1ـ ادای وظیفه امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه ای همگانی بوده و منحصر به معروف و منکر خاصی نیز نمی باشد. منکر، تنها بدحجابی و شرابخواری نیست؛ امروزه بزرگترین منکرات توسط کسانی انجام می شود که دارای قدرت یا ثروت یا هر دو با هم بوده و با سوءاستفاده از اختیارات خویش، خود باعث به وجود آوردن هزاران منکر خرد و کلان می گردند که نمونه های آن را در اختلاس های سال های اخیر و عملکرد برخی آقازاده های فاسد دیدیم. به همین منوال، بزرگترین امر به معروف و نهی از منکر، امر به معروف و نهی از منکر مسئولان وکسانی است که عملکرد آنان می تواند منجر به صلاح یا فساد وسیع یک مردم گردد والا اگر تا قیام قیامت نیز علیه بی حجابی و بدحجابی راهپیمایی کنیم، بدون آن که به ریشه ها و علل توجه نماییم، این معضل و امثال آن حل نخواهد شد چنان که حل نشده است.

2ـ انتقاد و بیان آراء و نظرات توسط شهروندان، متخصصان و فرهیختگان هر شهر و دیار، حق طبیعی، قانونی و شرعی آنان بوده و هیچ مسئولی حق ندارد این حق را از آنان سلب نماید. بوالعجب که عده ای مدعی در کشور ما آن همه شعار زیبا در باب امر به معروف و نهی از منکر انجام داده اما نوبت به خود آنان که می رسد، برآشفته، آمران به معروف را با انواع انگ های سیاسی و غیره مورد نوازش قرار می دهند! بله! از انظر اینان، امر به معروف خوب است اما برای دیگران! به راستی مگر اعتراض و انتقاد کارشناسانه به یک مصوبه شتابزده عمرانی جرم است که برخی از اهالی شورای شهر به ویژه رئیس آن، با عصبانیت تمام منتقدان را مریض، بیسواد! و... می خوانند؟ پس آن سعه صدر و روحیه انتقادپذیری متولیان امر چه شد؟! آقایان باید بدانند سیاسی کردن ماجرا و انگ زدن به منتقدان و نسبت دادن سخنانی به آنان که اساسا آن را نگفته اند، نه تنها مشکلی را حل نکرده بلکه آن را پیچیده تر نیز می کند؛ به علاوه آن که میزان تقوا و پایبندی آقایان را به اصول اخلاقی نشان می دهد. اساسا اصولگرایی به معنای پای فشردن عملی بر اصول فکری و اخلاقی صحیح می باشد. ما تاسف شدید خویش را از این نحوه برخورد و اهانت به اساتید حوزه و دانشگاه، فعالین دانشجویی و حوزوی و ... اعلام می داریم.

3- واقعیت آن است که طرح برجهای دوقلو، به صورتی شتابزده و بدون طی مراحل کارشناسی و بررسی در کمیسیون های مربوطه شورا ، به تصویب رسیده و خود این امر، سوء ظن به مدافعان را بیشتر نموده و این پرسش را برای هر شهروند مطلعی مطرح می کند که سر این همه اصرار بر انجام این پروژه چیست؟! چرا این آقایان، با آن که مضرت های این طرح را دانسته و می بینند که از یک سو حقوق مردم در حال زیر پا گذاشته شدن است و از سوی دیگر، بخش مهمی از نیروهای اصولگرای واقعی و فعال شهر در حال جدایی از آنانند، باز هم بر انجام این طرح اصرار می کنند؟ چرا ادله متخصصان شهرسازی و کارشناسان نظام مهندسی به عمد نادیده و نشنیده گرفته می شود؟ واقعیت های پشت پرده این ماجرا چیست؟ مبادا خدای ناکرده روابط ناسالمی در پشت پرده باشد که چند صباح دیگر آشکار گردد و ...

4ـ مردم ما باید بدانند که مدافعان این طرح در شورا ـ خاصه رئیس آن جناب حقدل ( که به اهالی شورا و عقلای قوم توصیه می کنیم ایشان را که با سخنان تند و تحریک کننده خود، فضا را به سوی احساسی وغیرمنطقی شدن می برند، کنترل کنند) ـ به هیچ روی حاضر به پاسخگویی و ارائه ادله خویش برای تصویب این طرح نبوده و دعوت مکرر دانشجویان دانشگاه شیراز به مناظره با متخصصان شهرسازی دانشگاه شیراز را رد کرده اند. جالب تر آن که به جای پاسخگویی به پرسش ها، تنها و تنها به داد و بیداد راه انداختن و متهم کردن منتقدان پرداخته و آنان را به تشکیل زنجیره انسانی دور بیکاری!! ترغیب می کنند! اینها همه تنها نشان از یک چیز دارد و آن ، این که تصویب ساخت برج های دوقلو، در شلوغ ترین نقطه شیراز، از هیچ گونه توجیه فنی و علمی برخوردار نمی باشد. چرا آقایان این شجاعت را ندارند که به صراحت اعلام کنند شهرداری شیراز مالک یکی از برج ها خواهد شد و این علت اصلی این همه اصرار بر اجرای این پروژه است و سخنانی چون اشتغال زایی و پیشرفت و ... تنها توجیهی جذاب بر اصل ماجراست؟

پیشنهاد منطقی و مشخص ما در این مناقشه آن است که نمایندگان مدافعان و منتقدان این طرح، در فضایی سالم و در جلو دوربین ها و ترجیحا در صدا وسیمای فارس، به بحث و مناظره نشسته و ادله خویش را ارائه نمایند تا معلوم گردد سخن کدام گروه حق بوده و رای چه کسانی باطل می باشد. رد این پیشنهاد، معنایی جز غرور، استبداد رای، نداشتن توجیه علمی و ... ندارد.

