به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، «با مقامات عالی رتبه هماهنگ شده است» این جمله برای کسانی که پیگیر اوضاع سیاسی ایران باشند، خیلی آشنا است. بعضا وقتی یکی از مسئولان دست به اقدامی می‌زند که کمی عجیب و دور از انتظار باشد و با رفتارهای متعارف جمهوری اسلامی ایران اختلاف داشته باشد، برخی دیگر از مسئولان و شاید تحلیل‌گران می‌گویند که «با مقامات عالی رتبه هماهنگ شده است» تا یک نوع مشروعیت برای آن مسئول و آن اقدام او ایجاد کنند و از میزان انتقادات به او تا حدی بکاهند.

در خصوص گفتگوی تلفنی رئیس جمهور ایران دکتر روحانی با اوباما رئیس جمهور آمریکا نیز چنین اتفاقی افتاده است. این گفتگوی 15 دقیقه‌ای که در تاریخ 35 ساله جمهوری اسلامی بی‌سابقه بود، برای برخی آن‌قدر عجیب بود که هیچ چیزی به ذهن‌شان نرسید جز این‌که بگویند حتما «با مقامات عالی رتبه هماهنگ شده است» برخی دیگر نیز نه از تعجب که صرفا براساس روال این‌گونه مواضع، این جمله را تکرار کردند. اما در این میان برخی نیز برای این‌که مخالفان و منتقدان را ساکت کنند، سعی می‌کردند تا همه‌چیز را با اطلاع رهبری و با اجازه ایشان معرفی کنند.

اما سخنان دیروز (شنبه) رهبر معظم انقلاب در مراسم دانش‌آموختگی دانشجویان ارتش به خوبی موضع ایشان را نسبت به سفر دکتر روحانی و هیئت همراهش به نیویورک آشکار ساخت. ایشان در حالی‌که بر خوش‌بین بودن و اعتماد خود بر دولت خدمت‌گزار تاکید کردند، فرمودند: «ما از تحرک دیپلماسی دولت از جمله سفر نیویورک حمایت می‌کنیم زیرا به دولت خدمت‌گزار اعتماد داریم و به آن خوش‌بین هستیم، اما برخی از آن‌چه که در سفر نیویورک پیش آمد بجا نبود، ما آمریکا را غیرقابل اعتماد، خودبرتربین، غیرمنطقی و عهدشکن می‌دانیم » این سخنان رهبری به خوبی نشان می‌دهد که ایشان منصفانه کل سفر دکتر روحانی را مد نظر قرار داده‌اند و نقاط مثبت و منفی آن را در کنار یکدیگر مورد تحلیل قرار می‌دهند لذا نه مانند عده‌ای، کل این سفر را صد درصد تائید می‌کنند و نه مانند برخی دیگر، هیچ نقطه مثبتی در این سفر نمی‌بینند. اما آن‌چه مشخص است و قبلا نیز از سوی برخی تحلیل‌گران و مقامات مسئول به صورت غیرمستقیم بیان شده بود، عدم تطبیق میان اقدام روحانی در پاسخ به تماس تلفنی آمریکایی‌ها با منویات رهبر معظم انقلاب است. اساسا جز این گفتگوی تلفنی، هیچ نکته‌ی «نابجا» دیگری در سفر روحانی رخ نداده بود البته اگر دیدار کری و ظریف در حاشیه نشست 1+5 را با تسامح و تساهل، اتفاق کوچکی بدانیم. بر این اساس، رهبر انقلاب اگرچه از این گفتگو نامی نبردند اما اشاره ایشان هیچ مرجع دیگری ندارد. لذا می‌توان به این نتیجه رسید که این گفتگوی تلفنی چالش برانگیز، مصداق همان «برخی از آن‌چه در نیویورک پیش آمد به نظر بجا نبود» می‌باشد.

آیا نایب رئیس کمسیون امنیت پیرو نظریه «با مقامات عالی رتبه هماهنگ شده است» است؟

اگرچه همراهی دکتر احمدرضا دستغیب نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی با دکتر روحانی در سفر به نیویورک می‌تواند یک افتخار برای مردم شیراز محسوب شود چرا که نماینده‌شان در این سطح، فعالیت می‌کند اما اظهارات دستغیب پس از بازگشت به ایران، تا حدی گرفتار همین شیوه قدیمی «با مقامات عالی رتبه هماهنگ شده است» گردید. او اگرچه در مصاحبه‌های مختلفی که پس از بازگشت به ایران داشته، سعی کرده است تا بگوید که یکی از پیام‌‌های مشخص انتخاب 24 خرداد، ضرورت تغییر رفتار ایران در عرصه سیاست خارجی بوده است، اما وقتی خبرنگار پارلمانی یکی از خبرگزاری‌ها از او می‌پرسد که آیا آقای روحانی برای دیدار و یا مذاکره تلفنی با رئیس جمهور آمریکا مجوز از مقامات عالی رتبه کشور داشته است، دستغیب می‌گوید: «طبیعتا آقای روحانی هماهنگی‌های لازم را انجام داده است». اما وقتی خبرنگار سعی می‌کند به صورت دقیق‌تر می‌پرسد که آیا روحانی قبل از سفر اجازه دیدار و گفتگو را گرفته است، نماینده شیراز می‌گوید: ‌«من اطلاعی ندارم ولی آقای روحانی خارج از سیاست‌های کلی نظام عمل نکرده است».

