وی ادعا کرد:‌ متاسفانه زنان بیشتر حکم پیاده نظام را پیدا کرد‌‌ه‌اند. زحمت می‌کشند پا به پای مردان کار می‌‌کنند اما زمان تقسیم غنایم که می‌رسد، پست و سمت‌ها به جرم زن بودن به آنان داده نمی‌شود... نتیجه کارکرد زنان در دولت و در انتخاب آنان برای پست‌های کلیدی بسیار ناامیدکننده بود.

اگرچه سن فائزه شاید در حدی نباشد که زیاد وضعیت زنان قبل از انقلاب را به یاد بیاورد؛ اما اگر به دفترچه خاطرات پدرش مراجعه کند قطعاً می فهمد که در زمان قبل از انقلاب هیچ یک از زنان نه تنها نمی توانستند در مسائل سیاسی دخالت کنند بلکه هیچ امنیتی در جامعه نداشتند.

بارها مزدوران رضا شاه به خیابان ها ریخته و زنان را مورد تجاوز قرار می دادند؛ در این دوران، زنانى که به خاندان حکومت تعلق داشتند یا به نوعى به دربار راه مى‏یافتند، غالباً در مقایسه با عموم زنان، از حقوق و موقعیت بهترى برخوردار بودند و گاه مى‏توانستند به موقعیت‏هاى چشمگیرى دست یابند و در زندگى اجتماعىِ مرد تأثیرات قابل توجهى بگذارند. اما زنان در سطح جامعه از وضع مطلوبى برخوردار نبودند و توده بانوان از مقام و منزلت اجتماعى بسیار دور افتادند و فوق‏‌العاده تحقیر شدند.

فائزه هاشمی در حالی این اظهارات را داشته است که پیش از این نیز به دفاع از فرح پهلوی پرداخته بود و سعی در مظلوم نمایی وی داشت.

در حال حاضر این سوال مطرح است که چرا تیغ تیز زبان انتقاد فائزه هاشمی رو به سوی پدری که 8 سال بر مسند ریاست جمهوری تکیه زده بود نمی چرخد ؟ پدری که رسانه های طرفدارش دولت تدبیر و امید را نیز شالوده‌ای از تفکرش می دانند و روحانی را وام دار حضرتش.

اظهارت شاذ فائزه هاشمی در مورد شرایط بهتر زنان در دوران گذشته و رژیم شاهنشاهی، چنان دور از انتظار نیست؛ چرا که در دهه هفتاد زمانی که در مجلس پنجم به عنوان نماینده مردم تهران فعالیت می کرد، سخنانی جنجالی مطرح می نمود.

اما آنچه که از اظهارات اخیر وی در مصاحبه با الشرق الوسط مشخص می شود، قیاسی است نا به جا و البته نشان دهنده میزان دلدادگی به دورانی که وی از آن به خوبی یاد می کند دورانی که به تعبیر حضرت امام خمینی از آن به عنوان اسلام آمریکایی نام برده می شد.

به نظر می رسد در این مصاحبه  فائزه هاشمی به بهانه حضور کمرنگ زنان در کابینه دولتهای گذشته گله مند است اما این موضوع که در خلال مصاحبه یکی از برنامه های تلویزیونی به نام برنامه صبحگاهی ساعت هفت و نیم ، از دولت دکتر احمدی نژاد به عنوان تنها دولتی که اقدام به کارگیری بانوان در سطوح عالی نموده است نام می برد قابل تا مل است ! موضوعی که در آنزمان برخی روزنامه ها و رسانه های رادیکال و همسو با جریان اصلاحات تمام قد برای تحریک برخی علما، فضا را متشنج کردند و برای دولت وقت مشکلات فراوانی به بار آوردند.

البته تا پیش از این تمام پتانسیل وی و همفکرانش برای ترور شخصیت رئیس دولت دهم و همکارانش صرف می شد اما آنجا که زمان اقتضا کند و به قول معروف "آن مردی که به بانوان اهمیت می داد رفته است"، زبان به اعتراف خوبی هایش گشوده می شود.

