اعتراف اپوزیسیون به اقتدار جمهوری اسلامی ایران
یکی از اعضای اپوزیسیون خارج کشور از مخالفان خواست واقعیت اقتدار جمهوری اسلامی را بپذیرند و منفی‌بافی بی‌دلیل نکنند.
به گزارش شیرازه، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت:
* همکاری عمیق آمریکا و اسرائیل
سفیر آمریکا در تل‌آویو گفت سطح همکاری‌ها با اسرائیل برای مهار برنامه هسته‌ای ایران، عمیق و مداوم است و ما در مذاکرات ژنو، قدرتی را که تحریم‌ها به ما داده بر باد نخواهیم داد.
دن شاپیرو - که خود یهودی صهیونیست است - ضمن سخنانی در مجمع فدراسیون‌های یهودیان آمریکای شمالی در بیت‌المقدس اظهار داشت: آمریکا و اسرائیل هدف مشترک و یکسانی در قبال برنامه هسته‌ای ایران دارند و سطح همکاری‌های ما و اسرائیل درباره این هدف مشترک، عمیق و مداوم و موثر بوده است.
وی اضافه کرد: ما به همراه کشورهای دیگر قوی‌ترین رژیم تحریم‌ها را به اجرا گذاشته‌ایم و این مساله ایران را به میز مذاکره کشانده است. بنابراین در مذاکرات ژنو قدرتی را که تحریم‌ها به ما داده است، بر باد نخواهیم داد.
شاپیرو گفت: توافق نکردن بهتر از یک توافق بد است و ما با یک توافق بد موافقت نخواهیم کرد.
وی افزود: به علاوه تلاش می‌کنیم در مرحله نخست به توافقی در زمینه یک دوره شش ماهه اولیه دست یابیم که برنامه ایران را متوقف می‌کند و به عقب می‌راند.
شاپیرو اظهار داشت: ایران می‌تواند در این مدت به میزان خیلی محدودی از تحریم‌ها رهایی یابد و حال آنکه تحریم‌های نفتی و بانکی به قوت خود باقی خواهد ماند و فشار افزایش خواهد یافت.
خاطر نشان می‌شود جان‌کری وزیرخارجه آمریکا در مصاحبه با ام‌اس‌ان‌بی‌سی اعلام کرد: دولت اوباما زمان می‌خواهد تا با ایران در مورد توافقی که از اسرائیل و منافع آمریکا حفاظت کند، مذاکره نماید. ما در این مذاکرات پیشنهاد کرده‌ایم بخش ناچیزی از حدود 45 میلیارد دلار سپرده‌های ایران در حساب‌های بانکی سراسر جهان آزاد شود اما 95 درصد یا بیشتر تحریم‌های اساسی باقی خواهد ماند تا آنها (ایرانی‌ها) بگویند ما برنامه هسته‌ای را در وضعیت فعلی متوقف می‌کنیم و در واقع آن را به عقب برمی‌گردانیم(!)
به نوشته روزنامه تایمز اسرائیل «مبلغی که از دارایی‌های ایران از مجموع 45 میلیارد دلار آزاد می‌شود، 3 میلیارد دلار است و مقامات آمریکایی پس از سفر به تل‌آویو گفته‌اند اختلاف‌نظرهای آمریکا و اسرائیل ماهیتی تاکتیکی دارد. این مقامات گفته‌اند حتی بعد از توافق با ایران، فشار اقتصادی سر جای خود باقی خواهد ماند».
جان کری پیش از این در امارات نیز گفته بود «آمریکا در مذاکرات با ایران منافع اسرائیل به عنوان متحد اصلی خود را در مرکز اولویت‌ها قرار می‌دهد». او با بی‌صداقتی منحصر به فردی که حاکی از غیرقابل اعتماد بودن مقامات آمریکایی در همین گام اول است مدعی شده بود همه اعضای 1+5 از جمله فرانسه آماده توافق بودند و این ایران بود که توافق نکرد!
او همچنین به ان‌بی‌سی گفته است: در ژنو هیچ صحبتی درباره برچیده شدن ساختار تحریم‌ها علیه ایران نشده است و ما این مسیر را به سوی برچیدن کامل برنامه هسته‌ای ایران ادامه می‌دهیم.
جالب اینکه نشریه فرانسوی نوول ابزرواتور با اشاره به بن‌بست مذاکرات هفته گذشته ژنو به نقش کری در این میان پرداخت و نوشت: یک عضو هیئت فرانسوی که در این مذاکرات حضور داشته می‌گوید کسی که مواضع سخت‌گیرانه‌تری در قبال توافق با ایران داشت نه فابیوس بلکه جان کری بود.