5ـ از قول یکی از مدافعان اصلی این طرح یعنی جناب استاندار، در برخی از سایت های خبری، نقل شده که افاضه فرموده اند: اگر قدرت داشتم، شیراز را مثل دبی می ساختم! جالب آن که هیچ یک از مدعیان اصولگرایی در شهر و استان، به این سخنان تاسف بار واکنشی نشان ندادند! ما ضمن ستایش ایشان به دلیل صداقتشان، خدا را سپاس می گوییم که ایشان چنین قدرتی نداشته و شیراز همچنان سومین حرم اهلبیت علیهم السلام باقی خواهد ماند. از عجایب زمانه آن که ایشان به عنوان معاون قرارگاه فرهنگی استان فارس انتخاب و معرفی گشته اند! و هذا مما یضحک به الثکلی! از ایشان شگفتی نیست؛ تعجب از کسانی است که این سخنان را به وضوح شنیده و باز هم بر اجرای منویات ایشان مبنی بر لزوم ساخت برج های دو قلو تاکید می کنند. ایشان همچنین گفته اند هیچ یک از عالمان و روحانیت شهر، مخالف ساخت برج های دوقلو نیستند! جهت اطلاع ایشان عرض می کنیم اتفاقا اکثریت علما و روحانیون شیراز بلکه فارس مخالف ساخت چنین برج هایی که باعث ضایع ساختن وسیع حق الناس است بوده و اگر کسانی از آنان کمتر دراین باره به صراحت سخن می گویند، بنا به ملاحظاتی است که ضرورتی برای ذکر آنها نیست. خوب است ایشان به سخنان نماینده محترم ولی فقیه در استان در باب مجتمع های تجاری قبلی و نیز سخنان ایشان در برنامه اخیر «ثریا» (مورخه 14خرداد93) که به صراحت بر عدم نیاز شیراز به چنین برج هایی تاکید نمودند، مراجعه نموده و آنها را مروری کنند. اساسا کدام روحانی می تواند موافق اجرای طرح هایی از این دست باشد جز برخی از آخوندهای اشرافی و از حوزه گریخته های بی سواد؟

6 ـ واقعیت آن است که بسیاری از مناقشات در کشور ما، ریشه در تقابل "سنت و مدرنیته" و تعارض تفکر "خدامحورانه" و تفکر "اومانیستی" و " انسان محورانه " ( که در میان برخی اصلاح طلبان دارای طرفداران جدی است) دارد؛ امری که از چشم بسیاری از متولیان امر پوشیده است. مع الاسف، بسیاری از دلسوزان و اصولگرایان به علت روحیه عملگرایی و نیز کمبود مطالعه در باب مدرنیته، مولفه ها، علائم و اقتضائات آن، در زمین تجددگرایان بازی کرده و کشور را دچار انواع آشفتگی ها می کنند.

در پایان به همه نیروهای اصولگرا و بزرگان آن هشدار می دهیم که در دام عملگرایی افراطی نیفتاده و مرزهای اصلی خویش را با سایر گروه های سیاسی و فکری مشخص و حفظ کنند. نیز هشدار می دهیم ادامه این وضعیت و برخوردهای غیرعاقلانه و احساسی با فعالین دلسوز و انقلابی ـ که مورد نهی رهبری معظم انقلاب مدظله نیز می باشد ـ نتیجه ای جز سرخوردگی بدنه جوان و فعال اصولگرایان از بزرگان این جریان نداشته و موجب انشقاق و جدایی آنان از سابقون خواهد گردید و عوارض این امر، آنقدر خواهد بود که هیچ انسان دلسوز و طرفدار نظام و انقلابی بدان رضایت ندهد.

ضرورت وحدت و همدلی برای ساخت استان و پیشرفت آن نباید منجر به وادادگی، ابهام در مرزبندی ها و پذیرش سخنان ناروا و طرح هایی که ضایع کننده حقوق مردم است منجر گردد. اصرار بر اشتباه، خود، اشتباه دیگری است. پذیرش اشتباه، شجاعت است و موجب رحمت و جبران الهی. پیش بینی جدی ما آن است که در آینده ای نه چندان دور هیچ یک از آقایان مدافع طرح برج های 25 طبقه، زیر بار پذیرش مسئولیت آن نرفته و هر یک بار آن را بر دوش دیگری خواهد انداخت. ما نیز جهت ایجاد شفافیت و آگاهی امت حزب الله، سخنان و موضع گیری های تک تک آنان را ثبت و انشاء الله در وقت خویش به مردم ارائه خواهیم نمود تا آنان بدانند چه کسانی به نام پیشرفت و توسعه شهر و حقوق مردم و ایجاد شغل و ... به تخریب باغات شیراز پرداخته و حقوق آنان را زیر پا نهادند. بیایید به سخن دلسوزان، خاصه نماینده محترم ولی فقیه در استان دامت برکاته، عمل نموده و بیش از این بر انجام فعلی که قلب و عقل ما به ناصواب بودن آن گواهی می دهد اصرار نورزیم. وآخر قولنا، قوله تعالی فی کتابه: « تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الاثم و والعدوان».(مائده/2)

والسلام علی من اتبع الهدی

جمعی از اساتید و طلاب حوزه علمیه شیراز