گروگان دهی ایران با ادامه پذیرش معاهدات بین المللی/ «کنوانسیون برن» چه چیزی را هدف قرار داده است/ تحریم علمی ایران در پیش است؟
به نظر می رسد که کنوانسیون برن چیزی حتی خطرناک تر از دیگر کنوانسیون ها برای ایران باشد و حوزه مهمی مانند عرصه علمی را هدف قرار داده باشد.
بسیاری از معاهدات و کنوانسیون های بین
المللی که غربی ها با نظر به منافع خود آنرا نوشته اند و به کشورهای دیگر
تحمیل می کنند، این روزها در داخل ایران مطرح است. درواقع اگر نگاهی به
کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی که ایران درزمان دولت‌های روحانی
پذیرفته یا درصدد پذیریش و اجرای آن است بیندازیم به عدد قابل توجهی در
مقابل قبل از این دوران می رسیم. درواقع ایده دولت روحانی مبنی بر اینکه
بایستی درهای کشور را رو به توسعه باز کرد حالا منجر به پذیرش انبوهی از
معاهدات بین المللی به صورت زنجیروار شده است که متاسفانه بیشتر از اینکه
کمکی به رشد و توسعه کشور کند باعث ایجاد مشکلات دیگری برای کشور می شود.
برجام یکی از همین معاهدات بود که تا به امروز مردم با وجود همه وعده های
دولتمردان اثرات مثبتی خصوصا در زندگی شان در باره آن ندیده اند.
از سوی دیگر، آنچه در این دوران اتفاق می افتد به نوعی گروگان گیری
کشورمان با ثبت و بسته شدن کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی که ریشه غیر
ایرانی داشته و منافع غرب را تامین می کند. کنوانسیون پالرمو و CFT و
همچنین سند 2030 و .... از جمله همین موارد است. سرازیر شدن سیل معاهدات
بین المللی از غر به سمت ایران نیز در این راستا بسیار قابل تامل است.
اما به تازگی کنوانسیون دیگری برای حضور ایران در آن در کشورمان و حوزه
سیاسی مجلس و دولت مطرح شده است که دست کمی از دیگر معاهدات بین المللی
ندارد. مشکل اینجاست که این کنوانسیون ها با ظاهری زیبا و حاکی از حسن نیت
سر و کله شان پیدا می شود اما وقتی با دقت به جزئیات و علل و اثرات اجرایی
این کنوانسیون ها در داخل کشور می اندازیم، منافع غرب و تضرر ایران در این
موارد را به خوبی مشاهده می کنیم.
آمریکایی ها ضرب المثلی در این حوزه دارند که می گوید « شیطان در جزئیات
است» اما متاسفانه به نوعی کلی نگری و شیفتگی غرب باعث شده تا برخی از
سیاستمداران و حامیان آنان در حوزه های مختلف فرهنگی و اقتصادی و ... با
چشمان بسته به استقبال و پذیرش این کنوانسیون ها بروند.
کنوانسیون برن چیست؟
«کنوانسیون برن» یکی دیگر از همین معاهدات بین المللی است که به تازگی
لایحه مالکیت فکری و ادبی در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس مطرح شده و کلیات
آن نیز به تصویب رسیده است.
منتقدان مطرح می کنند که مانند کنوانسیون های دیگر در کنوانسیون بین
المللی برن نیز برای کشورمان تعهدات سیاسی وحقوقی ایجاد می کند موافقان این
امر مطرح می کنند که به هیچ وجه بحث سیاسی در این ماجرا وجود ندارد.
هدف کنوانسیون برن حمایت از حقوق مولفین و صاحبان آثار ادبی و هنری اعلام
گردیده است و کشورهای عضو را ملزم به رعایت کپی رایت نسبت به آثار اتباع
دیگر کشورهای عضو می‌کند.
البته این کنوانسیون بر خلاف عنوانش
صرفا به دنبال ایجاد انحصار بهره برداری برای تولید کنندگان آثار هنری
نیست بلکه دامنه وسیعی از آثار فکری، علمی و حتی صنعتی و تکنولوژیک را نیز
در انحصار مالکیت تولید کنندگان قرار می‌دهد.
