استراتژی انتخاباتی خانواده هاشمی مشخص شد
در کنار هاشمی ، دخترش فائزه کمپینی با موضوع "زنان به زنان رای می دهند" راه انداخته است اما در این کمپین لمپنی، به هیچ موضوعی درباره مشکلات زنان اشاره نشده است و تنها بر تبل جدال میان زنان و مردان می کوبد.
شیرازه: به گزارش دیدبان؛ زنان
به مصابه نیمی از حق رای جامعه همیشه در انتخابات تاثیر بسزایی داشته اند.
این امر در جریان تبلیغات انتخاباتی کاندیداها را بر آن داشته تا وعده
هایی در راستای حمایت از حقوق زنان و یا تامین نیازهای زنان مطرح کنند. در
این بین به جرات می توان گفت اصلاح طلبان بیشترین مانور را بر روی ارای
زنان دارند.
به گزارش افکارخبر ، در انتخابات مجلس پنجم زمانی که فائزه هاشمی رفسنجانی به عنوان کاندیدا پا به میدان گذاشت زنان بسیاری را برای حضور در عرصه های سیاسی و ورزشی ترغیب کرد. او با این رویکرد که مردان جای زنان را اشغال کرده اند موفق شد تا سهم بالایی از ارای زنان را به دست آورد. با ورود وی به مجلس پنجم و گذشت ۴ سال از آن مجلس ، زنان از عملکرد وی ناامید شدند. فائزه در انتخابات بعدی به مجلس راه نیافت چرا که وعده هایی دوره قبل را نتوانسته بود محقق کند. به عبارت دیگر وعده ها را سکویی برای ورود به مجلس کرد اما در زمان تصدی قدرت تلاشی برای محقق کردن آن نکرد.
در مجلس هفتم و هشتم سهم زنان در مجلس بیشتر به دست اصولگرایان افتاد. اگر چه جریان اصولگرایی بر این موضوع مانور چندانی نداشت اما عدم تحقق وعده های اصلاح طلبان سبب شد تا آرا به سوی زنان اصولگرا چرخش یابد.
شعار گرایی دولت اصلاحات
یکی از شعارهای اصلی دولت هفتم و هشتم رعایت عدالت جنسیتی بود. آنها با تکیه بر مظلومیت زنان توانستند سهم عمده ای از رای زنان را به خود اختصاص دهند اما این شعار کم کم رنگ و بوی آزادی های انتزاعی به خود گرفت. به جای آنکه به مسائل مهم زنان از جمله، زنان سرپرست خانوار، بیمه زنان و امثال این بپردازند؛ مسائلی مانند آزادی پوشش زنان، دوچرخه سواری زنان و لباس ورزشی برای دوچرخه سواری زنان! را در دستور کار قرار دادند. به عبارت دیگر کاریکاتوری از حقوق زنان را برای حمایت انتخاب کردند.
علی رغم شعار برابری زن و مرد، در دولت اصلاحات مردسالاری حرف اول را میزد. در میان مدیران این دولت تعداد زنان انگشت شمار بود. زنان در پست های حساس حق ورود نداشتند و وزیر زن وجود خارجی نداشت. گذر زمان نشان داد که عدالت جنسیتی ملعبه ای بود برای کسب رای.
با روی کار آمدن دولت اصولگرا که اتفاقا مانور چندانی در موضوع زنان در هین انتخابات نداشت؛ اولین وزیر زن وارد کابینه شد. زنان در سطوح مختلف مدیریتی ورود پیدا کردند و موضوعاتی مانند بیمه زنان و اشتغال زنان سرپرست خانواده در دستور کار قرار گرفت. هر چند دولت دهم نیز در این امر کوتاهی هایی داشت.
اعتدالیون نیز با شعار حمایت از زنان به میدان انتخابات ۹۲ وارد شدند. مانورهای بسیاری برای استیفای حق زنان در حوزه های مختلف مطرح کردند اما در اولین گام زنان را از وزارت محروم کردند. و تنها سازمان حفاظت از محیط زیست را در اختیار معصومه ابتکار گذاشتند. در طول دو سال ابتدایی این دولت معاونت زنان و خانواده عملکرد خود را در حوزه مطالعاتی محدود کرده است. شهیندخت مولاوردی در جلسه ای با موضوع برنامه ششم توسعه گفته است که طی دوسال گذشته موفق شده است وضعیت موجود و مطلوب برای زنان را ترسیم کند!
