به گزارش شیرازه، امروز به سراغ کورش کاظمی، فوق تخصص جراحی عمومی، فلوشیپ پیوند اعضاء و جراحی کبد و مجاری که یکی از نخبه های پزشکی استان فارس و اهل شهرستان پاسارگاد هست رفتیم این نخبه پاسارگادی را در درمانگاه مطهری شیراز ملاقات کردیم و با وجود مشغله کاری، اما ما را با آغوش باز پذیرفت.

متن مصاحبه فرج الله شکری با دکتر کاظمی به شرح ذیل است:

ضمن تشکر از وقتی که به ما دادید لطف کنیدلطفا خوذ را برای مخاطبان ما معرفی کنید.

 کورش کاظمی و از عشایر ایل باصری مادرسلیمان هستم. در سال 1349 در گرمای تابستان مرداد در کنار آرامگاه کوروش به دنیا آمدم وپدر و مادرم این نام را بر من نهادند.

 تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در پاسارگاد به پایان رساندم و پس از  آن در سال 1363 جهت آزمون دبیرستانهای نمونه دولتی در مدرسه ای در علی آباد کمین  شرکت کردم و پس از کسب حد نصاب لازم ، در دبیرستان عشایری شیراز با رتبه خوب پذیرفته شدم و در سال 1367 موفق به اخذ دیپلم شدم و همان سال در کنکور سراسری در رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز پذیرفته شدم.

بین بچه های آن دبیرستان جو عجیبی جهت قبولی در دانشگاه و ادامه تحصیل در رشته های مطرح  وجود داشت که به دلیل بی بضاعت بودنشان و وجود استعداد، این امر به خوبی قابل مشاهده بود و همین ها باعث انگیزه ای شدند برای اینکه ما هم سخت درس بخوانیم و قبول شویم.

 آن زمان بدون وجود کلاسهای کنکور و وجود جو جنگ و جبهه  این مهم میسر شد. در سال 1375 موفق به اخذ مدرک پزشکی عمومی شدم و در همان سال به خدمت شریف سربازی در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی درخدمت جناب سرهنگ شیروانی از هم محلی های خودم بودم که ایشان هم خدمات شایانی به مجموعه ارتش در زمان جنگ و بعد از آن کردند.

 در همان زمان سربازی به کار مطالعه اهتمام جدی داشتم و علیرغم برخی از دوستان که آن زمان به کار طبابت و مطب می پرداختند با همان حقوق ناچیز ایام سربازی که آن هم پس از تسویه و در پایان خدمت به من پرداخت شد در آنجا خدمت را به پایان رساندم .

 بلافاصله پس از پایان خدمت در آزمون تخصصی پزشکی شرکت کردم و در رشته  جراحی عمومی  پذیرفته شدم و با همه سختی های کار و تحصیلات با هم پس از 5 سال موفق به کسب تخصص شدم  که اولین بار در ارتقاء از سال یک به دو  پس از پاسخ دادن به 35 سوال دچار درد شدید سنگ کلیه شدم و بدلیل بستری و مداوا  نتوانستم آن آزمون را بدهم .

 از اساتید دکترای عمومی آقای دکتر ملک حسینی ، دکترعمرانی ، دکتر حقیقت ( ایشان هم از مرودشت و ازمفاخر ایل باصری هستند ) .

از تاثیر گذارترین اساتید خودتان در رشته پزشکی به چه کسی اشاره می کنید؟

 ( چشمانش پر از اشک می شود و با حالتی عاشقانه اینگونه پاسخ می دهد)  از تاثیر گذارترین اساتید من می توانم به آقای دکتر ملک حسینی اشاره کنم که حقیقتا ایشان مرد خدا هستند.

گل سرسبد و پر استرس ترین آزمون رشته پزشکی و سخت ترین آزمون رشته پزشکی بورد تخصصی است که پس از شرکت در آزمون آن موفق به قبولی در این آزمون شدم .

از اساتید خودم در رشته جراحی عمومی می توانم به دکتر واعظ زاده، دکتر عاطفی، دکتر طالعی، دکتر ایزدپناه، دکتر ایزد صلاحی اشاره کنم که مجموعا پنج سال طول کشید که این دوره هم مشکلات خاص خودش را داشت با توجه به حضور در بیمارستان نمازی و جراحی و درس خواندن و ادامه تحصیل و امتحان هرساله برای ورورد به سال بعد و ارتقاء و آزمونهای هر شش ماه برای ورود به بخش .

