر سرشکسته شده اند که باید نگران حال آنها بود؟

شیراز دیار مهربانان امسال مثل هر سال میزبان میلیون ها مسافر نوروزی و گردشگر خارجی  بود. آیا مردم مغموم و افسرده می توانند از میلیون ها مسافر ایرانی و خارجی با آن ذوق و شوق مثال زدنی پذیرایی کنند؟ کیست که نداند این شهر پایتخت علمی، قطب پزشکی کشور است. آیا مردم شهری با این ویژگی ها چنان غمگین اند که باید برایشان اشک ریخت؟

همین امسال، شیراز میزبان رالی خاورمیانه و کشتی فرنگی قهرمانی جهان است. اگر مردم شیراز خشونت طلب هستند، پس چگونه سازمان های بین المللی میزبانی این دو رویداد مهم جهانی را به شیراز داده اند؟

حقدل رئیس شورای شهر شیراز می گوید: متعجبم که چرا رسانه‌ها چنین موضوعی را بدون داشتن سند و مدرک و در حالی‌که همه مسئولان مرتبط با دستگاه‌های مختلف آن را تکذیب کرده‌اند، دامن زده و افکار عمومی را علیه شیراز حساس کرده‌اند.

با نگاهی به اتفاقات اخیر می توان نشانه هایی از یک هماهنگی رسانه ای بر علیه فرهنگ مردم شیراز را پیدا کرد که با خلط مباحث می خواهد رفتار و فرهنگ مردم شیراز را خشن، بی منطق و بی صداقت جلوه دهد. یک جریان سیاسی که برآن است در سایه بی توجهی و بی غیرتی برخی مسئولین به فرهنگ ناب مردم شیراز و نبود برنامه درخور برای معرفی این فرهنگ، روش و منش حاکم در شیراز را گانگستری معرفی کند تا میوه خود را در ماه های منتهی به پایان سال بچیند.