کرسی شورای شهرم آرزوست
به گزارش شیرازه، چند روزی بیشتر تا 24 خرداد باقی نمانده و در و دیوار و خیابان های شیراز رنگ و بو و شور انتخاباتی به خود گرفته است. پوسترهای رنگی و سیاه و سفید، بنرها و پلاکاردهای پارچه ای چندمتری، تراکت های کوچک و بزرگ کاندیداهای ورود به شورای چهارم شهر با مردم حرف می زنند و هرکدام پیامی دارند؛ از عکس ها و فیگورهای انتخاباتی گرفته تا شعارها، وعده ها، برنامه ها و اهداف مندرج در اقلام تبلیغاتی.
این یکی از کمربند مشکی دان 2 رشته فول کنتاکت و کیک بوکسینگ می گوید و آن یکی از سوابق و فعالیت های خرد و کلانش میگوید؛ دیگری وعده ساماندهی آسفالت معابر شهری را می دهد و دیگری از ارائه طرح منوریل بر فضای رودخانه خشک شیراز می گوید؛ آن یکی هم خود را از الان منتخب مردم میداند و مسابقه پیامکی با جوایز نفیس برگزار میکند و...
ائتلاف ها هم که هر روز بیشتر و پرتعدد تر شده و نفراتی هم هستند که به محض موفقیت در عضویت یک ائتلاف به دنبال ائتلاف با گروه بعدی هستند و پیروزی را در حضور در همه گروهها و جذب آراء به هر نحو می دانند.
برای برخی کاندیداها این روزها یکی از اصلی ترین رموز موفقیت، تهیه عکس تبلیغاتی با فیگورهای آنچنانی و چاپ بنرهای چندمتری و پوسترهای رنگی است البته از با کاغذ گلاسه! که به برکت علم عکاسی و فن آوری فتوشاپ و جیب پرپول، این گزینه را همه دارند.
بعضی ها هم از این ظرفیت ها به خوبی استفاده کرده و جهت جذب آرای عموم، یک بار عکسی با ظاهر موجه (محاسن و لباس یقه آخوندی) و بار دیگر عکسی با صورت شش تیغه و موهای ژل زده گرفته، چون یک رأی هم یک رأی است و چون در راه ورود به شورای شهر و خدمت به مردم است، اشکال شرعی هم ندارد!
متأسفانه برخی زنان و دختران هم که برای خدمت به مردم شیراز احساس تکلیف کردند، با توزیع و نصب تصاویری با آرایش های زننده و غیرشرعی در اندازه های کوچک و بزرگ در سطح شیراز سومین حرم اهل بیت(ع) ، بیشتر به دنبال جذب نگاه ها! هستند تا رأی مردم؛
سوال اینجاست کسی که دستور شرع مقدس را رعایت نمی کند و عکس خود را با وجهه ای زننده در دید عموم قرار می دهد، به دنبال خدمت به مردم بوده و بر اساس تکلیف آمده است؟