روزنامه لس‌آنجلس‌تایمز نیز در گزارشی فاش کرد: جان‌کری پس از توقف مذاکرات ژنو در هفته گذشته نه تنها از فرانسه خشمگین نشد بلکه تصریح کرد دولت آمریکا با بسیاری از نگرانی‌های فرانسه درباره راکتور آب‌سنگین اراک و ذخایر اورانیوم 20 درصد موافق است. اگر فشارهای فرانسه به توافقی سخت‌گیرانه‌تر با ایران در دور بعدی مذاکرات منتهی شود، بسیاری از مقامات آمریکایی از فرانسه راضی خواهند بود.
از سوی دیگر سوزان مالونی از محققان مرکز بروکینگز در تحلیلی خاطر نشان می‌کند: توافق موقت با ایران به عنوان یک دستاورد بسیار مهم، ضربه آغازین برای رسیدن به چارچوب پایان بازی است.
وی می‌افزاید: با این توافق موقت به نظر می‌رسد غرب توانسته امنیت «اولین گام واقعا معنادار تهران» را مدیریت کند، گامی که جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران را محدود می‌کند؛ در ازای «تسهیل قسطی نسبتا جزئی» قدرتی که از طریق تحریم‌های طاقت‌فرسا، انباشته شده است... توافقات چند مرحله‌ای بدون دستیابی به محدودیت‌های غیرقابل بازگشت در توافق هسته‌ای ایران، فشار اندکی علیه تهران را آزاد می‌کنند. اما حسن آن در این است که متعهد شدن به گام ابتدایی، واقعا مقامات ایران را اسیر می‌کند که روند را با بیشترین سرعت ممکن پیش ببرند.
شایان ذکر است در حالی که طرف ایرانی مذاکرات را محرمانه می‌داند و از انتشار جزئیات امتناع می‌کند به گزارش آسوشیتدپرس سوزان رایس مشاور امنیت ملی اوباما با افشای ابعاد توافق احتمالی ژنو گفت: این توافق قرار است در دو مرحله اجرا شود. فاز اول این طرح این است که ایران به مدت شش ماه پیشرفت برنامه هسته‌ای‌اش را متوقف کرده و عقب راندن را آغاز کند و آمریکا نیز پیشنهاد لغو تحریم‌های محدود، موقتی و برگشت‌پذیر را بدهد، طوری که «معماری تحریم‌ها» دست نخورده باقی بماند.
حسین موسویان عضو سابق تیم مذاکرات هسته‌ای اخیرا ضمن مقاله‌ای در المانیتور به اقدام مشابه وزیر خارجه فرانسه در افشای مذاکرات ژنو پرداخت و نوشت: او با افشای جزئیات قوانین مذاکره را نقض کرد.
محرمانه تلقی شدن مذاکرات برای مخاطبان و رسانه‌های ایرانی و مجلس شورای اسلامی در حالی است که طرف‌های آمریکایی و غربی مداوما رسانه‌ها و پارلمان‌ها را در جریان روند مذاکرات می‌گذارند.
* اعتمادسازی یکطرفه ایران موجب سخت‌گیری بیشتر غرب می‌شود
وقتی مشاور آمریکایی آمانو معتقد است مختومه کردن پرونده ایران در آژانس بی‌معناست و ما هم به اعتمادسازی یکطرفه می‌پردازیم و نقشه راهی را امضا می‌کنیم که نقطه پایان ندارد یعنی در نشست بعدی ژنو با سخت‌گیری بیشتر مواجه خواهیم شد.
روزنامه جوان با انتشار این تحلیل نوشت: همیشه در مباحث علمی و به ویژه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، یک چماق علیه عده‌ای استفاده می‌شد که شما دنیای سیاست و قوانین آن را نمی‌شناسید و سیاست با موعظه و رفتار اخلاقی بیگانه است و کارکردی از خود نشان نمی‌دهد. در شرایطی که آمریکا و غرب و رژیم صهیونیستی این امر را پنهان نمی‌کنند که اعتقاد و تمایلی به حقوق ایران در هیچ حوزه‌ای ندارند و صرفاً به منافع و دغدغه‌های خود (بخوانید بهانه‌های خود) اصالت دهند و اگر اوباما از خوف صهیونیست‌ها دروغ بگوید و وارونه عمل کند و دولت و مردم ایران را غیر قابل اعتماد!! معرفی کند، تعجب نمی‌کنیم، آنچه مهم است اینکه چه در مذاکرات با 5+1 و چه با مدیر کل آژانس هسته‌ای، رفتارهای اخلاقی می‌کنیم و حتماً انتظار داریم که این حسن نیت ما، یک شوک به وجدان آنها منتقل کند و بر سر عقل بیایند و همه چیز به نام یک معجزه دیپلماتیک به پایان برسد.
