به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، چه راست گفته اند که پیروزی هزاران پدر دارد و شکست یتیم می‌شود! وقتی حسن روحانی با شعار اعتدال در کشور به قدرت رسید، هر کسی که که فکرش را بکنید خود را در این پیروزی سهیم دانستند. از نیروهای زحمتکش ستادی تا شنبه ای ها! به سنت معمول و مرسوم در ایران، آنها چون خود را وسیله پیروزی روحانی می دانستند، بجای آن که به حاکم شدن تفکر اعتدالی در کشور ببالند و دولت را بدهکار اخلاق خود کنند! سهم خواهی را پیشه کردند، جالب این که ادعای شنبه ای ها در سهم خواهی خیلی بیشتر از نیروهای راستین گفتمان پیروز بوده و هست!

سید محمد احمدی از مهرماه 92 کلیددار دولت تدبیر و امید در استان سیاست زده فارس است. اصلاح طلبان فارس که سهم خود را در پیروزی دولت حداکثری می دانستند، با آمدن احمدی در پی برپایی جشن و پایکوبی برآمدند اما اولین صحبت های استاندار آنها را دلسرد کرد. سهم خواهی ها از آن روز کلید خورد و تا امروز به شدت این رویه ادامه دارد. چند روز پیش رئیس ستاد اصلاح طلب روحانی در فارس، در نامه ای سرگشاده به رئیس جمهور، خواست تا احمدی را برکنار کنند. چرا؟ چون او تمام و کمال خواسته های پرشمار و بعضا نامشروع و غیرقانونی اعضای ستاد را اجابت نکرده است. البته این تفسیر مشاور ارشد استاندار هم هست.

تمام دغدغه و هم و غم آنها این است که چرا همه پست های سیاسی و مدیریتی در اختیارشان نیست. چرا احمدی نتوانسته یا نخواسته شور و نشاط سیاسی ایجاد کند. و اما در این بین دریغ از یک درخواست برای حل مشکلات عدیده مردم این استان که از حد و شمار گذشته است.

امروز جنگ قدرتی در راس امور اجرایی فارس به راه افتاده که مطالبات مردم در گرد و خاک آن گم شده است. برای جوانان تحصیل کرده بیکار، آن کشاورزی که بخاطر خشکسالی شغلش را از دست داده، آن کارگاه هایی که بخاطر نداشتن نقدینگی در آستانه تعطیلی اند، آن خانواده ای که تحت حمایت کمیته امداد و بهزیستی چشم انتظار کمک خیرین است، این بازی ها چه محلی از اعراب دارد؟

آن ها دلخوشند به تدبیر مسئولین. اما غافل از این که برخی تشنگان قدرت، از نمد مردم، دنبال بافتن کلاهی برای خود هستند.

براستی چنین افرادی دغدغه معیشت مردم را دارند؟ کسانی که در مسلک آنها، سیاست بر معیشت اصالت دارد. قدرت حرف اول را می زند. همانگونه که از نامش پیداست شورای مشورتی تشکیل شده تا به دولت در رسیدن به اهدافش که همانا حل مشکلات کشور و مردم است، مشاوره بدهد اما ظاهرا شورای مشورتی را باید شرکت سهامی خواند!

واقعیت این است نتیجه کشمکش قدرت، آن هم در این سطح، قطعا نه به نفع دولت است و نه مردم نجیبی که به هر قیمتی مشکلات را تحمل می کنند، بلکه به سود عده ای قدرت طلب است که چند روزی در شهوت قدرت سیر می کنند اما در نهایت باز هم شکست اصلی متوجه آنهاست.

اصلاح طلبان تجربه گذشته را فراموش کرده اند
تجربه نشان داده است غفلت از مطالبات اصلی مردم و دامن زدن به بازی های سیاسی، عواقب سنگینی دارد که چنین تفکری در دولت هشتم ضربه آن را در خرداد 84 خورد. اصالت یافتن سیاست نسبت به معیشت مردم، تحقق عدالت اجتماعی این شعار مهم دولت اصلاحات را عملا با بن‌ بست مواجه کرد و معیشت مردم در باندبازی  و حزب بازی هضم شد.

به عنوان نمونه: «کدام نقض کرامت انسانی بالاتر از یک انسانی، رئیس یک عائله‌ای، پدر یک خانواده‌ای در جامعه‌ای که در آن جامعه همه چیز هم هست، نتواند اولیات زندگی فرزندان خودش را تأمین بکند؟! کدام تحقیر از این بالاتر است؟! صبح تا شب کار کند، آخرش هم به من نامه بنویسد، به شما، به آن مسئول دیگر که من دو ماه است که در خانه‌ام گوشت نبرده‌ام!... مسئله‌ معیشت قطعاً در اولویت اول است! معیشت که نبود، دین هم نیست، اخلاق هم نیست، حفظ عصمت و عفت هم نیست! معیشت که نبود، امید هم نیست. این اساس قضیه است. اینجاست مسائل اساسی جامعه.» (مقام معظم رهبری، 29 خرداد 1379)

به هر حال راه مردم فارس از راه قدرت طلبان جداست. آنها چه بی شناسنامه و چه با شناسنامه، منتظر عملی شدن وعده های دولت هستند و اما نگرانند که مطالبات به حق آنها در بازی های سیاسی مسئولین مثل همیشه ذبح شود.

سرگرم حاشیه ها شدن مدیران استانی و کش مکش های سیاسی بیهوده نیز قسمت دیگری از این پازل است که همانگونه که گفته شد نتیجه و برون دادی جز از دست رفتن فرصت اندک مسئولیت و پایمال شدن حق و مطالبات مردم در بر نخواهد داشت.