به گزارش شیرازه، کازرون خبر نوشت: اگر مخاطبان فراموش نکرده باشند، سال قبل مثل همین ایام که بحث تدوین و بررسی و تصویب بودجه در دولت و مجلس مطرح بود دولت مردان عَلَی‌الدوام خبر و گزارش و وعده می‌دادند که تورم نقطه به نقطه تا پایان سال(یعنی پایان سال 93) به چهارده درصد کاهش می‌یابد.

به همین جهت نگارنده در یادداشتی متذکر شد که هدف تیم اقتصادی دولت در پایین نمایاندن نرخ تورم به جهت درصد افزایشی است که هر سال متناسب با نرخ تورم بر میزان حقوق و دستمزدها اِعمال می‌گردد! به نظر می‌آید اعلان پیش از موعد و وعده‌ی زود هنگام کاهش نرخ تورم به زیر ده درصد و تک رقمی شدن آن در سال جاری در راستای همان دعوا بر سر لحاف ملانصرالدین باشد که البته اینجا لحاف ملا همان میزان ترفیع حقوق است لذا افزایش حقوق کارمندان و کارگران به میزان حدود چهارده درصد در ابتدای سال جاری این گزاره‌ را محقق می‌سازد که در سال آینده هم درصد افزایش میزان حقوق و دستمزدها تک رقمی خواهد بود! و البته معلوم نیست آن رقم تک، کدامین اعداد یگان خواهد بود!

قابل ذکر است، میزان تورم دست من و شما که نیست و توسط دو مرجع و نهاد رسمی کشور یعنی بانک مرکزی و مرکز آمار محاسبه و اعلام می¬گردد ما فقط از میزان تورم واقعی متأثر می‌گردیم و در بازار و خیابان علی الدوام شاهد افزایش نرخ اجناس و خدمات بوده و هستیم و مدام ارزش پول داخل جیب‌مان کاهش می‌یابد! البته شاید این رُشد نرخ کالا و خدمات از منظر دولت مردان، رُشد تورم محسوب نمی‌گردد!

باری، چنانچه به حروف مُقطعه لغت تورّم(ت،و،ر، م) توجه کنیم به این نتیجه‌ی جالب می‌رسیم که اگر کلمه‌ی تورم مَلّاق بزند به «مُروّت» تغییر شکل و معنی می‌دهد! یعنی میان واقعیت‌های تورمی اقتصاد جامعه با مروت و جوانمردی مسؤولان اقتصادی فقط یک ملاق زدنی فاصله هست آخه تیم فعلی اقتصادی کشور در زمان گذشته، بیان و اعلام نرخ تورم رسمی بانک مرکزی و مرکز آمار را دستوری و فرمایشی و غیر واقعی می‌خواندند و ریاست محترم جمهور هم در دوران تبلیغات انتخاباتی، معیار تشخیص نرخ تورم را جیب و سفره‌ی مردم می‌دانست لذا اکنون زمان تشکیل کلاس ریاضی و امتحان و محاسبه است که آیا دو دو تّای دیروزتان به چهارتای امروز مبدل می‌گردد؟! و منطقی هم نیست کلاس انشاء و بحث‌های انتخاباتی دیروز بعد از دو و نیم سال قرار گرفتن بر کُرسی حاکمیت اجرایی کشور، مجدداً و همچنان تداوم داشته باشد! یعنی نمی‌شود و مردم هم از شما نمی‌پذیرند دیروز در سایه می‌نشستید و دولت در سایه تشکیل می‌دادید و مترصد وقایع اتفاقیه‌ی روزمره می‌ماندید و معضلات اقتصادی و واقعیت‌های منفی جاری آن زمان را در رسانه‌ها و مجامع عمومی عنوان(تیتر) می‌کردید و هَوار می‌کشیدید و امروز که معضلات اقتصادی و نقایص جاری شدیدتر از گذشته دامن خودتان را گرفته به جای قبول حقایق و اقرار به ضعف و ناتوانی اجرایی خود، مشکلات خود را به گذشته ربط و وصل‌نید و این‌گونه اززیر بار مسؤولیت و پاسخ به افکار عمومی طفره روید!

در هر صورت روا نیست که رُشد تورم زیر پوست جامعه( نه با آن شیب ملایم معروف) با خیزهای تیز و تُند و در بستر خشک رکود اقتصادی در حال صعود باشد آن‌گاه بودجه نویسان و تصویب کنندگان و مجریان امور با استناد به عدد اعلانی تک رقمی تورم، افزایش حقوق ثابت کارمندان و معلمان و کارگران را مدون و به اجرا درآورند!

نگارنده، چشمان خود را بر واقعیت‌های درآمدی دولت و سقوط آزاد پی در پی بهای نفت نبسته است اما اولاً نوا و آهنگ اظهارات دولت مردان بالا و پایین را در گوش‌هایم می‌نیوشم که همه‌ی مشکلات کشور حتی آب خوردن مردم را هم به رفع تحریم‌ها مربوط می‌دانستند و اکنون که تحریم‌ها خوشبختانه برطرف گردیده است.

ثانیاً سقوط بهای نفت در همین دولت با شعار سیاسی خارجی دیپلماسی لبخند روی داده است لذا اگر صرفاً رویه‌ی لبخند دیپلماتیک کارساز است چرا از کاهش نرخ جهانی نفت ممانعتی به عمل نیامده است؟!

ثالثاً شفافیت مواضع سیاسی و اقتصادی و اقرار به واقعیت‌های گذشته و حال (و نه تخریب دیروز به منظور آبادانی نمایاندن امروز) و بیان ناتوانی مدیریتی فعلی(و نه حواله دادن مشکلات به دولت قبل به منظور ناتوان نشان دادن آن‌ها) باعث جلب اعتماد و همکاری و همیاری و همراهی آحاد مردم می‌شود.

علی اکبر فرشته حکمت