به گزارش شیرازه به نقل از فیروز آنلاین ایران به دليل رشد جمعيت، گسترش جوامع شهرنشينى و كمك ها و حمايت هاى غيرهدفمند از بخش كشاورزى كه منجر به توسعه غيراصولى و مديريت نشده كشاورزى در سال هاى گذشته گرديده تقاضا براى آب را روز به روز افزايش داده است كه اين امر باعث هدر رفتن و مديريت نامطلوب آب كشاورزى، صنعتى و شرب گرديده است به طورى كه مقدار سرانه مصرف آب به شدت در حال  افزايش مى باشد. به همين دليل زبان مفاهمه در بخش آب جاى خود را به زبان مخاصمه داده است.

با مراجعه به آمار بارندگى در 40 سال گذشته در كشور شاهد 15 سال ترسالى، 5سال نرمال و 20 سال خشكسالى بوده ايم.

بنابراين خشكسالى را نبايد به عنوان حوادث غيرمترقبه قلمداد کرد بلكه بايد شرايط و بستر لازم براى سازگارى با اين اقليم فراهم آيد و در كشور، استان و شهرستان مديريت خشكسالى استقرار يابد.

امروزه به اين باور رسيده ايم كه در طرح هاى آمايش سرزمين و توسعه اجتماعى-اقتصادى، آب به عنوان زيرساخت اصلى و محور توسعه مدنظر قرار گيرد و با جلب مشاركت صاحبان منافع در

برنامه هاى توسعه، مديريت در مكان و توسعه زيربنايى شهرها، مراكز صنعتى و قطب هاى كشاورزى به عنوان عامل محورى مورد توجه تصميم گيران قرار گيرد.

بنابراين آب را بايد يكى از نيازهاى ضرورى حيات انسان دانست و اگرچه دوسوم كره زمين را اين مايع حيات اشغال نموده اما به دليل محدوديت هايى كه ذكر گرديد و حجم كم آب شيرين و قابل دسترس امروزه ضرورت مديريت و برنامه ريزى آن را اجتناب ناپذير نموده است.

به عقيده برخى از انديشمندان، جنگ هاى آينده بشر جنگ آب مى باشد كه اهميت برنامه ريزى و مديريت منابع آب كشور را چند برابر مى نمايد.

متاسفانه استان فارس و شهرستان فيروزآباد نيز از پديده خشكسالى در امان نمانده و سال هاست كه اين پديده شلاق خود را بر پيكر بيمار و بيجان دشت هاى حاصلخيز ديروز و خشك امروز فرود مى آورد.

امروزه طبيعت فيروزآباد يكى از سخت ترين دوران خود، از زمانى كه امكان پايش پراكنده يا ثبت داده هاى اقليمى برايش فراهم شده است را مى گذراند كه مهم ترين شناسه اين دوران سخت تداوم روند افت نگران كننده آب در سفره هاى زيرزمينى است، روندى كه حتى در دشت مركزى فيروزآباد به بيش از 25 متر از ابتداى دوره آماربردارى رسيده است آن هم دشتى كه تا ديروز و شايد همين امروز مردمانش به سرسبزى و طبيعت دست نخورده آن مى باليدند دشتى كه خانم ديولافوآ در سفرنامه خود به نام ايران كلده و شوش زبان به تمجيد آن گشوده و به نيكى از آن ياد كرده است.

شهرستان فيروزآباد با داشتن 3198 حلقه چاه مجاز و 429 حلقه چاه غيرمجاز با حجم تخليه حدود 304 ميليون متر مكعب در سال روزگار خوشى را سپرى نمى كند عدم توجه بهره برداران به پتانسيل فعلى دشت ها، توسعه منابع آبى به دليل توسعه كشاورزى به منظور افزايش درآمد، پايين بودن آگاهى مردم از وضعيت سفره هاى آب زيرزمينى، رقابت در استحصال بيشتر آب و در بعضى موارد وعده و وعيدهاى مسئولين، همه و همه باعث گرديده كه آينده پيش رويمان در هاله اى از ابهام باشد و زندگى خود و نسل آينده اين ديار را به مخاطره اندازيم.

با تمام اين محدوديت ها، كاستى ها و نگرانى ها تصويب قانون تعيين تكليف چاه هاى غيرمجاز توسط مجلس شوراى اسلامى ظلم بزرگترى بود كه بر دشت هاى خشك و بى آب كشور وارد آمد، دشت هايى كه ديگر طاقت تازيانه را ندارند.

چشم ها را بايد شست ... جور ديگر بايد ديد.

انتهای خبر/ص