مدرس دانشگاه اظهار کرد: همانطور که ذکر شد این مفهوم، پدیدۀ بینابین انقلاب و اصلاح بوده که در قالب انتخابات و بدون خشونت برای جابجایی قدرت و سرنگونی حکومت بکار می رود که با توجه به چنین ویژگی هایی برخی از تحلیل گران آن را بعنوان انقلاب های به پسامدرن می شناسند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه شیراز اظهار کرد: همانطور که ذکر شد این مفهوم، پدیدۀ بینابین انقلاب و اصلاح بوده که در قالب انتخابات و بدون خشونت برای جابهجایی قدرت و سرنگونی حکومت بهکار میرود که با توجه به چنین ویژگیهایی برخی از تحلیلگران آن را بهعنوان انقلابهای پسامدرن میشناسند.
صفرپور توضیح داد: در اینگونه تغییرات معمولاً در اعتراض به اجرای انتخابات آغاز میشود و طرف بازنده با به صحنه آوردن حامیان خود بهصورت راهپیمایی اعتراضآمیز و پشتیبانی رسانۀ غرب بهصورت اِعمال فشار به تصمیمگیرندگان تا آنها را وادار به ابطال انتخابات کرده و پس از برگزاری مجدد آنهم با نظارت بینالمللی طرفداران غرب با یک حرکت به اصطلاح قانونی به قدرت برسند.
وی افزود: در کشورهای اکراین، گرجستان و قرقیزستان سیاستمداران حامی غرب در اعتراض به انتخابات با این روش به قدرت رسیدند.
ویژگیهای انقلابهای رنگی
در ادامه کارشناس مسائل سیاسی ویژگیهای انقلابهای رنگی را برشمرد:
۱- جابهجایی قدرت بهصورت مسالمتآمیز
۲- اعلام تقلب در انتخابات
۳- شعارهای مردمپسند دموکراسی و آزادیخواهی
۴- استفاده از رنگ خاصی بهعنوان نماد مخالفین
۵- حمایت همهجانبه غرب از یک نامزد موردنظر
صفرپور اذعان کرد: بر این اساس از جمله مهمترین روشهای به کار گرفته شده توسط آمریکاییها جهت تحقق هدف براندازی نرم میتوان به ایجاد بیثباتی و بحرانسازی در داخل، دامن زدن به شکاف قومی و مذهبی، حمایت از گروههای تجزیهطلب، تلاش برای ایجاد تفرقه و تشدید اختلافات داخلی، تخریب نیروهای انقلابی اشاره کرد.
وی دیگر روشهای آمریکاییها در جهت تحقق هدف براندازی نرم را برشمرد: اختلاف و تنش بین جناحهای سیاسی، ایجاد گسست بین حکومت و مردم، تشکیک در مشروعیت نظام، القای ناکارآمدی نظام جهت ناکارآمد جلوه دادن دین در ادارۀ جامعه، دامن زدن به نافرمانی مدنی و ....
کارشناس مسائل سیاسی به اقدامات آمریکا در تحقق هدف براندازی نرم در بُعد خارجی علیه ایران را بد جلوه دادن چهره جمهوری اسلامی، بزرگنمایی موضوع هستهای صلحآمیز ایران، رواج ایرانهراسی و ... اشاره کرد.
صفرپور اضافه کرد: از سوی دیگر همزمان با اختصاص بودجهای کلان جهت براندازی نرم جمهوری اسلامی ایران، مؤسسهها و سازمانهای غیردولتی آمریکا نیز فعالیتهای خود را علیه ایران گسترش دادند.
وی پروژهها و مؤسسههای فعال علیه ایران در پروژه براندازی را نام برد: پروژهٔ ائتلاف دموکراسی، خانه آزادی، کمک ملی برای دموکراسی، مؤسسه جامعه باز و شبکه بنیاد سوروس، مؤسسه آلبرت اینشتاین، بنیاد بینالمللی جمهوریخواهان، مؤسسه دموکراتیک ملی مرکز بینالمللی منازعهٔ غیرخشونتآمیز، آژانس کمک آمریکا برای توسعهٔ بینالمللی، انجمن یهودیان آمریکا، مبارزه برای جهانی بهتر و ....
کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: علاوه بر این، کشورهای اروپایی نظیر انگلیس، فرانسه، آلمان، نروژ، هلند و نیز در پروژه براندازی نرم نظام جمهوری اسلامی با آمریکا همکاری و همراهی کردند.
انقلاب رنگی در ایران
صفرپور اظهار کرد: ایجاد انقلاب رنگی در ایران بخشی از برنامههای راهبردی آمریکا برای تغییر در ساختار جمهوری اسلامی ایران که تاکنون به دفعات طراحی شده و در هر نوبت با شکست مواجه شده میتوان به شمار آورد.
وی گفت: پیشینه انقلاب مخملی در ایران به دوران اصلاحطلبان و بهویژه به سال ۱۳۷۸ و حادثه کوی دانشگاه و تحصن نمایندگان اصلاحطلب در مجلس ششم بر میگردد که در روزهای نخستین سال ۷۸ نتانیاهو نخستوزیر وقت رژیم صهیونیستی خواستار اجرای فوری پروژه انفجار از درون ساختار حکومتی ایران شد.
استاد علوم سیاسی دانشگاه شیراز ادامه داد: نتانیاهو تأکید کرد باید با ایران کاری کرد تا همان اتفاقی که در شوروی سابق صورت گرفت، پیش آید؛ و آن هم انفجار از درون است.
صفرپور بیان کرد: در این راستا نظریهپرداز اصلاحطلبان، سعید حجاریان استراتژیهای «فشار از پایین و چانهزنی از بالا، فتح سنگر به سنگر و نافرمانی مدنی را مطرح میکرد و سعی داشتند در خیابان بزعم خود پروژه انقلاب مخملی را کلید بزنند که با حضور گسترده مردم در صحنه، توطئه آنان خنثی شد.
چرایی رویکرد نظام سلطه به انقلاب مخملی
وی دلایل رویکرد نظام سلطه به انقلاب مخملی را برشمرد:
- ناکامی و ناامیدی از سیاست براندازانه جمهوری اسلامی ایران
- ناکامی و ناامیدی از سیاست استحاله نظام
- افزایش جایگاه و نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا
- ارزیابی غرب از وجود زمینههای فکری در برخی از شخصیتها همسو با آنان
- انقلاب مخملی در کشورهای آسیایی میانه و قفقاز
- زمینه مردمسالاری و انتخابات در ایران
کارشناس مسائل سیاسی پیامدهای مثبت و منفی ۹ دی بهصورت فهرستوار مطرح کرد:
پیامدهای مثبت حماسه ۹ دی سال ۱۳۸۸
- آشکار شدن ظرفیت و توانمندی انقلاب اسلامی در مدیریت بحرانها
- شکست نظریهها و توطئههای غرب بر علیه جمهوری اسلامی ایران
- نشان دادن اقتدار و استحکام درونی نظام
- رفراندم ملی در حمایت از نظام و رهبری «ولایت»
- آشکار شدن چهرهٔ حقیقی برخی از خواص «کنار رفتن نقابها از چهرهها»
پیامدهای منفی فتنه ۸۸
• تشویش اذهان عمومی و ایجاد بیاعتمادی بین مردم و نظام
• امیدواری دشمنان نظام به برخی شخصیتها و جریانهای سیاسی کشور
• بازی با حیثیت نظام
• تضیعف برخی از نهادهای قانونی نظام
• افزایش امید دشمن به بیثباتسازی سیاسی کشور
• افزایش فشار و تشدید تحریمها
پیامد پیامدهای مثبت حماسه ۹ دی ۸۸
• آشکار شدن ظرفیت و توانمندی انقلاب اسلامی در مدیریت بحرانها
• شکست تئوریها و توطئههای غرب بر علیه جمهوری اسلامی ایران
• نشان دادن اقتدار و استحکام درونی نظام
• رفراندم ملی در حمایت از نظام و رهبری «ولایت»
• آشکار شدن چهرهٔ حقیقی برخی از خواص «کنار رفتن نقابها از چهرهها»
انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