اگرچه در خصوص قسمت دوم از پاسخ دوم دستغیب می‌توان با حساسیت و با عطف به «نابجا بودن برخی رفتارهای دولت در نیویورک» که رهبری مطرح کردند، برخی موارد جدی را مطرح کرد اما نکته اصلی این است که وقتی دستغیب معتقد است که «طبیعتا آقای روحانی هماهنگی‌های لازم را انجام داده است» ناخودآگاه این موضوع به ذهن متبادر می شود که منظور از هماهنگی های لازم، هماهنگی با مقامات عالی رتبه نظام است.

بی‌شک این نماینده شیراز بر اساس اعتماد به روحانی، همان‌گونه که خود گفته، «طبیعتا»چنین برداشتی داشته است. اما این برداشت با اشاره تلویحی دیروز رهبر انقلاب و «نابجا» خواندن برخی اقدامات صورت گرفته در سفر نیویورک غلط به نظر می رسد. این اقدام دکتر دستغیب اگرچه سهوی بوده است اما با توجه به شخصیت رسانه‌ای وی که حالا بیشتر از قبل بروز و ظهور یافته است، می‌تواند موجب برخی سوء برداشت‌ها شود. لذا ضروری است که این نماینده فعال شیراز در خصوص مواردی که مرتبط با حوزه رهبری است، با اطلاع دقیق، مستند و موثق سخن بگویند تا مبادا ناخواسته در حق رهبر معظم انقلاب اجحافی شود و برخی افراد به دلیل اعتماد به وی (دکتر دستغیب) دچار اشتباه در تحلیل شوند.

تذکر رهبری به «مقامات عالی رتبه»!

چنین رفتاری قبل‌ترها از سوی فلاحت پیشه نماینده مردم اسلام آباد غرب نیز صورت پذیرفته بود که با تذکر رهبری مواجه شد. برای نشان دادن میزان اهمیت این مسئله که تا حدی به اظهار نظر دکتر دستغیب شباهت دارد، شیرازه خواندن این تذکر رهبری را به مخاطبان محترم خود و به خصوص به جناب دکتر احمدرضا دستغیب نماینده محترم شهرمان و نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی پیشنهاد می‌کند:

در اولین سالگرد جنگ 22 روزه غزه، دکتر لاریجانی رئیس مجلس وقت، همراه با هیئتی از نمایندگان به مصر می‌روند. این مساله مورد اعتراض برخی گروه‌های دانشجویی و گروه‌های فعال در حوزه مسائل جهان اسلام واقع می‌شود چرا که حسنی مبارک رئیس جمهور وقت در جنگ 22 روزه غزه با حصر این باریکه، جنایت بزرگی را با هم‌دستی با صهیونیست‌ها انجام داده بود. برخی در همان ایام از نظریه «با مقامات عالی رتبه هماهنگی شده است» استفاه کردند تا معترضان را اقناع کنند. مشخص است که نظر آن‌ها از «مقامات عالی رتبه» شخص رهبر معظم انقلاب بود. از این مسئله دو سالی گذشت تا این‌که رهبری به کرمانشاه سفر کردند. فلاحت پیشه نماینده مردم اسلام آباد غرب، روایت آن‌چه میان او و رهبری گذشته‌ است را چندی بعد از این سفر، در روزنامه رسالت منتشر کرد. او نکاتی را نوشت که به درد این‌ روزها می‌‌خورد:

«در آخرين شب سفر مقام معظم رهبري به استان كرمانشاه، موضوعي را در مورد يكي از مصاحبه‌هاي بنده تذكر دادند كه من از آن به عنوان يك بنياد تحليلي راهگشا استفاده مي‌كنم. ايشان با يادآوري مصاحبه يك سال قبل اينجانب حين سفر دكتر لاريجاني به مصر، فرمودند: شما در آن مصاحبه گفته بوديد كه رئيس مجلس بدون اطلاع مقامات عالي نظام به مصر سفر نكرده است. مردم معمولا زماني‌كه اسم مقامات عالي مي‌آيد مي دانند كه منظور، من هستم ولي واقعا آن سفر با من هماهنگ نشده  بود. اگر هماهنگ مي‌شد، با آن سفر و بويژه ديدار با مبارك مخالفت مي‌كردم. گفته بودم شرط ما براي برقراري رابطه با مصر اين است كه اعلام كنند «كمپ ديويد مرده است». هرچند كه وزير خارجه وقت آنها، چيزي شبيه به اين جمله را گفته بود ولي از آن نيز استفاده لازم به عمل نيامد. (نقل به مضمون)»