سیاسی >> استان فارس
شهری که نماینده اش یک پزشک است اما دریغ از یک دستگاه سی تی اسکن!
یکی از همراهان بیمار با تعجب پرسید: “سیتی اسکن ندارید؟! مگه اینجا بیمارستان نیست؟! ما مریض خودمونو از قائمیه برداشتیم آوردیم اینجا، اونوقت شما میگید سیتی اسکن نداریم؟!”
به گزارش شیرازه عصر کازرون نوشت: ساعت ۲۰ دقیقه بامداد روز شنبه ( به عبارتی ۱۲:۲۰ دقیقه جمعه شب) 30 آذرماه برای انجام کاری به بیمارستان ولیعصر کازرون رفته بودم.
در بخش اتفاقات، روی یکی از تخت ها خانمی دراز کشیده بود و بنظر می رسید که یک طرف از بدنش بی حس شده باشد. دو تن از همراهان این خانم، با استرس زیادی این طرف و آن طرف می رفتند تا پیگیر کار بیمارشان باشند.
گویا پزشک در مورد این خانم، مشکوک به فلجی موقت با احتمال عارضه ی مغزی بود و به تشخیص وی، هرچه سریع تر بایستی بیمار سیتی اسکن مغزی می شد.
پزشک برایش پرونده بستری نوشت.
همراهان بیمار از پرستار پرسیدند که: "بخش سیتی اسکن کجاست؟”
پرستار که به طور جدی در حال پیگیری اقدامات مربوط به این بیمار بود، در پاسخ به همراهان با ناراحتی گفت: "متاسفانه سیتی اسکن نداریم!”
یکی از همراهان بیمار با تعجب پرسید: "سیتی اسکن ندارید؟! مگه اینجا بیمارستان نیست؟! ما مریض خودمونو از قائمیه برداشتیم آوردیم اینجا، اونوقت شما میگید سیتی اسکن نداریم؟!”
همراه بیمار که به شدت عصبانی و معترض این قضیه شده بود، لحظه ای سکوت کرد و سپس عاجزانه ادامه داد: ” شما بگید ما چه کار کنیم؟ این وقت شب، بیمارمونو کجا ببریم؟ عزیزمون داره از دست میره…”
پرستار با تامل گفت: "می تونید ببرید نورآباد یا شیراز…”
بلافاصله یکی دیگر از پرستاران گفت: نورآباد نه! شنیدم که دستگاه سیتی اسکن نورآباد خراب شده…
با دیدن این صحنه مات و مبهوت شده بودم. شرایط بسیار سختی بود، اصلا نمی توانستم خود را جای بیمار و همراهانش بگذارم.
پرستار از سر ناچاری بیمار خانم را ترک کرد و بالای سر یکی از بیماران تصادفی رفت.
و من نگاهی به پرستار و نگاهی دیگر به همراهان بیمار می کردم، تا اینکه دیدم همراهان بیمار، زیر بغل بیمارشان را گرفتند و رفتند… کجا؟ نمی دانم!
نمی توانستم با خودم کنار بیایم. دوست نداشتم بی تفاوت باشم. شروع به پرس و جو کردم.
یک منبع غیر رسمی می گفت: ” یک ماهی می شود که سیتی اسکن نداریم، قرار شده یک مدل بالاتر را اینجا بیاورند لذا دستگاه سیتی اسکن قدیمی را به جای دیگری فرستاده اند! "
طبق اطلاعاتی که بر روی وایت برد بخش اتفاقات نوشته شده بود، تعداد مراجعین بخش اتفاقات بیمارستان ولیعصر کازرون در آبان ماه سال جاری ۱۲۸۶ مورد بود. این آمار در بین بیمارستان ها، نشان دهنده ی آن است که جمعیتی بسیار زیاد و فراتر از یک شهرستان، به این بیمارستان مراجعه می کنند.
و این واقعیت دارد، چرا که از برازجان به این طرف، از فراشبند به این طرف، از نورآباد به این طرف و حتی از دشت ارژن به این طرف دست کم جمعیتی بالغ بر نیم میلیون نفر انتظار خدمات دهی از این بیمارستان دارند.
