اوقات فراغت خاتمی در تابستان ۹۳ چگونه سپری میشود؟
«سید محمد خاتمی» که این روزها به رغم شعارهای اصلاحطلبان مبنی بر پیروزی آنها در انتخابات، در سیاست جایی ندارد، اوقاتش را با یادداشتنویسی بر آلبومهای موسیقی خوانندگان نوظهور و فیلمهای کودکان میگذراند.
چندی پیش آلبوم موسیقی «بر من گذشت» به خوانندگی «بابک بابایی» روانهی
بازار موسیقی کشور شد که البته توجه چندانی را هم جلب نکرد. اما تنها
نکتهی جالب این آلبوم موسیقی، یادداشت «سید محمد خاتمی» بر آن بود.
«خاتمی» در یادداشت خود چنین آورده است: «آلبوم موسیقی «بر من گذشت» اثر
تازهای است در موسیقی اصیل ایرانی با صدای گرم و خواستنی هنرمند جوان آقای
بابک بابایی که در اجرا،انتخاب شعر و آهنگ، ابتکارات ارزندهای را در آن
شاهدیم. این اثر ضمن وفاداری به میراث گرانسنگ موسیقی اصیل و سنتی
ایرانی،به یک معنی،اثری نو و متضمن نوآوریهای در خور توجه است که میتواند
برای نسل امروز نیز جذاب باشد. به یاری خداوند این گام آغازین گام های
بلند دوری را در پی خواهد داشت و بر غنای میراث ارجمند هنر و فرهنگ این مرز
و بوم خواهد افزود.»
به گزارش شیرازه به نقل از رجا؛ اما یادداشتنویسی بر آلبوم موسیقی خوانندگان نوظهور، تنها تمهید «سید محمد خاتمی» برای پر کردن اوقات فراغتش در تابستان نبود. او به تازگی با یادداشتش بر فیلم «شهر موشها ۲» سعی کرده است که خبرساز شود تا شاید از احتمال پرفروش شدن این فیلم نوستالژیک و خاطرهساز، آوازهای هم نصیب او گردد.
به گزارش شیرازه به نقل از رجا؛ اما یادداشتنویسی بر آلبوم موسیقی خوانندگان نوظهور، تنها تمهید «سید محمد خاتمی» برای پر کردن اوقات فراغتش در تابستان نبود. او به تازگی با یادداشتش بر فیلم «شهر موشها ۲» سعی کرده است که خبرساز شود تا شاید از احتمال پرفروش شدن این فیلم نوستالژیک و خاطرهساز، آوازهای هم نصیب او گردد.
در
یادداشت رئیسجمهور دولت موسوم به اصلاحات و صاحب ایده «گفتگوی تمدنها»
بر فیلم «شهر موشهای ۲» که البته از حیث نگارشی دارای اشکالات عدیدهای هم
هست، آمده است:
«برای همه ما، مجموعه «شهر موشها» مجموعهای خیالانگیز و عالی بود که مسایل کودکان را در سطح خیلی عمیق و خوب مطرح و در واقع نوعی زندگی را از زبان کودکان و با نگاه کودکان منعکس کرده بود.
در بعضی از آثار کودکان میبینیم که سرگرم کننده است. خب عیبی ندارد. سرگرمی عین زندگی کودک است، اما در این سرگرمی باید متوجه باشیم که این انسانی است که در آینده میخواهد در متن جامعه موثر باشد. وقتی مجموعهای مثل «شهر موشها» را میبینم، میبینم نکات خیلی خوبی دارد. مثلاً احساسات همنوع دوستی و احساسات تحمل همدیگر را کردن، احساسات متحد بودن در برابر دشمن و مسایلی نظیر اینکه باید در ذهن انسان رشد پیدا کند را منعکس میکند.
چند نوع سینمای کودک ممکن است داشته باشیم. یکی سینمای که موضوعش کودک است و سوالش این است که کودک کیست؟ چیست؟ این میتواند برای بزرگترها متفاوت باشد ولی در واقع در این فیلمها میخواهیم به پدرو مادرها بگوییم، کودک کیست؟ کودک چگونه رشد میکند، کودک چگونه فکر میکند؟ کودک چگونه احساساتش را بروز میدهد؟ ولی سینمای کودک دیگری هم داریم که مخاطبش کودک است. این بسیار اهمیت دارد.
