ماجرای انتشار کتاب «تقریبا هیچ» با عنوان «گزارش یکصد روزه»!
به گزارش شیرازه، دولت تدبیر و امید که به عنوان کابینه دوازدهم جمهوری اسلامی در پاستور مستقر است را شاید بتوان مبدع عنوانی بنام گزارش 100روزه دانست.
حسن روحانی پس از انتخابات سال 92 و همچنین در کوران فعالیت‌های انتخاباتی سال 96، تاکید زیادی بر تحول‌بخشی به نظام اقتصادی و سیاسی کشور در 100 روز ابتدایی آغاز دولت‌های خود داشت.
*نگاه به روند ایجاد گزاره‌های 100روزه
روحانی در سال 92 از رویکرد تحول اقتصاد 100 روزه خبر داد و در بخشی از سخنان انتخاباتی خود گفت: «راه حل‌های کوتاه مدت یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیش‌بینی شده است که با این برنامه ما می‌توانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم».
اما با نزدیکی به پایان عمر دولت یازدهم رئیس جمهور ادعای تحول اقتصادی در 100 روز را یک شعار از سوی دولتمرد سابق خواند و بیان داشت: «من نگفتم مشکلات را صد روزه حل می‌کنم، من گفتم اگر به دولت برسم، گزارش صد روزه‌ای از کارهایی که کردم به مردم ارائه می‌دهم. کسی که مشکلات را یک شبه حل می‌کرد رفته است. من چهارسال منتظر این سؤال بودم که این دروغ را آشکار کنم.»
حال پس از انتظار افکار عمومی و مردم برای تحول در صد روز ابتدایی دولت‌های اعتدال، شاهد انتشار کتابی تحت عنوان «گزارش یکصد روزه» از سوی دبیرخانه شورای اطلاع رسانی دولت هستیم. این کتاب که در نگاه اول دارای ویترینی زیبا از اقدامات انجام شده برای حل مشکلات مردم است تقریبا در بسیاری موارد دارای ماهیتی پوچ و تقریبا «هیچ» است.
کتاب «گزارش یکصد روزه» دارای 5 فصل مشتمل بر عملکرد دستگاه‌ها در مورد اولویت‌های اعلامی ریاست جمهوری، گزارش عملکرد صد روزه (مدیریتی)، گزارش اقدامات صد روزه دولت دوازدهم در حوزه مسائل کلان اقتصادی، گزارش صد روزه (فرهنگی- اجتماعی) و گزارش صد روزه دستگاه‌های اجرایی ( وضعیت موجود، اقدامات و راه‌کارها) است.
*فصل اول آغاز بی تدبیری در نگاه دولتمردان
در فصل اول این کتاب به عناوین مهمی چون اشتغال، فقرزدایی، توسعه صادرات و دولت الکترونیک برمی‌خوریم که عملا نشان از تهی بودن اولویت‌های اعلامی ریاست جمهوری در این مباحث است.
بطور مثال در صفحه 11 این کتاب، از برنامه‌های ساختاری در بحث اشتغال «اجرای برنامه اشتغال فراگیر برای تحرک بخشی به بازار کار با هدفگذاری ایجاد 871هزار شغل در سال 1396» از فعالیت‌های صد روزه دولت تدبیر و امید آورده شده است! بدون در نظر گرفتن حرف و حدیث‌های پیرامون این آمار به چه علت اقدامات 6ماهه نخست سال به عنوان عملکردیی صد روزه تلقی شده است.
در ادامه این صفحه و در بخش فقر زدایی نیز آمده است: «در طول نیمه نخست سال 1396 روزانه به طور متوسط به 7 روستا گازرسانی شده است» لیکن بازهم خواننده نشانی از فعالیت رادیکالی در صد روز ابتدایی عملکرد دولت در این حوزه مشاهده نمی‌کند.
همچنین در همین مورد فقرزدایی تعیین اولویت‌های وزارت بهداشت برای 4 سال آینده از خدمات دولت در 100 روز نخستین کاری خود بوده است!
*وزارت‌خانه های خسته راه رفتن را مشمول فعالیت می‌دانند
در زیر مجموعه (توسعه صادرات) «تدوین بسته حمایت از تولید صادرات غیر نفتی»، « صادرات غیر نفتی برابر 58 میلیون تن»، «صادرات صنعتی 14.4 میلیارد دلار»، « پیگیری انعقاد 9 قرارداد نفتی» و « صادرات محصولات کشاورزی» نیز از فعالیت های بسته اقتصادی 100 روزه دولت بیان شده است.
گویا تدوین کنندگان این کتاب و افرادی که آماری اینچنینی به دولت ارائه داده‌اند فراموش کرده که نفس وجود وزارت‌خانه‌هایی چون نفت، صنعت و تجارت و کشاورزی برای همین اقدامات است؛ به نوعی نگارندگان اقدامات روتین و روزانه این وزارتخانه‌ها را کاری فرا بخشی دانسته و آن را در این کتاب گنجانده‌اند.
*مقایسه‌هایی از جنس غش
«حمایت از تولید» که یکی دیگر از محورهای فصل اول کتاب «گزارش یکصد روزه» است دارای ارائه اقدامات مختلف است اما بطور مثال در یک مورد «رشد 20.6 انواع سواری» گزارش شده است در حالی که این رقم آماری است که نسبت به مهرماه سال 1395 ایجاد شده است نه در صد روز عملکرد دولت یازدهم.
«بهره برداری کامل از فازهای 17، 18،19،20و 21 و میدان گازی پارس‌جنوبی، افتتاح 5 طرح پتروشیمی در فروردین 1396 استخدام و نیز تعیین تکلیف بورسیه های نفت» از دیگر خدمات معرفی شده است. در حالی که انتهای فروردین سال جاری همه این فازها بطور کامل به بهره برداری رسیده بود.
در بخش «اصلاحات اداری» نیز «صدور استخدام 21408 نفر در سال جاری و برگزاری چهارمین آزمون استخدامی، تعیین تکلیف بورسیه‌های نفت، تهیه لوازم برای اصلاح ساختار کلان دولت» از مهمترین اقدامات دولت دوازدهم در 100 روز ابتدایی بصورت مکتوب بیان شده است.
