روزی که "حقارت ملی" آمریکایی ها رقم خورد/ واکنش مقامات کاخ سفید به شکست عملیات «پنجه عقاب»
واقعه طبس هیمنه آمریکا خصوصا در حوزه نظامی را به شدت خدشه دار کرد و به عنوان یک روز ننگ در تاریخ نظامی آمریکا معروف شد؛ روزی که نه فقط آمریکایی ها بلکه جهانیان هیچ گاه آنرا فراموش نمی کنند.
روز پنجم اردیبهشت در تقویم انقلاب اسلامی روز بخصوصی است. شکست عملیات «پنجه عقاب» نیروی دلتای آمریکا در طبس برای آزادسازی آمریکایی‌های گروگان‌گرفته‌شده در سفارت آمریکا در تهران در این روز رقم خورد. آمریکایی ها به خیال خود می خواستند با یک عملیات کماندویی و طرح ریزی شده گروگان های آمریکایی که در ایران بود را آزاد کنند اما طبس به یکباره به جهنم آنها تبدیل شد و با برجای گذاشتن چند کشته و ادوات نظامی شان با فضاحت بسیار صحنه را ترک کردند و پا به فرار گذاشتند.
اما شکست آمریکایی ها در طبس که به نوعی اولین شکست پس از انقلاب اسلامی ایران از کشورمان خصوصا در حوزه نظامی بود، چه واکنشی از سوی خود آمریکایی ها در پی داشت.
شکست امریکا در طبس در آوریل 1980، بزرگ‌ترین ضربه را بر حیثیت سیاسی امریکا وارد کرد به طوری که ایالات‌متحده نه تنها در صحنه جهانی تحقیر شد بلکه با بحران "حقارت ملی" نیز مواجه شد. ریچارد نیکسون رئیس‌جمهور سابق امریکا معتقد بود: «ایالات متحده امریکا با شکست در عملیات نجات گروگان‌های امریکائی، اکنون بسیار بی‌وجهه و شدیدا خوار و خفیف شده است.»
"استیون آر. وایزمن" نیز با اشاره به تحقیر ملی امریکا گفت: «بیش از هر چیز دیگری امریکایی‌ها در ایران با سمبلی از عجز و ناتوانی خود روبه‌رو شدند؛ زیرا ملتی که بعد از ماجرای ویتنام و واترگیت با اشتیاق تمام می‌رفت که اعتماد به نفس خود را بیابد، گرفتار کشمکش با یک فرهنگ مذهبی قدیمی شد... این ضربه دوباره‌ای بر احساس غرور و اعتماد به نفس آنان بود...» خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز نیز معتقد بود: «داغ شکستی که آمریکاییان در ایران خوردند، تا مدت‌ها آنها را رها نخواهد کرد.»
هامیلتون جردن، رییس کارکنان کاخ سفید درباره آنچه در لحظه دریافت خبر شکست نیروهای امریکایی در طبس در کاخ سفید گذشت، می‌گوید: کارتر گوشى را برداشت و گفت: دیوید (جونز) چه خبر؟ ما حرف‌هاى جونز را نمى‌شنیدیم. ولى حالت چهره کارتر و پریدگى رنگ او نشان مى‌داد که خبرهاى بدى مى‌شنود. کارتر لحظه‌اى چشمانش را بست و در حالى که به زحمت آب دهانش را قورت مى‌داد پرسید: «آیا کسى هم مرده است؟»
همه ما به دهان او زل زده بودیم. چند ثانیه بعد گفت: «مى فهمم... مى فهمم...» و گوشى تلفن را گذاشت، هیچکس سوال نکرد تا اینکه خود کارتر پس از چند ثانیه سکوت گفت: مصیبت تازه‌اى پیش آمده. یکى از هلى‌کوپترها به یک هواپیماى سى-۱۳۰ خورده و آتش گرفته و احتمالا چند نفرى هم کشته شده‌اند...
برژینسکى نیز در همین رابطه می‌گوید: وقتی خبر شکست عملیات به کارتر رسید با ناراحتی و غرغرکنان زیر لب می‌گفت: «لعنت بر ... لعنت بر....» او حالت کسی را داشت که کاردی در بدنش فرو کرده باشند. درد و رنج تمام وجود و چهره‌اش را فراگرفته بود. کارتر با چهره‌ای غم‌زده به من نگاه کرد و گفت: برنامه لغو شد. بعد سرش را بین دو دست گرفت و در حدود 5 ثانیه به میز خیره ماند. تأثیر فوق‌العاده‌ای برای او و برای امریکا به من دست داد...
خبرنگار روزنامه نیویورک تایمز نیز به ابعاد دیگری از احساس حقارت مردم امریکا بعد از واقعه طبس اشاره کرد و نوشت: «داغ شکستی که آمریکاییان در ایران خوردند، تا مدت‌ها آنها را رها نخواهد کرد؛ به ویژه بدین دلیل که این شکست، ضربه دوباره‌ای به احساس آنهایی بود که شدیدا به فناوری معتقدند و به آن ایمان دارند. از کار افتادن سه بالگرد در میان بادهای شنی بیابان، ضربه بسیار سنگینی بوده است.»[5] بدین ترتیب، مهم‌ترین پیامدی که بعد از واقعه طبس عاید آمریکا شد، تحقیر کاخ سفید و حقارت آمریکایی ها در عرصه جهانی بود.
درتاریخ 25 آوریل سال 1980 رئیس جمهور کارتر غمگین و دردمند امریکا درحالی که در پشت میز خود وجلوی دوربین تلویزیون‌ها قرار داشت به ملت امریکا اطلاع داد طرح حساب شده برای نجات گروگان‌ها به مورداجرا گذارده شد که در اثر ایرادات فنی با شکست روبه‌رو شد. در این مسیر 8 سرباز شجاع کشور جان خود را از دست دادند من تمام مسئولیت را قبول می‌کنم و قول می‌دهم که [تا بنتیجه رساندن]این کاریعنی تلاش برای نجات گروگان‌ها از پا نخواهم ایستاد.
وزارت خارجه امریکا نیز به تمام سفارت‌خانه‌های خود در کشورهای دنیا ابلاغ نمود که اعلان نمایند عملیات صرفاً برای نجات گروگان‌ها بوده و علت عدم موفقیت آن ایرادات فنی بوده است.
واقعه طبس هیمنه آمریکا خصوصا در حوزه نظامی را به شدت خدشه دار کرد و به عنوان یک روز ننگ در تاریخ نظامی آمریکا معروف شد. روزی که نه فقط آمریکایی ها بلکه جهانیان هیچ گاه آنرا فراموش نمی کنند.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