غالب آثاری که دراین زمینه وجود دارد، آثاری همچون «شهر موشها» آثاری هستند که نوعاً برای کودکان ساخته میشود. گرچه بزرگان میتوانند از آن استفاده کنند و استفاده هم میکنند. در اینجاست که حساسیت به اوج خودش میرسد. ما باید با لاخره فرزندانی را تربیت کنیم و امیدواریم باز هم شاهد کارهای بزرگی در این زمینه باشیم.
فکر میکنم شهرموشهای ۲ که من هم هنوز ندیدم و چیزی هم دربارهاش نشنیدم. حدس میزنم همان موشهای کوچکی هستند که بزرگ شدهاند. همین میتواند ارزیابیای باشد بر کاری که قبلا کردهایم. ما آن موشها را چگونه تربیت کردیم و حالا چگونه بزرگ شدهاند و چه میگویند و چه کار میکنند. ببینیم خصوصیتشان چگونه تجلی پیدا کرده و ما چطور آنها را طرح و بیان کردیم.
برای تمامی دست اندر کاران این امر همچون خانم مرضیه برومند، هنرمندهایی که برای این فیلم زحمت کشیدهاند، دست مریزاد میگویم و امیدوارم شاهد کارهای ارزندهتر و بهتری در همه عرصههای هنری به خصوص سینمای کودک باشیم.»
البته «خاتمی» پیش از این هم ید طولایی در بازدید از تئاترها و گالریها و مجموعههای فرهنگی داشت، اما به نظر میرسد این روزها با توجه به فراغت بیشتر، بر امر یادداشتنویسی بیشتر متمرکز شده است.
«برای همه ما، مجموعه «شهر موشها» مجموعهای خیالانگیز و عالی بود که مسایل کودکان را در سطح خیلی عمیق و خوب مطرح و در واقع نوعی زندگی را از زبان کودکان و با نگاه کودکان منعکس کرده بود.
در بعضی از آثار کودکان میبینیم که سرگرم کننده است. خب عیبی ندارد. سرگرمی عین زندگی کودک است، اما در این سرگرمی باید متوجه باشیم که این انسانی است که در آینده میخواهد در متن جامعه موثر باشد. وقتی مجموعهای مثل «شهر موشها» را میبینم، میبینم نکات خیلی خوبی دارد. مثلاً احساسات همنوع دوستی و احساسات تحمل همدیگر را کردن، احساسات متحد بودن در برابر دشمن و مسایلی نظیر اینکه باید در ذهن انسان رشد پیدا کند را منعکس میکند.
چند نوع سینمای کودک ممکن است داشته باشیم. یکی سینمای که موضوعش کودک است و سوالش این است که کودک کیست؟ چیست؟ این میتواند برای بزرگترها متفاوت باشد ولی در واقع در این فیلمها میخواهیم به پدرو مادرها بگوییم، کودک کیست؟ کودک چگونه رشد میکند، کودک چگونه فکر میکند؟ کودک چگونه احساساتش را بروز میدهد؟ ولی سینمای کودک دیگری هم داریم که مخاطبش کودک است. این بسیار اهمیت دارد.
غالب آثاری که دراین زمینه وجود دارد، آثاری همچون «شهر موشها» آثاری هستند که نوعاً برای کودکان ساخته میشود. گرچه بزرگان میتوانند از آن استفاده کنند و استفاده هم میکنند. در اینجاست که حساسیت به اوج خودش میرسد. ما باید با لاخره فرزندانی را تربیت کنیم و امیدواریم باز هم شاهد کارهای بزرگی در این زمینه باشیم.
فکر میکنم شهرموشهای ۲ که من هم هنوز ندیدم و چیزی هم دربارهاش نشنیدم. حدس میزنم همان موشهای کوچکی هستند که بزرگ شدهاند. همین میتواند ارزیابیای باشد بر کاری که قبلا کردهایم. ما آن موشها را چگونه تربیت کردیم و حالا چگونه بزرگ شدهاند و چه میگویند و چه کار میکنند. ببینیم خصوصیتشان چگونه تجلی پیدا کرده و ما چطور آنها را طرح و بیان کردیم.
برای تمامی دست اندر کاران این امر همچون خانم مرضیه برومند، هنرمندهایی که برای این فیلم زحمت کشیدهاند، دست مریزاد میگویم و امیدوارم شاهد کارهای ارزندهتر و بهتری در همه عرصههای هنری به خصوص سینمای کودک باشیم.»
البته «خاتمی» پیش از این هم ید طولایی در بازدید از تئاترها و گالریها و مجموعههای فرهنگی داشت، اما به نظر میرسد این روزها با توجه به فراغت بیشتر، بر امر یادداشتنویسی بیشتر متمرکز شده است.
نظرات بینندگان