به گفته منبع غیر رسمی، به طور متوسط روزانه ۱۰ نفر تصادفی به این بیمارستان مراجعه می کنند.
مسئله دیگر اینکه در شهرستانی با شرایط مذکور، چند نفر پزشک متخصص وجود دارد؟
در زمان مراجعه ی ما که یک روز تعطیل بود، متوجه شدیم که این تعداد حتی از انگشتان یک دست هم تجاوز نمی کند! یعنی در روزهای تعطیل از بعضی از تخصص ها هم اصلا خبری نیست!
البته بایستی در همین جا از تلاش برخی پزشکان و پرستاران که در چنین شرایطی و با این همه کمبود پاسخگوی حجم وسیع مراجعین بوده و در حال خدمت رسانی به این خطه (که از لحاظ درمانی هم محروم می باشد) هستند، قدردانی نمود.
در شهرستانی که نماینده اش خود یک پزشک است، آیا باید این همه محرومیت در عرصه درمانی وجود داشته باشد؟
مسئله ی بعدی در حوزه درمان، مشکل فقدان متخصص رادیولوژی خانم است که بسیاری از مردم مومن و متدین این شهرستان مدت هاست معترض این قضیه بوده اند که متاسفانه هنوز در این زمینه نیز، اقدامی صورت نگرفته است!
شاید به نظر برسد که چنین درخواست هایی در عرصه ی درمان شهرستان کازرون، توقع زیادی باشد اما با نگاهی به شهرستان های فسا، جهرم، مرودشت، لار و حتی گراش، می بینیم که کازرون محروم تر است.
و اما نکته ی پایانی اینکه طبق گفته ی مطلعین، با نگاهی به بیش از سی سال قبل، پس از شیراز، کازرون اولین شهری بوده که پنج مرکز بهداشتی درمانی فعال و دو بیمارستان داشته است اما حالا…
قضاوت با شما خوانندگان محترم
در بخش اتفاقات، روی یکی از تخت ها خانمی دراز کشیده بود و بنظر می رسید که یک طرف از بدنش بی حس شده باشد. دو تن از همراهان این خانم، با استرس زیادی این طرف و آن طرف می رفتند تا پیگیر کار بیمارشان باشند.
گویا پزشک در مورد این خانم، مشکوک به فلجی موقت با احتمال عارضه ی مغزی بود و به تشخیص وی، هرچه سریع تر بایستی بیمار سیتی اسکن مغزی می شد.
پزشک برایش پرونده بستری نوشت.
همراهان بیمار از پرستار پرسیدند که: "بخش سیتی اسکن کجاست؟”
پرستار که به طور جدی در حال پیگیری اقدامات مربوط به این بیمار بود، در پاسخ به همراهان با ناراحتی گفت: "متاسفانه سیتی اسکن نداریم!”
یکی از همراهان بیمار با تعجب پرسید: "سیتی اسکن ندارید؟! مگه اینجا بیمارستان نیست؟! ما مریض خودمونو از قائمیه برداشتیم آوردیم اینجا، اونوقت شما میگید سیتی اسکن نداریم؟!”
همراه بیمار که به شدت عصبانی و معترض این قضیه شده بود، لحظه ای سکوت کرد و سپس عاجزانه ادامه داد: ” شما بگید ما چه کار کنیم؟ این وقت شب، بیمارمونو کجا ببریم؟ عزیزمون داره از دست میره…”
پرستار با تامل گفت: "می تونید ببرید نورآباد یا شیراز…”
بلافاصله یکی دیگر از پرستاران گفت: نورآباد نه! شنیدم که دستگاه سیتی اسکن نورآباد خراب شده…
با دیدن این صحنه مات و مبهوت شده بودم. شرایط بسیار سختی بود، اصلا نمی توانستم خود را جای بیمار و همراهانش بگذارم.
پرستار از سر ناچاری بیمار خانم را ترک کرد و بالای سر یکی از بیماران تصادفی رفت.
و من نگاهی به پرستار و نگاهی دیگر به همراهان بیمار می کردم، تا اینکه دیدم همراهان بیمار، زیر بغل بیمارشان را گرفتند و رفتند… کجا؟ نمی دانم!
