به گزارش سرویس شهرستانهای شیرازه؛ به نقل از لادستان؛ حجت الاسلام سید علی اصغر نمازی بمناسبت روز معلم در کانال تلگرامی خود نوشت:


معلم گفت: بنویس "سیاه"
و پسرک ننوشت !
معلم گفت: هر چه می دانی بنویس !
و پسرک گچ را در دست فشرد ...

معلم عصبانی بود و گفت : املای آن را نمی دانی؟
سیاه آسان بود و پسرک چشمانش را به سطل قرمز رنگ کلاس دوخته بود ..

معلم سر او داد کشید و پسرک نگاهش را به دهان قرمز رنگ معلم دوخت !
و باز جوابی نداد.
معلم به تخته کوبید و پسرک نگاه خود را به سمت انگشتان مشت شده معلم چرخاند و سکوت کرد ...
معلم بار دیگر فریاد زد: بنویس گفتم هر چه می دانی بنویس...!
و پسرک شروع به نوشتن کرد : مژه های من سیاهند ،
پیراهن مادرم همیشه سیاه است،
جلد دفترچه خاطراتم سیاه رنگ است
و کیف پدر هم سیاه بود،
قاب عکس پدر یک نوار سیاه دارد.

مادرم همیشه می گوید :
پدرت وقتی مرد موهایش هنوز سیاه بود .
چشمهای من سیاه است و شب سیاهتر. یکی از ناخن های مادر بزرگ سیاه شده است و قفل در خانمان سیاه است.
بعد از اندکی دوباره گچ را به دست گرفت و نوشت :
تخته مدرسه هم سیاه است و خود کار من با جوهر سیاه می نویسد ...
عینک مرد همسایه یمان همانند ماشین خارجی اش سیاه است. ...
همانکه ما وقتی سلامش می کنیم جواب سلام مارا هم نمیدهد
برعکس زن جوان همسایه ی مان که چادری سیاه دارد اما او و شوهرش چند سال است که اول سال برای ما مداد رنگی هایی زیبا می خرند
خودشان هم موتور سیکلت سیاه دارندو. ...
پسرک
گچ را کنار تخته سیاه گذاشت و بر گشت ...
معلم هنوز سرگرم خواندن کلمات بود و پسرک نگاه خود را به بند کفشهای سیاه رنگ خود دوخته بود ...
معلم گفت : بنشین..
پسرک به سمت نیمکت خود رفت و آرام نشست.
و معلم کلمات درس جدید را روی تخته می نوشت
و تمام شاگردان با مداد سیاه در دفتر چه رو نویسی می کردند ..

اما پسرک مداد قرمزی برداشت و از آن روز مشقهایش را با مداد قرمز نوشت و معلم دیگر هیچگاه او را به نوشتن کلمه سیاه مجبور نکرد و هرگز از مشق نوشتنش با مداد قرمز ایراد نگرفت.
و پسرک می دانست که قلب یک معلم واقعی هرگز سیاه نیست.
معلم یعنی مهربانی،محبت
حتی سخت گیریهایش
معلم یعنی دوست داشتنی و با صفا.

تقدیم به همه ی معلم های مهربان
سید علی اصغر نمازی