انتخابات مجلس دهم
کارگزارانی ها که در یک دهه اخیر تقریبا تمام قدرت خود را در بدنه حکومت از دست داده بودند با روی کار آمدن دولت یازدهم تلاش های خود را برای احیا آغاز کردند. در راس همه آنها هاشمی رفسنجانی از همه زنان خواست تا به میدان انتخابات بیایند. در کنار او دخترش فائزه کمپینی با موضوع زنان به زنان رای می دهند راه اندازی کرده است و محمدرضا عارف نیز برای آنکه از این قافله عقب نماند سهم سی درصدی زنان در لیست اصلاح طلبان را مطرح کرده است.
در کنار همه این وعده ها، هیچ یک از شخصیت های یاد شده برنامه ای برای حمایت از زنان ارایه نکرده اند. نه تنها سهم زنان در سیاست نادیده گرفته شده بلکه مشکلات و معضلات آنها در جامعه نیز مورد توجه کارگزارانی ها نبوده چرا که برای این مسائل برنامه ای ارایه نکرده اند.
در کمپین زنان به زنان رای می دهند، هیچ موضوعی درباره مشکلات زنان مطرح نشده است و تنها بر تبل جدال میان زنان و مردان می کوبند. شهربانو امانی از نمایندگان اصلاح طلب گفته است که باید به این مجلس مردانه پایان داد (مجلس نهم) تا صدای زنان نیز به گوش برسد. خانم محتشمی پور یکی دیگر از زنان فعال اصلاح طلب (نزدیک به کارگزاران) گفته است که "تابوی مشارکت سیاسی زنان شکسته شده است" .
موسوی لاری به عنوان یکی از محور های انتخاباتی اصلاح طلبان گفته است که مشارکت زنان در انتخابات یکی از راهبردهای اصلاح طلبان است . او در کنار فائزه هاشمی، موفق به برگزاری اولین همایش زنان اصلاح طلب شد تا به این وسیله رای موجود در سبد زنان را به صندوق اصلاح طلبان بریزد.
اما در میان همه این قیل و قال ها، جای حق و حقوق زنان خالی است. تلاش برای سیاسی کردن زنان بدون توجه به مشکلات اجتماعی، اقتصادی و امنیتی زنان، نوعی بهره برداری ناجوانمردانه از آرا آنهاست که متاسفانه طی دو دهه گذشته در دستور کار جریان اصلاحات قرار دارد.
به گزارش افکارخبر ، در انتخابات مجلس پنجم زمانی که فائزه هاشمی رفسنجانی به عنوان کاندیدا پا به میدان گذاشت زنان بسیاری را برای حضور در عرصه های سیاسی و ورزشی ترغیب کرد. او با این رویکرد که مردان جای زنان را اشغال کرده اند موفق شد تا سهم بالایی از ارای زنان را به دست آورد. با ورود وی به مجلس پنجم و گذشت ۴ سال از آن مجلس ، زنان از عملکرد وی ناامید شدند. فائزه در انتخابات بعدی به مجلس راه نیافت چرا که وعده هایی دوره قبل را نتوانسته بود محقق کند. به عبارت دیگر وعده ها را سکویی برای ورود به مجلس کرد اما در زمان تصدی قدرت تلاشی برای محقق کردن آن نکرد.
در مجلس هفتم و هشتم سهم زنان در مجلس بیشتر به دست اصولگرایان افتاد. اگر چه جریان اصولگرایی بر این موضوع مانور چندانی نداشت اما عدم تحقق وعده های اصلاح طلبان سبب شد تا آرا به سوی زنان اصولگرا چرخش یابد.
شعار گرایی دولت اصلاحات
یکی از شعارهای اصلی دولت هفتم و هشتم رعایت عدالت جنسیتی بود. آنها با تکیه بر مظلومیت زنان توانستند سهم عمده ای از رای زنان را به خود اختصاص دهند اما این شعار کم کم رنگ و بوی آزادی های انتزاعی به خود گرفت. به جای آنکه به مسائل مهم زنان از جمله، زنان سرپرست خانوار، بیمه زنان و امثال این بپردازند؛ مسائلی مانند آزادی پوشش زنان، دوچرخه سواری زنان و لباس ورزشی برای دوچرخه سواری زنان! را در دستور کار قرار دادند. به عبارت دیگر کاریکاتوری از حقوق زنان را برای حمایت انتخاب کردند.