نمی توانستم با خودم کنار بیایم. دوست نداشتم بی تفاوت باشم. شروع به پرس و جو کردم.
یک منبع غیر رسمی می گفت: ” یک ماهی می شود که سیتی اسکن نداریم، قرار شده یک مدل بالاتر را اینجا بیاورند لذا دستگاه سیتی اسکن قدیمی را به جای دیگری فرستاده اند! "
طبق اطلاعاتی که بر روی وایت برد بخش اتفاقات نوشته شده بود، تعداد مراجعین بخش اتفاقات بیمارستان ولیعصر کازرون در آبان ماه سال جاری ۱۲۸۶ مورد بود. این آمار در بین بیمارستان ها، نشان دهنده ی آن است که جمعیتی بسیار زیاد و فراتر از یک شهرستان، به این بیمارستان مراجعه می کنند.
و این واقعیت دارد، چرا که از برازجان به این طرف، از فراشبند به این طرف، از نورآباد به این طرف و حتی از دشت ارژن به این طرف دست کم جمعیتی بالغ بر نیم میلیون نفر انتظار خدمات دهی از این بیمارستان دارند.
به گفته منبع غیر رسمی، به طور متوسط روزانه ۱۰ نفر تصادفی به این بیمارستان مراجعه می کنند.
مسئله دیگر اینکه در شهرستانی با شرایط مذکور، چند نفر پزشک متخصص وجود دارد؟
در زمان مراجعه ی ما که یک روز تعطیل بود، متوجه شدیم که این تعداد حتی از انگشتان یک دست هم تجاوز نمی کند! یعنی در روزهای تعطیل از بعضی از تخصص ها هم اصلا خبری نیست!
البته بایستی در همین جا از تلاش برخی پزشکان و پرستاران که در چنین شرایطی و با این همه کمبود پاسخگوی حجم وسیع مراجعین بوده و در حال خدمت رسانی به این خطه (که از لحاظ درمانی هم محروم می باشد) هستند، قدردانی نمود.
در شهرستانی که نماینده اش خود یک پزشک است، آیا باید این همه محرومیت در عرصه درمانی وجود داشته باشد؟
مسئله ی بعدی در حوزه درمان، مشکل فقدان متخصص رادیولوژی خانم است که بسیاری از مردم مومن و متدین این شهرستان مدت هاست معترض این قضیه بوده اند که متاسفانه هنوز در این زمینه نیز، اقدامی صورت نگرفته است!
شاید به نظر برسد که چنین درخواست هایی در عرصه ی درمان شهرستان کازرون، توقع زیادی باشد اما با نگاهی به شهرستان های فسا، جهرم، مرودشت، لار و حتی گراش، می بینیم که کازرون محروم تر است.
و اما نکته ی پایانی اینکه طبق گفته ی مطلعین، با نگاهی به بیش از سی سال قبل، پس از شیراز، کازرون اولین شهری بوده که پنج مرکز بهداشتی درمانی فعال و دو بیمارستان داشته است اما حالا…
قضاوت با شما خوانندگان محترم
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
MANSOOR
شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۲
IN HAM AZ MODIREYYATE IMANIE VA HAMIASH
پاسخ
شهروند گراشی
شنبه ۳۰ آذر ۱۳۹۲
باید عرض کرد که بیمارستان گراش پس ازشیراز بزرگترین وباامکانات ترین بیمارستان استان فارس هست که بیماران ترومای شهرستانهای لار،خنج، لامرد ومهر وبستک وبندرلنگه وپارسیان هرمزگان راپوشش می دهد همچنین بیمارستان گراش حدودا 24سال هست که دارای بخش جراحی مغز واعصاب و4سال هست که دارای بخش جراحی قلب باز می باشد که همه امکانات آن توسط خیرین بزرگ این شهرستان تهیه شده ولی آن چیزی که این روزها مشاهده می شود نبود جراح مغز واعصاب درتمام روزهای هفته است که مشکلاتی را برای مراجعین بوجود آورده است.امید است باعنایت مسئولین واختصاص سهمیه بیشتر متخصص جراح مغز واعصاب این مشکل هرچه زود تربرطرف شود.
پاسخ