هادی محمدی در این تحلیل می‌افزاید: اینکه ما روندهای مذاکراتی آژانس را از روند مذاکرات 5+1 جدا کنیم با هیچ منطقی سازگار نیست و اینکه ما فقط به تعهدات پادمان و فراتر از پادمان عمل کنیم و آژانس حتی از مساعدت در خرید میله‌های سوخت راکتور تهران استنکاف کند، این سؤال برای تمام اذهان پیگیر در مسئله هسته‌ای به وجود می‌آید که همه این اعتمادسازی‌ها که بدون ما به‌ازا و صرفاً از سوی ایران به عمل می‌آید و هیچ مکانیزم تعهدسازی برای طرف مقابل هم بر آن حاکم نیست، کدام نتیجه را تولید می‌کند. مهم‌تر اینکه در نقشه راه امضا شده با آژانس اگر اجازه می‌دهیم که به لحاظ استمرار و تکرار موضوعات اتهامی و ادعایی یا به لحاظ زمان، هیچ سقفی نداشته باشد و تا ابد باید به سؤالات و اتهامات پاسخ داد، چرا نام آن را اعتمادسازی می‌گذاریم و اخلاقاً طرف مقابل را بدهکار می‌کنیم؟
روزنامه جوان با اشاره به اظهارات یک مقام آمریکایی مبنی بر اینکه تابوی تماس و مذاکره با آمریکا شکسته شده می‌نویسد: در وضعیت فعلی آنها مطمئن‌تر می‌شوند که نیازی به بالا بردن نرخ شما ندارند و شما با ارزان فروشی همه راه‌ها را هموار می‌کنید.
در ادامه این تحلیل با طرح این سؤال که آیا توافق با آژانس جاده یکطرفه است؟ می‌خوانیم: این درست است که آمریکا و اروپا و همپیمانان آنها بر اندیشه عداوت با ایران باقی‌اند و راهبرد فشار و مذاکره از روی میز آنها کنار نرفته و این هم درست است که رمق آنها با مشکلات فراوان داخلی و خارجی کاسته شده و گاهی هم با یکدیگر اختلاف دارند. ولی مبنای رفتار غربی‌ها متکی بر قدرت و اعمال قدرت است و موازنه قوا با تکیه بر دیپلماسی صرف و اخلاق‌مداری، شکل نمی‌گیرد و حاصل آن بیشتر به توهم نزدیک است. وقتی ایران به مؤلفه‌های جدید قدرت دست می‌یابد و به پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیک یا ژئوپلیتیک دست می‌یابد، آنها مطالبات و محاسبات خود را تغییر می‌دهند و به مسیرهای مطلوب ما نزدیک‌تر می‌شوند.
* اپوزیسیون چرا منفی‌بافی می‌کند؟
یکی از اعضای اپوزیسیون خارج کشور از مخالفان خواست واقعیت اقتدار جمهوری اسلامی را بپذیرند و منفی‌بافی بی‌دلیل نکنند.
سام قندچی با تصریح بر اینکه برداشت اپوزیسیون از ایران غلط است، نوشت: ایران اکنون یکی از قدرت‌های اصلی منطقه خاورمیانه (غرب آسیا) می‌باشد. اما متأسفانه هنوز اپوزیسیون، به ایران، به عنوان کشوری مفلوک نظیر سوازیلند نگاه می‌کند. مثلاً اگر در خیابانی در تهران آب راه می‌افتد، گفته می‌شود که وقتی نمی‌توانند راه آب خود را درست کنند چرا روی انرژی هسته‌ای کار می‌کنند. مگر خیابانها در آمریکا دستخوش سیل نمی‌شوند یا فقر در محله‌های فقیرنشین نیویورک بدتر از اینها را دامن نمی‌زند؟ یا اینکه گفته می‌شود چرا دولت ایران مؤسسات غیر دولتی در کشورهای دیگر راه می‌اندازد. مگر قدرت‌های منطقه‌ای یا جهانی چنین نمی‌کنند؟ آمریکا از مؤسسات غیرانتفاعی در کشورهای دوردست حمایت می‌کند. عربستان حتی در آمریکا مؤسسات غیر انتفاعی سنی مذهب راه می‌اندازد. منظورم تأیید یا محکوم کردن مؤسساتی نیست که قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی راه می‌اندازند و منظورم تأیید یا رد توسعه انرژی هسته‌ای هم نیست، بلکه هدف نشان دادن این واقعیت است که ایران قدرت منطقه‌ای است و لازم نیست به خاطر اپوزیسیون بودن این واقعیت‌ها را نفی کنیم.
وی در این تحلیل که از سوی بالاترین منتشر شده، ادامه می‌دهد؛ اپوزیسیون باید بپذیرد که ایران اکنون قدرت منطقه‌ای است و برای خواستن دموکراسی لازم نیست کشور را مفلوک فرض کنیم و فکر کنیم که بهترین توان صنعتی ما ساختن لولهنگ است. ایران سالهاست که تولیدات صنعتی پیشرفته دارد و قدرت عمده منطقه است. باید بپذیریم تضعیف قدرت ایران و تجزیه کشور راه تعالی نیست. ما باید برای واقعیت قدرت ایران برنامه‌ریزی کنیم و نه در نفی آن.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