بنا بر این گزارش ،آنچه نیزدر مصاحبه اش با الشرق الاوسط دیده می شود تفسیر به مراتب بیشتر از ادعاهایی است که در برنامه تلویزیونی مطرح کرده است، صحبت هایی بی اساس که هر پاراگراف به خودی خود پاراگراف بعدی را نقض می کند مثلا به بهانه دفاع از زنان در جایی می گوید: به نظر من از نظر سیاسی با توجه به آمار موجود و همچنین با توجه به شرایط زمانی که مربوط به ۳۵ سال قبل است، وضعیت بهتری نسبت به هم اکنون داشت.

اگر آن موقع دو وزیر زن (وزیر آموزش و پرورش و وزیر مشاور در امور زنان) داشتیم در شرایط فعلی باید چند برابر آن زمان باشد در حالی که یک وزیر زن هم نداریم.

همینطور به صورت نسبی و درصدی، تعداد زنان نماینده آن زمان در مجلس ملی و سنا قابل توجه تر از شرایط فعلی بوده است. یعنی اگر جهانی شدن و بهبود وضعیت زنان در این بیش از سه دهه را اضافه کنیم، مشاهده می شود در بخش مشارکت سیاسی زنان خیلی عقب مانده ایم ، یعنی از نظر سیاسی نه تنها پیشرفت نبوده است بلکه عقب گرد هم داشته ایم .

وی در ادامه  می گوید : در زمینه های اجتماعی به نظرم متفاوت است چراکه رعایت موازین اسلامی سبب شده تا فعالیت های اجتماعی برای زنان، در سرتاسر کشور عمومیت پیدا کند. آن زمان اکثریت بالایی از خانواده ها، اطمینان از حضور دختران خود در جامعه نداشتند. بنابراین حضور زنان در این حیطه محدودتر بود.

بنا بر این گزارش ، بهانه هایی از این قبیل که یک یا چندین دولت در بکارگیری زنان در پست های وزارتی و غیره سستی کرده اند دلیل بر موفقیت و یا عدم موفقیت یک نظام قاعدتا نباید باشد ، دور از انصاف است که آن همه فحشا و مشکلات اجتماعی که به سبب برهنگی وبی حجابی بر این مردم مظلوم وارد آمد نادیده گرفته شود ،مسائلی که باعث شد زنان به سمت عفت اسلامی بر آمده از احادیث ائمه رغبت پیدا کنند و به نهضت اسلامی امام خمینی بپیوندند؛ هرچند خود فائزه هاشمی به سبب همین انقلاب و ارزشهای اسلامی اش پله های ترقی را طی کرده و به جایگاه امروزش رسیده است .

زنان در دوران طاغوت  ،جمعیتی  بیش از 80 درصد بی سواد را تشکیل می دادند واین در حالی ست که امروز افتخار دانشگاه های ما حضور چشمگیر دختران کشوراست ، که به ادعای خود فائزه هاشمی بیش از 70 درصد آنرا تشکیل داده اند، حال اینکه چرا زمینه های به کارگیری  تحصیلکرده ها ، فراهم نمی شود ، در جای خود باید مورد بحث و تحلیل قرار بگیرد.نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد مسئولیت اداره کردن زندگی است که قاعدتا برعهده مردان است و خواه ناخواه اولویت به کارگیری مردان در پست های اداری انتخاب اول دولت هاست ، که نباید به مثابه بی احترامی به مقام زن تبلیغ گردد.

 متاسفانه شعارهای برآمده از فمینیسم غربی ، که دامان زنان مسلمان را گاهی می گیرد چنین شرایطی فراهم میکند که چشم و گوش بسته برای یافتن راهکاری مناسب اصل یک موضوع  هدف گیری و خواسته و ناخواسته نابود شود، شرایط  فعلی جامعه ما با بیکاری جوانان و مردان به  بروز مشکلاتی چون بالا رفتن سن ازدواج منجر شده است، حال آنکه فائزه هاشمی این مدعی پرچمداری جریان فمینیسم، چشم بر این حقایق تلخ می بندد.