 ظاهرا چند مدتی هم در بیمارستان امام جعفرصادق (ع) سعادت شهر مشغول بودید؛ چطور شد بعد از این همه سال به آنجا آمدید؟

 بعد از گرفتن مدرک بورد تخصصی و اجازه جراحی عمومی یک روز داشتم از سعادت شهر رد می شدم که سری به بیمارستان امام جعفر صادق (ع) سعادت شهر زدم و به خودم گفتم من باید بیام اینجا و برای این بیمارستان و مردم این شهر کاری انجام بدهم. در زمان ریاست آقای دکتر آزاد پور بخش جراحی آنجا را  در سال 1382 راه اندازی کردیم و همزمان در سه نقطه  بدلیل فوت یکی از همکارانمان  مشغول به کار بودم  ( سعادت شهر ، ارسنجان و  مرودشت) .

بالاخره پس از  دو سال اتمام تعهد کاری ما دوباره آزمونی از ما گرفتند و این بار در آزمون فوق تخصص شرکت کردم  و خودم ابتدا خیلی مشتاق به ادامه تحصیل و کار در رشته جراحی قلب بودم  که اتفاقا به غیر از قبولی در رشته های دیگر  در جراحی قلب  هم قبول شدم .

 در آن زمان آقای دکتر ملک حسینی با توجه به شروع بخش پیوند از من خواستند که در مصاحبه ی بخش پیوند هم شرکت کنم و من در دو راهی انتخاب بین کدام تخصص ، خیلی اذیت شده و در این مدت (شش ماه) نزدیک به شش کیلو وزن کم کرده بود م. با توجه به اینکه آن را دوست داشتم و رشته ی پیوند هم رشته ی نوپا و جای رشد و پیشرفت خوبی برای من بود .

در آخر به پیشنهاد آقای دکتر ملک حسینی استخاره کردم و سوار بر قطار پیوند کبد شدم و دو سال و هشت ماه هم دانشجوی فوق تخصص پیوند کبد بودم.

 آیا کسانی  هم همزمان با شما فارغ التحصیل شدند و آیا در دانشگاه هم تدریس می کنید؟ 

من به عنوان اولین کسی بودم که در این رشته ( پیوند کبد و اعضاء) در ایران فارغ التحصیل می شد . در همان زمان دکتر آقای  نیک اقبال هم در انگلیس مشغول گذراندن دوره بودند. از سال 87 تا 89 هم بطور قراردادی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول تدریس و کار در بیمارستان بودم و از سال 89 بطور رسمی به استخدام دانشگاه علوم پزشکی شیراز در آمدم و از آن زمان به بعد به عنوان استادیار بخش جراحی مشغول تدریس می باشم . و 13 سال هم هست که در بخش پیوند کبد مشغول به کار هستم

 چه عواملی در  موفقیت شما در رشته ی پزشکی موثر بوده اند؟

 سه عامل باعث شد تا بتوانم گام در این مسیر گذاشته و آن ادامه بدهم. با توجه به اینکه من پسر پنجم خانواده هستم. برادر بزرگ من که فوق العاده انسان باهوشی است در آن زمان در مدرسه عشایری قبول می شود و بعد به دلایلی ترک تحصیل کرده اما بدلیل هوش سرشار بصورت متفرقه ادامه تحصیل می دهند  و با معدل 19 دیپلم می گیرند و همان سال هم در رشته پزشکی دانشگاه فسا پذیرفته می شوند و بدلایلی باز هم پس از شش ماه آن را نیز کنار گذاشته و در آموزش و پرورش پذیرفته  و به عنوان دبیر زبان انگلیسی منطقه مشغول به کار  می شوند.

بیشترین چیزی که باعث شد به این سمت کشیده شوم تلاش و به عبارتی فشاری  بود که برادرم برای ادامه تحصیل در این راه به من وارد می کرد . با توجه به اینکه من هم بعد از اتمام دبیرستان در رشته های قبولی کنکور در رشته دبیری زبان انگلیسی تربیت معلم پذیرفته شده بودم مخالفت برادر بزرگترم و تشویق و هل دادن به سمت رشته پزشکی را مدیون ایشان هستم. .از عوامل دیگر هم دعای مادر و حمایت های بی دریغ و تشویق پدرم بود.

دیدگاه شما در مورد رشته ی پزشکی چیست و چه توصیه ای به علاقمندان به این رشته، بالاخص دانش آموزان دارید؟

پزشکی بهترین رشته ی دنیاست،  به نظرم انهایی که عاشق رشته پزشکی هستند و آن را دوست دارند به هیچ وجه از تلاش خود دست بر ندارند و مجدانه ادامه دهند به این جهت که  دردی از دردهای مردم را بواسطه ی وسیله بودن بعد از وجود اصلی خلقت حضرت باریتعالی کم  می کنید و هیچ لذتی  در دنیا مانند آن برایم نیست و  قابل مقایسه با هیچ خدمت دیگری هم  نیست.

