شیرازه - جبهه پایداری٬ ایستادگی و جبهه متحد٬ سه طیف مختلف در میان اصولگرایان محسوب می شوند که هر روز با موضعی رسانه ای و بعضا جنجالی در پی اثبات خویش اند و نفی دیگران. البته جبهه ایستادگی به دلیل ضعف سازمانی و اشتراک نظر بسیار با جبهه متحد اصولگرایان چندان در این فضا نیست. اما دو قطبی پایداری - متحد برخلاف همه اظهار نظرات چهره های شاخص آنان مبنی بر ضرورت وحدت٬ ساز جدایی و تفرق را بیشتر می نوازند تا ساز همدمی و همدلی و همگامی. این بر آن می تازد و آن بر این می کوبد. هریک دیگری را از منظر تشکلی و سازمانی٬ غیراصیل می داند اگرچه در سطح تحلیل افراد٬ تا حدودی با هم اشتراک نظر دارند. فضای رسانه ای کم کم دارد پر می شود از هو و جنجال های کاذبی که نه تنها اولویت ندارند که حتی در فرایند انتخابات مضر هم هستند. نگاه های نفی و اثباتی کم کم دارد پررنگ می شود و ... و در این میان جای یک چیز بسیار خالی است: برنامه.

این دعواها که برخلاف ادعاهای هردو جبهه٬ کم کم دارد رنگ و بوی نزاع های حزبی و انتخاباتی به خود می گیرد٬ با همه بی اخلاقی هایی که در این گونه جنجال ها سراغ داریم٬ کمتر از مردم می گوید و به تدریج نفی حریف٬ به یک اصل دارد تبدیل می شود.

و در این میان این که «ما می خواهیم در صورت ورود به مجلس چه کنیم؟» سوال گمشده ای است که نه پایداری ها به فکر آن اند و نه متحدها. پایداری مدام از زشتی کار فتنه گران و ساکتین می گویند. اما آیا مجلس صرفا با چنین جملات زیبا و به حقی قابل اداره است؟ آیا دو بعد نظارتی و تقنینی مجلس که در قانون ذکر شده است٬ صرف بسنده کردن به چنین جملاتی که از اساس سلبی و در مقام نفی دیگران اند٬ اجرایی خواهد شد؟ پس برنامه کی اعلام می شود؟ حوزه های کاری کی بیان می گردد؟ مردم باید به چه رای بدهند: این که چون جبهه متحد ساکتین فتنه را میان خود پذیرفته است٬ پس ما برای اداره مجلس خوب هستیم؟

از آن سو نیز جبهه متحد وضعیتی همین گونه دارد. در حال حاضر بیشترین انرژی جبهه صرف تهیه لیستی از کاندیداها می شود که نهایتا و در هنگامه تبلیغات به مردم ارائه شود. و مدام هم این لیست پائین و بالا می شود تا بهترین ها٬ بهترین رای را بیاورند. اما سوال اینجاست که این بهترین ها چه برنامه ای دارند؟ عملکردشان در مجلس فعلی چگونه بوده است؟ در صورت پیروزی در انتخابات٬ قصد ورود به چه حوزه هایی را دارند؟ اولویت های شان چیست؟ اصلا جبهه ای با این وسعت نباید برنامه های خود را حداقل در سطح کلیات ارائه دهد؟ و ...

فضای رسانه ای کشور متاسفانه به این موارد کمتر می پردازد و از آن جا که عمدتا سیاسی است٬ بیشتر در پی تقویت جبهه مورد نظر خود است. اما این انتقادات به هر دو جبهه وارد است که نوع نگاه شان به مردم متناسب با شعارهای زیبای شان نیست!

اما در میان این جبهه ها و در میان کاندیداهای مستقل٬ هستند رویش های انقلاب که شاید شایستگی شان برای نمایندگی از دو منظر تعهد و تخصص٬ بسیار بیشتر از نامداران عرصه فعلی سیاست باشد. باید با معیارهایی که امام و رهبری مشخص کرده اند٬ جستجو کرد و...