شیرازه-مجتبی ارغوان: در ابتدا لازم است به این نکته اشاره شود که قصد نگارنده از انتخاب این موضوع که «چرا ساکنین جنوب شهر به بالا شهری ها رای می دهند؟» بی احترامی به شهروندانی که در این مناطق زندگی می کنند نیست. بلکه اشاره به نوعی جریان فکری است.

شوراهای شهر، پارلمانهای شهری هستند که طرح های پیشنهادی شهرداری را تصویب و آن را ابلاغ می کنند.

در ماده دو وظايف و اختيارات شوراي اسلامي شهر آمده است: بررسی و شناخت کمبودها، نيازها و نارسایي های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه انتخابيه و تهيه طرح ها و پيشنهادهاي اصلاحي و راه حل هاي كاربردي در اين زمينه‌ها جهت برنامه‌ريزي و ارائه آن به مقامات مسئول ذيربط.

واضح است که نقش افراد شورا بصورت غیر مستقیم نه تنها در امور عمرانی بلکه در امور فرهنگی و اجتماعی حوزه شهری نیز موثر است.

تجربه ی سه دوره گذشته شوراها نشان داده است با وجود اینکه سلایق مختلف سیاسی در شورای شهر شیراز وجود داشته است، اما نوع نگاه آنها به مسائل توسعه شهری نزدیک به هم بوده است! معنای این سخن یعنی این که خروجی مصوبات شوراهای اصلاح طلب با شورای اصولگرا از منظر پایبندی به مبانی توسعه مبتنی بر عدالت تفاوت چندانی ندارد.

با توجه به این تجربه باید گفت مهم تر از تفکرات سیاسی کاندیدای شورای شهر تفکرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آنها نسبت به مسائل شهری است.

ممکن است یک کاندیدا در منطقه پر برخوردار شهری (منطقه ای که بیشترین امکانات خدماتی رفاهی را دارد) زندگی کند؛ اما به توزیع عادلانه امکانات در دیگر مناطق اعتقاد داشته باشد.

با این اوصاف می توان ساکنین شهر شیراز فارغ از اینکه در کجای شهر زندگی می کنند را به دو دسته تقسیم کرد: یک عده افرادی که تفکرات جنوب شهری دارند و یک عده افرادی که تفکرات بالاشهری دارند!

طبیعتا کسی که معتقد است به دلیل عوارض بیشتر بالا شهری ها باید به این مناطق بیشتر رسید نه از توزیع متوازن شهری چیزی متوجه شده است نه از عدالت اسلامی چیزی می داند؟و این همان تفکریست که در اینجا از آن به عنوان بالاشهری یاد می شود.

اما سوالی که ممکن است پیش آید این است که توزیع نامتوازن امکانات چه ارتباطی با مسائل فرهنگ و اجتماعی شهری دارد؟

زمانی که خدمات و امکانات رفاهی شهر با تصویب شورای شهر به یک سمت کشیده شود، ارزش ریالی زمین های آن سمت شهر خود به خود افزایش پیدا می کند و نه تنها باعث تراکم جمعیت بلکه روز به روز شاهد اختلاف نا متوازن اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با دیگر مناطق شهری خواهیم بود.

جالب اینجاست که در مناطق محروم و کم برخوردار تعهد مردم نسبت به حضور در پای صندوق های رای بیشتر از شمال شهر است! و افراد فرصت طلب با نوع نگاه بالا شهری به دنبال رای مردم در این مناطق هستند.

حال برای انتخاب کاندیدای شورا باید اولین سئوال را از خودمان بپرسیم! اینکه در صورتی که فرد مورد نظر به شورای شهر راه یافت آیا در تصویب اعتبارات شهری و انتخاب شهردار به توزیع خدمات شهری اعتقاد دارد.

انتهای پیام/523