علی رغم شعار برابری زن و مرد، در دولت اصلاحات مردسالاری حرف اول را میزد. در میان مدیران این دولت تعداد زنان انگشت شمار بود. زنان در پست های حساس حق ورود نداشتند و وزیر زن وجود خارجی نداشت. گذر زمان نشان داد که عدالت جنسیتی ملعبه ای بود برای کسب رای.
با روی کار آمدن دولت اصولگرا که اتفاقا مانور چندانی در موضوع زنان در هین انتخابات نداشت؛ اولین وزیر زن وارد کابینه شد. زنان در سطوح مختلف مدیریتی ورود پیدا کردند و موضوعاتی مانند بیمه زنان و اشتغال زنان سرپرست خانواده در دستور کار قرار گرفت. هر چند دولت دهم نیز در این امر کوتاهی هایی داشت.
اعتدالیون نیز با شعار حمایت از زنان به میدان انتخابات ۹۲ وارد شدند. مانورهای بسیاری برای استیفای حق زنان در حوزه های مختلف مطرح کردند اما در اولین گام زنان را از وزارت محروم کردند. و تنها سازمان حفاظت از محیط زیست را در اختیار معصومه ابتکار گذاشتند. در طول دو سال ابتدایی این دولت معاونت زنان و خانواده عملکرد خود را در حوزه مطالعاتی محدود کرده است. شهیندخت مولاوردی در جلسه ای با موضوع برنامه ششم توسعه گفته است که طی دوسال گذشته موفق شده است وضعیت موجود و مطلوب برای زنان را ترسیم کند!
انتخابات مجلس دهم
کارگزارانی ها که در یک دهه اخیر تقریبا تمام قدرت خود را در بدنه حکومت از دست داده بودند با روی کار آمدن دولت یازدهم تلاش های خود را برای احیا آغاز کردند. در راس همه آنها هاشمی رفسنجانی از همه زنان خواست تا به میدان انتخابات بیایند. در کنار او دخترش فائزه کمپینی با موضوع زنان به زنان رای می دهند راه اندازی کرده است و محمدرضا عارف نیز برای آنکه از این قافله عقب نماند سهم سی درصدی زنان در لیست اصلاح طلبان را مطرح کرده است.
در کنار همه این وعده ها، هیچ یک از شخصیت های یاد شده برنامه ای برای حمایت از زنان ارایه نکرده اند. نه تنها سهم زنان در سیاست نادیده گرفته شده بلکه مشکلات و معضلات آنها در جامعه نیز مورد توجه کارگزارانی ها نبوده چرا که برای این مسائل برنامه ای ارایه نکرده اند.
در کمپین زنان به زنان رای می دهند، هیچ موضوعی درباره مشکلات زنان مطرح نشده است و تنها بر تبل جدال میان زنان و مردان می کوبند. شهربانو امانی از نمایندگان اصلاح طلب گفته است که باید به این مجلس مردانه پایان داد (مجلس نهم) تا صدای زنان نیز به گوش برسد. خانم محتشمی پور یکی دیگر از زنان فعال اصلاح طلب (نزدیک به کارگزاران) گفته است که "تابوی مشارکت سیاسی زنان شکسته شده است" .
موسوی لاری به عنوان یکی از محور های انتخاباتی اصلاح طلبان گفته است که مشارکت زنان در انتخابات یکی از راهبردهای اصلاح طلبان است . او در کنار فائزه هاشمی، موفق به برگزاری اولین همایش زنان اصلاح طلب شد تا به این وسیله رای موجود در سبد زنان را به صندوق اصلاح طلبان بریزد.
اما در میان همه این قیل و قال ها، جای حق و حقوق زنان خالی است. تلاش برای سیاسی کردن زنان بدون توجه به مشکلات اجتماعی، اقتصادی و امنیتی زنان، نوعی بهره برداری ناجوانمردانه از آرا آنهاست که متاسفانه طی دو دهه گذشته در دستور کار جریان اصلاحات قرار دارد.
نظرات بینندگان