خاطرات امام جمعه شهر مُهـر در حادثه خونین 17 خرداد قم
به گزارش شیرازه به نقل از عصر مُهـر، روحانی مبارز حضرت حجتالاسلام سید حنان حسینی امامجمعه شهر مهر که از سال 1350 در مبارزات قبل از انقلاب حضور داشتند و خود در جریان حادثه 17 خرداد سال 54 علمیه قم شرکت داشته و سپس مدتی به زندانهای ساواک منتقل و بعدازآن نیز به خدمت سربازی اعزام شد و پس از گذشت 4 ماه از دوران آموزش نظامی در پادگان 04 خراسان جنوبی به همراه 24 نفر طلبه دیگر از آن پادگان نظامی فرار کرده و از آن به بعد تا پیروزی انقلاب اسلامی متواری بودند و در طی این مدت چندین بار دیگر هم توسط نیروهای ساواک بازداشت شد.
در 17 خرداد سال 54 حدود 3 سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ملت ایران و در اوج فشار، اختناق و استبداد رژیم ستمشاهی حادثه بزرگی در حوزه علمیه قم اتفاق افتاد.
این حادثه ازاینقرار بود که رژیم ستمشاهی بهوسیله مأموران و کماندوهای خود که از تهران به قم اعزام کرده بود به مدرسه فیضیه قم حمله کرد وعدهی زیادی از طلاب و روحانیون و مردم قم را که در فیضیه اجتماع کرده بودند و علیه رژیم طاغوت شعار میدادند مورد ضربوجرح قرار داده وعدهی زیادی از آنها را دستگیر و به زندان شهربانی قم برده و بعد از 24 ساعت بازداشت آنها را با چندین دستگاه اتوبوس توسط مأمورین ساواک شاه به زندان اوین تهران منتقل کردند.
موضوع تظاهرات روحانیون و طلاب و مردم قم در حرم حضرت معصومه و سپس اجتماع آنها در فیضیه، قضیهای بود که هرسال در نیمه خرداد برگزار میشد. و دلیل این برنامه اعتراض هرساله در قم این بود که به دنبال قیام امام خمینی (ره) در سال 42 و آن حوادث خونین نیمه خرداد که منجر به دستگیری و زندان و سپس تبعید حضرت امام به خارج از کشور شد.
جامعه مدرسین و روحانیت مبارز تصمیم به ادامه راه قیام و مبارز امام خمینی (ره) گرفتند و اعتراضات خود را علیه رژیم به اشکال مختلف مبارزه ادامه دادند تا نگذارند که قیام خونین مردم در نیمه خرداد سال 42 در قم و در سایر شهرها توسط رژیم به فراموشی سپرده شود و مردم همیشه درصحنه حضور پیدا کنند و جنایات رژیم طاغوت را از یاد نبرند.
لذا به یاد گرامیداشت و بزرگداشت قیام خونین نیمه خرداد سال 42 هرساله در قم روحانیون مبارز، طلاب و مردم انقلابی شهر قم تظاهرات بر پا میکردند و "مرگ بر شاه" و "درود بر خمینی" شعار میدادند و با سخنرانیهای متعدد جنایات رژیم را افشا میکردند، لذا این برنامه تظاهرات در سال 54 بیشتر و پرشورتر از گذشته برگزار شد که رژیم طاغوت نتوانست این وضعیت را تحمل کند و به سرکوب آن پرداخت.
پایان پیام/