برخلاف دیگر پزشکان  آدرسی از مطب خصوصی شما پیدا نکردیم چرا ؟

با تشویق دوستان دو ماه هم در مرودشت نسبت به دایر کردن مطب اقدام کردم اما از آن جهت که اصلا با روحیه ام سازگار نبوده و نیست آن را رها کرده و به طبابت در بیمارستانهای دولتی و جراحی و تدریس مشغول شدم چرا از آغاز هدفم خدمت به مردم و کاستن دردی از آلام و رنجهای آنان بوده وهست و برایم قابل هضم نبود که بخواهم از یک فرد روستایی و یا بی بضاعت حق الزحمه ای با تعرفه خصوصی بگیریم  خواسته ام این بود  تا رابطه ی مالی صرف با فرد مریض یا دردمند نداشته باشم.

در چه سالی ازدواج کردید و صاحب چند فرزند هستید؟

 در سال 79 با یکی از دانشجوهایی که  در بخش خودمان بودند اشنا شدم و با یاری خدا این ازدواج صورت گرفت  و ایشان هم با تشویق های ما موفق به اخذ دوره تخصص خود در رشته رادیولوژی شدند و ازدواج موفق و خوبی داشتیم و ایشان هم در بیمارستان شوشتری شیراز  و هم  مرودشت مشغول به خدمت هستند ( خانم دکتر روشن) . دو فرزند دارم که فرزند بزرگم  در کلاس دوم ابتدایی مشغول به تحصیل هستند و فرزند دوم هم سه ساله هستند .

بخش پیوند و منحصرا پیوند کبد در شیراز و کشورمان چه توفیقاتی داشته است؟

بخش پیوند در شیراز از بزرگترین بخش ها در دنیاست که  فقط سالانه بالغ بر 500 پیوند کبد در آن انجام می شود به غیر از پیوندهای دیگر . کار در چنین محیطی هم خستگی آور است و هم نشاط آور . خستگی بدلیل حجم کار و نشاط و سرزندگی بدلیل نتیجه خوبی است که بعد از کار مشاهده می کنیم.

صحبت آخر شما؟

شهرستان پاسارگاد دارای پتانسیل توریستی بسیار بالایی بوده و در کنار کشاورزی از مهمترین جاذبه های ان به شمار می آید . وجود شهرک صنعتی البته با فراهم کردن زیرساخت های اصلی ان و از جمله آب  می تواند گره گشای بسیاری از مسائل و مشکلات جوانان شهرستان پاسارگاد باشد . شناسایی استعدادهای دانش اموزان ومعرفی آنان و مشاوره های قوی می تواند در این مسیر راهگشا باشد . در رشته پزشکی حاضر به همه گونه همکاری با دانش اموزان علاقمند به این رشته با کمال میل خواهم بود . به دوستان و هموطنان خودم که در جایگاه های مختلف هستند و در این استان و کشور از مشغول به خدمت می باشند انتظار دارم تا نیم نگاهی هم به شهرستان پاسارگاد داشته باشند و بدانند با همان نیم نگاه دردی از آلام هموطنان خود را تسکین بخشیده و این برای خود آنان هم مایه ارامش می باشد .

و  کلمات :

پاسارگاد : عاشقشم

مادر : بعد از خدا

پزشکی : رشته ی مورد علاقه ی من .

ایل باصری : درخدمتشون هستم .

امید : مایه ی زندگی 

شهید: مایه بقاء مردم و زندگی ، حقیقتا نمی شود شهید را با جمله توصیف کرد ولی همیشه در قلب من جای دارند چرا که بهترین دوستان من شهید شدند و چون جزء بهترین استعدادها بودند عاشق ترین هم بودند، به همین خاطر بود که شهادت روزیشان شد .

همه برای من قابل احترامند به خصوص؛ فرهنگیان و معلمان و خانواده ی آنها و خانواده شهدا  سرکشی از خانواده ی شهدا و بالاخص خانواده دوستان شهیدم  جزء برنامه ی  زندگیم محسوب می شود.

ما برای حفظ این انقلاب هزینه های زیادی کردیم که باید آن را چنگ و دندان حفظ کنیم. به ایرانی بودن خودم افتخار می کنم و با وجود پیشنهادهای متعدد از کشورهای مختلف حاضر به مهاجرت نشدم و از اینکه در کشور خودم و به مردم خودم خدمت می کنم افتخار می کنم.

منبع:  طنین پاسارگاد