شیـــرازه - سرویس سیاسی: انتخاب فرماندار کلانشهرها از سوی دولت همواره با حساسیت‌های خاصی همراه بوده و همین موضوع سبب شده تا در برخی شهرهای بزرگ با چاشنی حاشیه و حتی چالش نیز روبرو شود. فرمانداری شیراز که در 4 سال گذشته 4 فرماندار به خود دیده است مصداق خوبی برای این موضوع بوده به طوری که سیاسی کاری در انتخاب، حاشیه ساز بودن مدیران، عدم وجود تعهد و تخصص عمر مدیریت در راس فرمانداری این شهر را به کمتر از یک سال رسانده است.

بعد از رفتن ابراهیم عزیزی از فرمانداری، شیراز از آن آرامش نسبی فاصله گرفت و بیشتر از هر چیزی سیاسی کاری و حاشیه آفرینی بود که به چشم آمد.

حسين قاسمي 29 ارديبهشت 89 به عنوان فرماندار شيراز معرفي شد اما به دلیل برنامه‌ مبارزه با فساد اقتصادی و زمین خواری اش درست یکسال بعد برکنار شد. وقتی محمد بذرافشان سرپرست فرماندار این شهر شد، اعتراضات نسبت به این انتصاب بالا گرفت؛ خصوصاً زمانی که مدت سرپرستی وی به طول انجامید. جواد زرین کلاه که خود یک وزارت کشوری بود در دی ماه 90 به فرمانداری شیراز آمد تا این شهر را از جار و جنجال نجات دهد و بار دیگر آرامش را به این شهر بازگرداند که این چنین نیز شد. ماموریت تقریبا دو ساله وی در شیراز در حالی به اتمام رسید که  همگان بر بی حاشیه بودن، کارآمدی و کارآیی زرین کلاه صحه گذاشتند.

آذرماه امسال بود که محمدرضا تدین از استانداری فارس به فرمانداری نقل مکان کرد و حالا بیش از 70 روز است که سرپرستی فرمانداری  شیراز را به عهده دارد.

گمانه‌زنی ها برای معرفی فرماندار شیراز روز به روز بیشتر می‌شود و از گزینه‌های متفاوتی یاد می‌کنند. برخی گروه‌های سیاسی سعی دارند که تا هر طور شده با فشار بر استاندار، نمایندگان و سایر مسئولین تصمیم گیر پست مدیر ارشد دولت در سومین حرم اهل بیت را از آن خود کنند؛ چرا که معتقدند٬ انتخابات مجلس دهم در پیش است و چه بهتر٬ مجری انتخابات در شیراز خودی باشد!

کسانی که زمانی مُرده سیاسی بودند، فکر می‌کنند، می‌توانند با قرار گرفتن در پوست اعتدال هرکاری کنند. این در حالی است که دولت، دولت تند و افراطی نیست که این‌گونه افراد بخواهند پست های مهمّ را در اختیار بگیرند. دولت شعار خود را اعتدال قرار داده و توقع این است که کمافی السابق به این شعار خود عمل کند.

جدا از این که چه کسی فرماندار شیراز شود، طولانی شدن این انتخاب نگرانی‌هایی را به دنبال داشته است.

در مصوبه شورای عالی اداری در سال ۷۷ در ماده ۷ چنین آمده است: «در صورت استعفاء، عزل، فوت یا سایر مواردی که مانع انجام وظایف فرمانداران باشد سرپرست فرمانداری از طریق استاندار تعیین می‌گردد. استاندار موظف است حداکثر ظرف مدت یکماه نسبت به معرفی فرماندار جدید اقدام لازم را انجام دهد.»

با توجه به جایگاه فرمانداری شیراز و مشکلات عدیده در این کلانشهر، نیاز به یک مدیر ارشد که در پایتخت فارس، توان سرخط کردن دستگاه‌ها برای پرداختن به لایه‌های عمیق‌تر وظایف خود را داشته باشد٬ روز به روزتر بیشتر احساس می‌شود.

تعللی که هم خلاف قانون است هم خلاف مصلحت سومین حرم اهل بیت(ع)؛ استاندار فارس گرچه تمايل دارد تا زودتر تکلیف فرمانداری شیراز را مشخص کند اما شاید تعدد گزینه‌ها، سهم‌خواهی‌ها و فشارهای سیاسی سد راه این انتخاب شده است اما خود دکتر احمدی بهتر از هر کسی می‌داند که داشتن فرمانداری با عناوینی چون٬ جوان‌ترين، مسن‌ترین، اولین، آخرین و... چاره این شهر نیست چرا که سابقه نشان داده، ترین‌ها، خبرسازترین و پرحاشیه‌ترین هم می‌شوند.

کسی‌که می خواهد به عنوان فرماندار شهرستان شیراز معرفی شود باید دارای سابقه کار اجرایی باشد، به مسائل امنیتی اشراف کامل داشته باشد، مردم دار و هماهنگ با فرهنگ جامعه و همچنین قاطعیت و قابلیت فرماندار شیراز را داشته باشد.