یادداشت:
شاه رفت و امام آمد
با ورود امام همان مطلبی که خدای متعال به اصحاب موسی فرمود، در مورد اصحاب امام بزرگوار ما تحقّق پیدا کرد.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، اینجا ایران ۴۶ درصد جمعیت زیر خطر فقر و ۴ میلیون نفر دچار سوءتغذیه شدید هستند. طبق آمارها، درصد بی‌سوادی در ایران در سال ۱۳۵۵ معادل ۵۲ درصد بوده است و نرخ بی‌سوادی در روستاها حدود ۷۰ درصد و در بخش مسکن طبق اطلاعات سرشماری سراسری نفوس در سال ۱۳۵۵ از جمعیت ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفری ایران بیش از یک میلیون و ۷۰ هزار نفر در خانه‌های کپری زندگی می‌کردند و از ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار خانوار ایرانی حدود یک میلیون و ۹۰۰ هزار خانوار در خانه‌هایی با یک اتاق زندگی می‌کردند.
طبق آمارهای مرتبط با سرشماری سال ۱۳۵۵ حدود ۷۸ درصد مناطق روستایی و ۱۰ درصد مناطق شهری ایران فاقد آب لوله‌کشی بوده‌اند و آب مصرفی را از طریق چاه، قنات، چشمه، رودخانه و... تأمین می‌کرده‌اند.
در دهه ۵۰ شمسی ۱۰ درصد شهرهای ایران و ۸۶ درصد روستاهای ایران برق نداشتند. در سال ۱۳۵۲ تولید روزانه نفت ایران به ۶ میلیون بشکه رسید که ۹۰ درصد آن صادر می‌شد. در مقابل ۴۰ درصد از جمعیت روستایی ایران به نفت دسترسی نداشتند و در خانه‌هایشان هیزم می‌سوزاندند. طبق آمارها در سال ۱۳۵۷ فقط ۱۵۰۰ مرکز بهداشتی و درمانی برای بیش‌از ۹۰ هزار روستای ایران وجود داشت. بنا به اسناد بودجه‌ای دوره پهلوی دوم، سهم بخش بهداشت در بودجه سال ۱۳۵۵ حدود ۱ درصد و سهم عمران شهری کمتر از یک درصد بود. در مقابل سهم بخش نظامی و خرید تسلیحات خارجی از کل بودجه در کمال شگفتی به ۳۰ درصد می‌رسید.
بنا به آمارهای اقتصادی دوره پهلوی، صادرات غیرنفتی ایران در سال ۱۳۵۶ شمسی در کمال تعجب فقط ۲ درصد کل صادرت ایران بود؛ باقی صادرات نفتی بود. در دهه ۵۰ شمسی ۴۷ درصد کشاورزان ایران در نتیجه اصلاحات ارضی و کوچک‌شدن اراضی، هیچ نوع کشت و زرعی نداشتند و همین موضوع یکی از دلایل اصلی افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ و شکل‌گیری حلبی‌آبادها در اطراف تهران بوده است و هزاران سند و خبر دیگر از این دست که نشان دهنده وضعیت ایران قبل از 12 بهمن 1357 بود.
شاه رفت
خبر تنها دو کلمه بود: شاه رفت. انعکاس این خبر جهانی را متاثر ساخت. رژیمی که تا بن دندان مسلح شده بود در مقابل خیزش ملتی که علی رغم ملاحظات و معادلات غریزی بشر سینه در مقابل گلوله‌ها قرار داد برای تحقق یک شعار: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی. تحقق این شعار و پایان حکومت 2500 ساله شاهنشاهی و پنجاه و چند ساله‌ی پهلوی آن هم با حمایت همه جانبه مستکبران عالم خصوصا آمریکای جنایتکار دور از ذهن بود چه اینکه خاطره 28 مرداد و انقلاب مشروطه هنوز در اذهان بود و احتمال کودتا و انحراف و هر حرکتی برای شکست انقلاب از رژیم ستمشاهی بعید به نظر نمی رسید.
فصل مبارزه پایانی
پس از سقوط یکی پس از دیگری دولت‌ها و راهپیمایی و حضور بی سابقه مردم در شهرهای مختلف شورای سلطنت هم به اسلافش پیوست و منحل شد. اما برای جلوگیری از حضور امام امت در کشور ارتش فرودگاه مهرآباد را اشغال کرد و دولت در حمایت از این حرکت ارتش برای 3 روز فرودگاه‌های کشور را تعطیل اعلام کرد. روحانیون در اعتراض به بستن فرودگاه‌ها در دانشگاه تهران تحصن کردند و به مناسبت 28 صفر راهپیمایی میلیونی مردم در تهران صورت گرفت. فشارها بالا گرفت و دولت مجبور به بازگشایی فرودگاه‌ها شد و روز 9 بهمن بازگشایی فرودگاه‌ها اعلام شد؛ اما ارتش از 11 بهمن در خیابان‌های تهران حضوری پر رنگ پیدا کرد و ماموریت تازه‌ای یافت. مبارزه ادامه داشت چرا که امام خمینی شرط ورود خود را به كشور، خروج شاه، اعلام كرده بودند.