در تعریف "آثار ادبی و هنری"، کلیه تولیدات علمی اعم از مقالات، کتب، طرح
ها و نقشه ها را نیز به عنوان آثار ادبی شناسایی نموده که مورد انحصار
تولید کنندگان از حیث کپی، ترجمه، بهره برداری و اقتباس قرار می‌گیرند.
اما منتقدان مطرح می کنند که در حوزه «استعمار فرانو» که در آن کشورهای
توسعه سعی در متوقف کردن و وابسته کردن کشورهای دیگر به خود هستند، این
موضوع بسیار حائز اهمیت است.
کشورهای در حال توسعه که عمدتا وارد
کننده محصولات فکری،علمی و هنری هستند این انحصار را به عنوان مانعی در سر
راه توسعه خود دیده و همواره به رویه کنوانسیون معترض بوده اند تا جاییکه
در سال1971 ضمیمه ای جهت حمایت از حقوق کشورهای درحال توسعه به کنوانسیون
برن الحاق شد.
گروگان دهی ایران با پذیرش معاهدات بین المللی / قطار دولت هنوز بر ریل برجام حرکت می کند
حامیان پذیرش کنوانسیون در ایران، هموار شدن مسیر پیوستن ایران به سازمان
تجارت جهانی(WTO) و تضمین حقوق مولفین ایرانی در خارج را دلیل حمایتشان
میدانند. اما مخالفان معتقدند واردات علمی ادبی ما بمراتب بیشتر از صادرات
بوده، همچنین در وضعیت تحریم که نیازمند رفع عمده نیازمندی های علمی در
داخل (یا مسیر غیررسمی) هستیم، با قانون کردن انحصار کشورهای صاحب علم،
عملا توسعه کشور مختل و بهانه برای فشار و تنبیه ایران توسط سازمان ملل
فراهم میشود.
امروز با استعمارفرانو مبتنی بر
سازمان ها و معاهدات بین الملل طرفیم که با ابزاری مثل معاهده پاریس،NPT،
FATF و مهمتر از همه شمشیر داموکلس شورای امنیت سازمان ملل مانع توسعه
کشورهای رو به پیشرفت میشود..
پس سخن گزافی نیست اگر معاهده اخیر را نیز کنوانسیون استعماری برن بنامیم!
حتی موضوع تا جایی پیش رفته است که برخی از منتقدان با نام تحریم علمی از
پذیریش چنین کنوانسیونی یاد می کنند. برای حمایت از آثار ادبی و هنری در
مجلس در حال تصویب است.
اغلب معاهده های جهانی مانند پاریس و پالرمو و برن و ...در جهت کند کردن
پیشرفت کشورهای در حال توسعه و مستعمره ماندن آنها توسط کشورهای توسعه
یافته غربی ایجاد شده اند. شاید این کنوانسیون به نوعی کنوانسیونی برای
پیشگیری از توسعه کشورمان درحوزه های علمی مختلف مثل هسته ای باشد تا با
این روند مطرح کنند که علمی که پیش تولید آن منحصر به آنها بوده است باید
انحصاری بماند و ایران در این زمینه نباید پیش برود و بایستی تحت نظر غربی
ها عمل کند.
بنابراین به نظر می رسد که
کنوانسیون برن چیزی حتی خطرناک تر از دیگر کنوانسیون ها برای ایران باشد و
حوزه مهمی مانند عرصه علمی را هدف قرار داده باشد. به نظر می رسد که
دولتمردان همچنان قطار کشور را به روی ریل برجام پیش می برند و کنوانسیون
برن نیز ایستگاه دیگری در این حوزه است تا پازل برجامی دولت برای ارتباط با
غرب تکمیل شود.
آنچه در اینجا مطرح است گروگاندهی ایران به کشورهای غربی با توجیه اخذ راه
های پیشرفت برای کشورمان است اما در اصل ایران با امتیازاتی که به غرب می
دهد و سرنوشت خود را دراختیار غربی ها قرار می دهد، نه تنها پیشرفت نمی کند
و امتیازی از طرف مقابل دریافت نمی کند بلکه بیشتر باعث می شود که کشورهای
غربی در حوزه استعمارفرانو دستشان برای فشار بر روی ایران بیشتر باز
باشد.
نظرات بینندگان