بخشی از سبک زندگی امام
در میانه جهاد و مبارزه همه جانبه ملت ایران و زمانیکه شرایط سفر ایشان به کشور عزیزمان فراهم شد و در آستانه خروج از فرانسه ، شب هنگام به خیابان نوفل لوشاتو رفته و از اهالی آنجا خداحافظی کردند. امام با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از مهمان نوازی ملت فرانسه ،از زحماتی که به همسایگان و اهالی نوفل لوشاتو داده بودند، عذر خواهی کردند.
امام آمد
گروهی به نام «سازمان کماندویی مبارزه در راه قانون اساسی» با دفتر خبرگزاری آسوشیتدپرس تماس گرفته و هشدار می‌دهد که اگر آیت الله خمینی قصد داشته باشد از پاریس به سمت تهران پرواز کند، هواپیمای حامل ایشان را منهدم خواهند کرد. ایرفرانس حاضربه انتقال حضرت امام وهمراهان ایشان به ایران بواسطه تهدید امنیتی، نشده بود.( ظاهراً چند ایرانی خیر، کل هواپیما را ازشرکت ایرفرانس اجاره و بیمه کردند). ساعت 5:30 بامداد ، هواپیمای جمبوجت 747 ایر فرانس ، در حالیکه حدود پنج هزار پلیس ، ژاندارم و نیروهای ویژه، فرودگاه شارل دوگل و راه‌های منتهی به فرودگاه را زیر نظر داشتند به پرواز در آمد. باز هم خبر تنها دو کلمه بود: امام آمد. انعکاس این خبر جهانی را متاثر ساخت. شاه رفت و امام آمد اما آن کجا و این کجا.
دیو چو بیرون رود فرشته درآید
با ورود امام خمینی به سالن فرودگاه، فریاد الله اكبر این سالن را به لرزه درآورد. استقبال كنندگان با خواندن سرود خمینی ای امام، اشك شوق بر گونه‌هایشان جاری شد. در هنگام ورود امام خمینی به فرودگاه مهرآباد، امام سوار بر اتومبیل در حالی كه از طرف افراد انتظامی محافظت می‌شدند به طرف بهشت زهرا(س) حركت كردند. میلیون‌ها تن از مردم ایران برای حضور در بزرگترین استقبال تاریخ در مسیر فرودگاه مهرآباد تهران تا بهشت زهرا به استقبال امام خود آمدند. محیط کشور ایران پس از یک دوره 2500 ساله رو به آزادی می‌رفت و اینک این ملت ایران بود که منتظر حضور فرشته نجات خود بود و شاید بتوان گفت اولین روز آینده جدید ملت ایران 26 دی ماه 1357 و با خروج شاه خائن رقم خورد و بستر را برای حضور امام امت فراهم کرد و چه زیبا سرودند که دیو چو بیرون رود فرشته درآید.
خمینی ای امام...
خمینی ای امام و پیشوای ما آمدی و با آمدنت راهمان راهی دگر و هدفمان هدفی دگر شد.
آمدی و با آمدنت بندگی استکبار رفت و بندگی خدا آمد؛ یوغ اسارت در بند قدرت‌های مادی و آمریکا رفت و دلدادگی به مسیر روشن طریقت محمدی در طریق خمینی آمد و نور اسلام یکبار دیگر بر سرزمین قلب‌های ملت ایران حاکم شد و ملت ایران سربازان خدا شدند. ملتی که انتخاب کردند برای مبارز بودن و در صحنه ماندن و جهاد. انتخاب کردند تا رهرو خمینی گردند و در مسیر ساخت آینده عالم، خمینی مسلک طی طریق کنند.
اینجا ایران اسلامی
و امام خامنه‌ای عزیز در وصف این روز می فرماید: روز دوازدهم به یک معنا، روز شروع قدرت اسلام است. اگرچه در دوازدهم بهمنِ سال ۵۷، هنوز ظاهراً نظام طاغوت سرِ کار بود؛ اما در واقع نبود. در واقع با ورود امام بزرگوار، این نظام پوسیده‌ی فاسد و اصل نظام پادشاهی - که یک رژیم ارتجاعی و غلط و غیر انسانی و غیر قابل قبول بود - پوچ و نابود و دود شد و از بین رفت. تلاش بیهوده‌ای می‌کردند بلکه بتوانند آن را نجات بخشند و تا چند روز ادامه دهند، که نمی‌شد و نشد.
ورود قدرتمندانه‌ی امام بزرگوار، همه چیز را معنا کرد. امام وارد شد؛ شهر تهران، بلکه ایران از آن بزرگوار استقبال کردند. یعنی در شهرهای دیگر هم مردم شاهد این حادثه و گوش به زنگ این قضیه بودند. بعضی حرکت کردند و به تهران آمدند؛ بعضی هم در همان شهرهای خودشان کاری را کردند که اگر تهران هم بودند، انجام می‌دادند. در واقع «فاذا دخلتموه فانّکم غالبون». با ورود امام همان مطلبی که خدای متعال به اصحاب موسی فرمود، در مورد اصحاب امام بزرگوار ما تحقّق پیدا کرد. وقتی وارد شد، خدای متعال غلبه را ثبت کرد و تمام شد.روز مهمّی است. شاید بشود گفت از همین روز دوازدهم هم، توطئه‌ی دشمن شروع شده است.
نویسنده:احمداسفندیاری
انتهای پیام/224224
نظرات بینندگان
